Paradijs van de Albatros
 

ik breng een regenboog voor je mee
als ik naar mijn wonderland ga
een regenboog in zeven maal zeven kleuren
uit het paradijs van de albatros
kom in mijn huis door de voordeur
en verlaat het weer door de achterdeur
en sam de doodgraver zal je groeten
en meneer kras geeft je een lift in zijn baby austin

ik neem een regenboog voor je mee
als ik naar mijn wonderland ga
waar een engel in een zachtgeel gewaad
aan de arm van de man met de zwarte hoge zije
je wijst op de ruïnes van de robotfabriek
waar nog de flarden hangen van elektroniese muziek
en op de rug van de grote vogel met de brede vleugels
door de lila lucht in het paradijs van de albatros

from the sunset we went past the field
a crammy car and no luggage
except my three favourite things
- for Mr Crass told me to take them...

we took the same direction
as the curious undertaker
whom I had met first thing
on my very own doorstep

the sun appeared no more setting
he balanced with calmness and grace
above the crooked horizon
vibrating ever so slightly

I didn't know where we were going
but I felt as if something was up
we were on the verge of adventure
and softly I started to sing...

Allebei heel mooi. Lieflijk, dromerig... Kleurrijk...

En semi-classic form, wat ik altijd wel beter vind...

Mooi...

Thank you very much, J :o :)

~

"The key to the experience of miracle and wonder is the abolition of curiosity and random exploration with mobilisation of all your imagination"

mmmmm you...

all1, schrijf nou asjeblieft even goed: 'elektronische'

he is as skinny as a dying beanstalk.
his eyes deep in their sockets, staring, wide.
from under his black hat no dreams can fly:
Sam, the Undertaker, passes by.

the trees respectfully shed one leaf each
as he strides past under their great green crowns.
the birds, much startled, cease their lullaby
as the Undertaker passes by.

the corpses are his friends. the cemet'ry
with all its solemn graves, his only home.
to be a friend of Sam's, you'd have to die:
but I'm alive - so Sam, he passed me by...

En dan zweeft er een wereld voorbij
mij oog
waar ik dan naar kan kijken

:(
Daar wordt je dan
zielig van

heel even
want kijk maar naar de lucht
waar het roze is
en grijze wolken met een gouden randje

huppelt er een autootje voorbij
fluit je schallend door een lege straat
wat niemand horen kan

maar jij weet hoe mooi het kan zijn.

wtf? alles wat je schrijft is mooi. serieus.

je hebt hem af? mooi...