Destructivity of War, ik heb commentaar nodig ok...
 

Destructivity of War....

A commoner working on the field.
With beside him his beloved wife.
Her familiar golden hair swirling playfully,
she's all that matters in his life.
On the horizon appears a shield...
The bearer known in all the land.
A messenger from the "Almighty King",
reigning with his filthy unjustful hand.

What would he want this time?
Taxes, Grain, his lady another night?
And nothing he can do about it..
Damnit.. he hates that cocky knight,
that corrupted king's partner in crime.
And as the horseman comes nearby,
unnoticed little hairs start to rise..
His lady sounding a silent sigh..

Soon an unpleasant conversation had started;
Recruitment began in name of the king
He has to "Volunteer" for the army
And leave his life for the time being
While the feared knight slowly departed,
he kisses his wife a long goodbye.
Unknowing when he would be back.
Then both silently started to cry.

With his sleeve whiping tears away,
starting to pack, with trembling lips.
Comparing their past and their present,
a shining sun... a total eclipse...
A future battle...his judgement day
His lady broken, will she understand?
she's shattered, crying on the floor,
sqeeuzing life out of innocent sand.

Their last night for ever maybe.
Filled with the sparks of love,
New life unknowingly starting to brew,
within that lady he's proud of.
Sacred life, inhereted in this baby.
To always continue, Life will survive.
Lying there, waiting for the dawn.
A moment to treasure... to revive.

The grasp of fear becoming stronger,
Giving his lady one last glance,
an uncertain future is at hand.
Will it destroy this gothic romance?
The peasant wasn't there any longer,
he slowly became a motivated man.
Travelling by roads he didn't know,
gaining knowlegde, since his journey began.

Finally arriving at his journey's goal,
entering with fear in his heart.
He signs in....as was ordered...
His inner voice wants to depart,
But his mind is in control.
For his wife.....for her alone,
she's all that matters here today.
Thinking of her...a silent moan...

7 days of intense training followed
Learning how to save his life,
to fight and accurately take another's.
And all for his beloved wife.
Hating all the crap he swallowed,
fighting for this throne.....how ironic...
Do despicable thrones ever fight themselves?
These wars are wrong.... are demonic.

Finally the decisive day has arrived
Massively marching to the unknown border
Fighting against enemy's he never knew.
Standing ready, to follow every order.
Thinking back oncemore, Memory's being revived..
An unforgotten treasure waiting at home.
Anger burns furious deep inside again...
Despite thousands of people.....feeling alone..

Days passed,felt like a year
Survival of the fittest....Natures way
He survived, he was the fittest.
Finally allowed to go home today..
Scarred by Death, Anger and Fear.
The peasant no longer lives within...
Sensitivity crushed as time passed by.
Mistuned like an old used violin...

Arriving home.... Free again... Feeling relieved...
But as the days passed by,
both realized they'v enstranged from another.
Their well of love ran dry.
Nasty effect this war has achieved..
He wasn't her man any longer...
Rudeness... Coldness... Aggressiveness ....War changed him.
Love.... destroyed instead of becoming stronger.

And so he returned to battle...
Without love standing next to him.
Death catches up.... he died swiftly..
The course of war remained grim...
His kingdommates slaughtered like cheap cattle.
His wife payed the ultimate price..
Alone, with children as memory's.
She lost her beloved husband twice


The destructivity of war....
What are you willing to die for?

Ash'Gaion








zow....
laatste keer toen ik em poste kreeg ik alleen van 2 mensen commentaar
ulf en nog 1 iemand die ik ken

ik wil fatsoenlijk commentaar
Ulf zei de laatste ker dattie ergens slecht liep maar zei niet waar
:-/


hmm en als jeri em nog nie heb gelezen (week nie meer of ik hem je had gestuurd) hier issie dan

Je gebruikt zoveel mogelijk in elke regel hetzelfde aantal lettergrepen, af en toe gaat dit het gedicht niet ten goede, ik zal even een paar voorbeelden pakken.

With beside him his beloved wife.
"With beside him, his beloved wife." die komma is voor voor het lezen beter. Je leest het niet in een zucht zeg maar.

reigning with his filthy unjustful hand
"reigning with unjustful hand" doet eerder laten verder lezen dan stoppen en nadenken over die zin

And nothing he can do about it..
"And nothing he can do to help" misschien? het zou imho beter klinken

Damnit.. he hates that cocky knight,
"Damn, he hates that cocky knight,"

Soon an unpleasant conversation had started;
"Soon, an unfpleasant conversation started;"

Comparing their past and their present,

Comparing their past, and their present,

Filled with the sparks of love,

Filled with sparks of love?

Will it destroy this gothic romance?
Waarom gothic?

Travelling by roads he didn't know,
Travelling by roads, he did not know

But his mind is in control.
hier mogen op zich wat meer bijv. naamwoorden in?

Finally the decisive day has arrived
Fanally, the decisive ....

Finally allowed to go home today..
"This day" misschien?

Scarred by Death, Anger and Fear.
The peasant no longer lives within...
Sensitivity crushed as time passed by.
Mistuned like an old used violin...
even tussendoor, dit is prachtig :)

And so he returned to battle...
And so - oncemore - he returned to battle?

De rest is al gezegd maar ik vind hem nog steeds super

Kom op mensen, een beetje entheausiasme is niet weg, wanneer tussen de meeste crap die hier staat eindelijk een goed gedicht staat. Reageer! ;)

Een ieder die het op kan brengen om dit te lezen,
weet wat hij/zij al die tijd gemist heeft hier op DoP.

You've got my vote!

M!K

Het ritme vind ik moeilijk te vinden, maar de verhaallijn is goed te volgen. Ik kan het inhoudelijk wel een beetje plaatsen bij een oorlogsfilm alleen dan veel magischer verbeeld(verwoord)....(een vrouw en een man zijn verliefd, man moet in de oorlog gaan vechten en na de moeilijk harde strijd in de oorlog keert ie weer naar huis, maar niets is zoals het was, ze zijn van elkaar vervreemd en kunnen niet langer bij elkaar blijven.) Nu heb ik het wel een beetje erg makkelijk en globaal uitgelegd en misschien niet helemaal correct, maar goed.(mijn engels is ook nie al te best en ik hebt snel gelezen en geinterpreteerd) Ik vind dat je mooi metaforen gebruikt. Ik vind die 1e strofe erg mooi, beeldend...

Waah,

ik moet even zorgen dat ik ademhaal. Dit is zo triest, het maakt me echt verdrietig.. shit zeg. echt mooi..
ik ga geen commentaar geven over de stijl en de structuur van je gedicht, want eerlijk gezegd weet ik daar niet veel van. Als je toch graag commentaar wil dan moet je het maar laten weten.
Oh ja vooruit nog 1 dingetje.

Their well of love ran dry.

wauw! zo mooi.

Ik hoop dat je nog meer van je laat horen.

Groetjes,

*dancin'angel*

thx people
ik stel dit zeer op prijs helemaal omdat ik de laatste keer nogal gepikeerd was over het feit dak er urn in heb gestoken en dan een paar lullige reactie's kreeg waar ik niet veel mee kon
(nu wel thx ulf)
ik zou dan ook willen vragen wat voor gevoel dit gedicht op de lezer overbrengt
ik heb al een aantal reacties die daar over gaan
(bedankt hiervoor)

momenteel ben ik erg druk en is mijn inspiratie niet op zo'n hoog peil maar ik zal proberen binnenkort nog eens iets te schrijven

verder moet ik tot mijn spijt concluderen dat DoP een beetje achteruit aan het gaan is

Ik kan me je reactie voorstellen, toch moet ik je er op wijzen dat dit soort reacties niet meer mogen. Dit is een soort van indirect uppen, en uppen is verboden. (indirect, omdat je niet alleen maar 'up' zegt) Ik wil je vragen dit niet meer te doen, anders zal ik reacties moeten verwijderen. :o

Als je goed leest zit er meer in die post dan een 'bedankt-up'

@Ash'Gaion:

Aan gevoel zit er een soort levenslust in, je voelt mee met de karakters en je identificeert je met hun eigenschappen.