Zonderling
 

vandaag past ze
haar ijzeren harnas
vanaf morgen gedragen
bescherming tegen
allerhande beledigingen
kleinerende blikken
negerende stiltes
in het begin
liep ze fier en rechtop
iedere stap
wordt moeilijker
door de steeds zwaarder
wordende last
aan het eind
strompelt ze
steeds vallend
in de vele kuilen
op de weg
haar voeten
kunnen niet meer
langzaam zakt ze neer
vanbinnen schreeuwend
van de onmacht
moe van het gewicht
dat ze ongewild meedraagt
dorstig
naar een beetje begrip
maar niemand
geeft gehoor
aan haar gebed

heel leuk!
echt een sfeer gedicht ofzo
leuke woordkeus
past goed bij elkaar
ik vind het fijn lezen
goede woordkeus
echt goed!
(misschien is het idee iets clichie, maar door de gedachte van het harnas valt het mee)