Bestaan depressies wel?
 

Of praten mensen het zichzelf aan? (Degene waar bij het een lichamelijke oorzaak heeft uitgezonderd natuurlijk.) Zou je er niet overheen kunnen stappen? Hoe denken jullie hierover? Twijfelen jullie wel eens aan het bestaan van depressies?

(ff voor alle duidelijkheid, voordat er mensen zijn die mij persoonlijk aan gaan vallen, dit is gewoon een gedachte gang van mij, het is niet zo dat ik zo iets heb van 'depressies bestaan niet, zijn onzin' enz.)

Depressies bestaan? Ja. Ik denk dat de oorzaak irrelevant is, zolang de symptomen aanwezig zijn.

Maar zou je niet kunnen zeggen 'kom op, niet zo aanstellen, er is niks aan de hand', en als je jezelf dat maar hard genoeg voorhoud dat het dan weg, of iig stukken minder, zou zijn?

Dat lukt je dan nauwelijks, omdat je er zelf niet in gelooft.

Depressies bestaan wel. Denk niet dat mensen
zichzelf een depressie aan praten,
t zou er wel erger door kunnen worden.
Volgens mij kan je er niet 1,2,3 overheen stappen,
is moeilijk, heeft tijd en jouw inzet nodig,
die je meestal niet hebt dan.

Maar zou je daar dan niet in moeten geloven? Als je weet dat het zou werken, zou je er dan niet in kunnen geloven? Jezelf verplichten om er in te geloven?

Dat weet je niet.

Maar je weet wel dat in een depressie verzuipen niet werkt.

Durf je ueberhaupt toe te geven dat je depressief bent? Kan je dat dan zelf wel zien?

Mensen die zeggen dat ze depressief zijn en daardoor bepaalde dingen denken, zijn het al niet meer. Mensen die steevast ervan overtuigd zijn dat ze gelijk hebben in hun negatieve gedachtengangen wel en die zullen er niet in geloven dat het anders kan.

Sommige mensen praten zichzelf wél degelijk een depressie aan. Maar ik geloof niet dat je daarom kunt zeggen dat depressies niet bestaan. Ik zei al: sómmige mensen, maar niet iedereen.

Ik ben ook wel van mening dat mensen een depressie zelf veroorzaken. Het feit dat ze denken dat ze depressief zijn, maakt ze depressief. Dus ik denk er net zo over als jij. Volgens mij kunnen ze er wel vanaf, maar hebben ze de wilskracht niet om er vanaf te komen. Ik weet van mezelf ook wel dat als ik maar langegenoeg denk dat ik depressief ben, dat ik het ook wordt. Maar wat bereik je daarmee? Helemaal niets, dus ik doe het niet en ik moet zeggen, dat bevalt me wel.

Volgens mij maken de gevoelens die je hebt oa dat je 'depressief' bent. Het is niet zo dat wanneer jij beslist 'dit is niet goed, ik zoek hulp' dat je ineens niet meer depressief bent. Je kunt dus best bepaalde dingen denken, maar wel depressief zijn.

Ik weet het niet, ik denk dat het allebei waar is...zo iets als wat Anneee zegt, maar dan toch weer anders. ;) Ofzo.

Mensen weten soms het verschil niet tussen echt depressief en gewoon shit voelen. Iedereen heeft wel eens van die dagen dat je even in een dip zit. Jammer genoeg zeggen de meeste mensen gelijk dat ze depressief zijn, terwijl depressie een ziekte is die bijna alleen te helpen is met medicijnen. Mensen die echt depressief zijn kunnen het alleen echt niet aan.

Ik denk dat de oorzaak (of aanleiding) van een depressie niet ddor mensen zelf onder controle gehouden kan worden...het verloop ervan wel. Het is alleen voor de meeste mensen te moeilijk...
Als je depressief bent heb je bepaalde gevoelens en gedachten over jezelf en anderen..negatief natuurlijk. Daar ga je dan ook naar handelen, zodat je in het vervolg ook alleen maar de negatieve dingen ziet of voelt. Hierdoor heb jij het idee van: "zie je wel, ik ben nix waard en niemand wil me hebben etc etc"

Ik denk dat het heel moeilijk is om dit zelf te doorbreken, vooral omdat je zoals eerder gezegd is vaak zelf niet doorhebt dat je het doet...

Dat zegt onze maatschappij toch al de hele tijd? Mijn omgeving blijft maar zeggen: niet aanstellen, gewoon doorgaan!!! Hoe hard je daar ook in gelooft, eens gaat dat mis. En dan merk je dat je niet meer kan, dat het gewoon niet verder gaat.

Ja, depressies bestaan zeker wel, en je kan ze ook niet ontkennen. Wat je misschien wel op een gegeven moment moet doen is er proberen over heen te stappen, zo van: En nu is het genoeg, nu ga ik verder met mijn leven. Heeft bij mij toch geholpen...

hoezo veroorzaak je nou zelf een depressie.. als je al je hele leven mishandeld en gebruikt bent door iedereen dan word je echt wel depressief hoor. daar kom je niet zomaar overheen, beetje wilskracht is echt niet genoeg. alleen de hele maatschappij blijft maar tegen je zeggen dat je je aanstelt en dan heb je gewoon geen zin meer om ooit nog je best te doen.

mensen die denken dat ze depressief zijn zijn het al niet meer, of zijn er in ieder geval al van aan het opknappen

Voor de maatschappij hoef je je best ook niet te doen, dat doe je enkel voor jezelf. En dat moet je in gaan zien, dan heeft het ook pas zin.

Ik denk dat je je daar aardig op kunt verkijken.

Niet alle depressies zijn hetzelfde. Er zijn mensen die lijden aan lichte depressies, waar ze misschien wel hun hele leven aan zullen lijden. Hoe erg dat het leven bemoelijkt kan van het karakter van de persoon in kwestie afhangen.
Zo zou het kunnen zijn dat koppige en trotse mensen zich beter verzetten tegen de ziekte als andere mensen.
Voor de een is wel medicatie nodig en voor de ander weer niet.
Je moet elke depressie per persoon bekijken.

Natuurlijk wordt tegenwoordig een dipje vaak aangeduid als depressie. Maar spreek je ook nog van een dip, als je je continu bagger voelt.

Lastig....

zeker bestaan depressies. en alleen tegen jezelf zeggen dat je je aanstelt en alles verhelpt geen depressie. daar wordt het vaak alleen maar erger van zelfs.
ik had op een gegeven moment ook zoiets van nu is het genoeg, vanaf nu gaat alles goed, voel ik me happy ezno. dat heeft 3 weken geduurd en toen ben ik volledig ingestort. je denkwijze veranderen kan niet van de ene op de andere dag! zoiets moet je opbouwen. en echt, je bent nog lang niet beter als je zelf inziet dat je depressief bent. ga maar es in klinieken rondkijken, die mensen die weten echt wel dat ze depressief zijn (tenminste natuurlijk niet alle mensen die in een kliniek zitten zijn depressief ofzo, maar degene die het zijn die weten de echt wel van zich zelf) en toch moeten die nog heel hard knokken willen die eruit komen.

Ik denk zeker dat depressies bestaan, maar het woord 'depressie' wordt tegenwoordig te vaak gebruikt. Als iemand ff niet lekker in zn vel zit ofzo, wordt er meteen gezegd: hij/zij heeft n depressie. Zo heb k t tenminste meegemaakt. Ik denk dat t aangepraat kan worden, en ik denk ook dat je t jezelf aan kunt praten. Btje vaag uitgelegd :o

Dan zou het dus ook 'afgepraat' kunnen worden?

(Niet bij iedereen natuurlijk!)

Als je tegen een depressief iemand zou zeggen kom op het bestaat neit, maak je het alleen nog maar erger NIET DOEN DUS.

ik weet niet hoe het allemaal precies zit en wanneer je iets medisch gezien echt een depressie mag noemen.
ik weet wel dat toen ik in een "depressie" zat, ik et egt niet meer wist toen een of andere pedagoge me zat te vertellen dat "uit de tests blijkt dat je niks mankeert" (of ik het depressie mag noemen weet ik dus niet maar believe me...ik wilde dood)

Het bestaat wel en dat merk je pas als je erin zat en dr ook weer uit bent gekomen.......

Misschien bij sommigen wel ja. Ligt geheel aan de persoon zelf en aan degene wie t probeert. Qua vertrouwen e.d. dan.

Ik huppel al sinds jaar en dag erin en eruit, maar ik vraag me oa af in hoeverre ik het mezelf aan praat en in hoeverre het komt en gaat enz.

Tuurlijk bestaan depressies, de oorzaken van zo'n depressie kunnen zeer verschillend zijn. Als je een echte depressie heb, kan je niet gewoon ff zeggen van: " nou...jah..eigenlijk vindt ik depressief zijn niet leuk...ik stop der maar us meej (y)" en da's duz hetzelfde als :"mja, eigenlijk stel ik me best wel aan, laat ik eens positief gaan doen"

Zo werkt 't niet egt, het is wel een goed begin, maar je hebt ook hulp van andere mensjus nodig. Zou ook best kunnen dat sommige mensen zichzelf een depressie grotendeels aanpraten, maar dan blijft het nog steeds een depressie, ook al is de oorzaak ervan niet al te realistisch voor sommige mensen.

een depressie geeft ook lichaamlijke klachten
en een diagnose van een depressie kan je niet zelf stellen, DAT doet een specialist.

dus aanpraten, kweet niet, sommigen weten niet eens van zichzelf dat ze lichtelijk depressief zijn.

als je ECHT depressief bent, kan je niet veel meer hoor.

Ja, weet t :(