lucht
 

lucht

ik kijk naar de lucht...
de zon schijnt verblindend
vliegtuigstippen trekken als kroontjespennen
dikke strepen op lichtblauw vloeipapier

kleuren vervagen
gedachten verhelderen
schapenwolkjes trekken traag voorbij
de tijd vliegt

minuten worden uren
uren worden secondes
van niks bewust, ultime rust
nu ff niets...

ik doezel in slaap
mijn ogen trekken weg van de lucht
vallen dicht
en gaan weer open

ik schrik van een vogel
die zijn middagmaal bij elkaar scharrelt
tussen de omgewoelde aarde
en val weer in slaap

Die 1e strofe leuk gevonden, mooi. 2 e strofe vink ook wel wat hebben, orgineel. Na de 2e strofe zwakt het naar mijn gevoel af...