[verhaal] Kerkdienst in een klein dorpje
 

Kerkdienst in een klein dorpje


Zondag, zeven juli 2005. De kerk begint langzaam maar zeker vol te raken. Na vijf minuten zit om tien minuten voor zeven, heel Giddeburgh in de kerkbanken. Vrome blikken worden meteen op de priester gericht, die de kleine kindertjes een boze blik geeft. Meteen worden rake klappen uitgedeeld en zijn de kinderen stil.
“Welkom allen.” Volledige aandacht. De priester begint zijn donderpreek over de slechte oogst en de normvervaging. Plotseling, als hij een hoogtepunt bereikt en waarschuwt voor de straf van God, schalt de stem van een jongedame in nood door de kerk heen. Iedereen kijkt om zich heen, maar ziet geen jonkvrouwe in nood.

De kreten van de jonkvrouwe weerklinken over het hele dorpje heen. De brave kerkgaande burgers kijken geschrokken op en luisteren gespannen.
“God, straf hen niet! Zij zijn slechts slachtoffers.”
“Here Jezus, god zendt een teken!”
“Maar zij zijn volgelingen. U zegt zondaars?”
“AH! De Herder noemt ons zondaars! Wij zijn slecht!”
“Wij moeten knielen!”
De priester kijkt enigszins verwonderd naar het schouwspel dat zich voor hem afspeelt. Hij denkt aan de beloften die hij zijn satanistengroep had gemaakt. Binnen zeven dagen zou hij Satan nieuwe offers geven, tegenstanders van de grote Heer hemzelf. De kerkgangers leken hem geschikt.
“God wil u allen straffen! Hij is kwaad want er zijn zondaars onder ons!”
De vijftig aanwezigen kijken hem gechoqueerd en schuldig aan. Hoe weet hij in vredesnaam dat zij allen zondaars waren? Was de bijdrage van honderd euro per week per persoon te weinig?
“Ja, u allen! Heidens, heidens zijn jullie allemaal! Schaam uzelf, schaam uzelf diep, want Hij is kwaad! Verleidt tot de duisternis zijt gij, aan de appel hebben jullie gezeten! Straf zal weldra komen! God zal iedereen allemaal verdoemen, verdoemen tot in de eeuwigheid!”
De kluit reageert met een massaal ge‘oh!’ en de kinderen beginnen te huilen. Langzaam maar zeker kan de voorste rij een glimlach zien ontstaan op het gezicht van Gods vertegenwoordiger.
“Maar er is een manier, een manier om gered te worden! Ja, geloof het! U kan allemaal verlost worden! God wil zich over u allen ontfermen in Zijn Koninkrijk! Kom tot Hem, hij roept u allen! Reik naar het licht, reik onder de stoel en pak het mes der oordeel! Vrees niet kinders, want zo en zo alleen zullen de afgedwaalde schapen weer bij de kudde, op Zijn gras grazen.
Reik naar de hemel en keer terug naar uw Schepper!”
Hevig bevend en zeer onder de indruk pleegt de helft van de mensen collectief zelfmoord. De andere helft, inmiddels onder de bloedspetters begint te klappen.
“Kurt, geweldig gedaan. Je kan het nog steeds. Lucifer zal tevreden zijn.”
“Ja, goed gedaan gozer! Maarreuh... Gaan we nog, Ajax speelt vanavond tegen PSV. Zelfs de heer der duisternis wil niet dat we die wedstrijd missen.”
Met instemmend gebrom loopt hij naar de kerktoren.
“Vrouw, komt mee. We gaan voetbal kijken en willen snacks en bier, je hebt werk te doen.”
De vrouw kijkt op en legt de microfoon naast zich neer. Een slaafse uitdrukking verschijnt op haar gezicht en voorzichtig trekt ze haar mond open.
“Heb ik het goed gedaan?”
“Je kreeg de helft van de zaal plat. Bravo.”

Hahaha, geweldige noten!
Je eindes zijn altijd leuk, deze vond ik toch wel goed:)

Argh wat een ongelooflijk flauw einde :(
Kwerd helemaal meegezogen in het verhaal, spanning was te snijden, heerlijke opbouw en dan pleegt de helft in een zinnetje zelfmoord en gaan ze Ajax kijken :( Bh00h000 (n)

"De priester kijkt enigszins verwonderd naar het schouwspel dat zich voor hem afspeelt." Waarom eigenlijk verwonderd? Had hij een andere reactie verwacht? :)

Voor de rest wederom erg vermakelijk :) *flierp*

Merci. :)


Bij het zien van zulke droevige "gezichten" kan ik niet anders dan een beetje herschrijfwerk uit te voeren. Vanavond zal een betere versie online staan.


Voor een satanist blijft de kracht van het geloof in God altijd een raadsel. Hij kan maar niet begrijpen dat mensen zo achterlijk zijn, dat ze dit alles geloven.

Dank je. Maar ik moet het herschrijven. Vanavond, vanavond. :)

Satanisten geloven niet in de duivel of een andere 'heer der duisternis' ;) :o

Maar wel koel verhaal :D

Mensen, ik presenteer u allen met gepaste trots:


Kerkdienst in een klein dorpje


Zondag, zeven juli 2005. De kerk begint langzaam maar zeker vol te raken. Na enkele minuten zit, om tien voor zeven, heel Giddeburgh in de kerkbanken. Vrome blikken richten zich meteen op de priester, die de kleine kindertjes een boze blik toewerpt. Her en der ontvangt het grut rake klappen en zijn de kinderen stil.
“Welkom allen.” Volledige aandacht. De priester begint zijn donderpreek over de slechte oogst en de normvervaging. Plotseling, als hij een hoogtepunt bereikt en waarschuwt voor de straf van God, schalt de stem van een jongedame in nood door de kerk. Iedereen kijkt om zich heen, maar ziet geen jonkvrouwe in nood.

De brave, kerkgaande burgers kijken geschrokken op en luisteren gespannen.
“God, straf hen niet! Zij zijn slechts slachtoffers.”, galmt het door de kerk.
De priester ziet zijn kans schoon en begint te stoken: “here Jezus, God zendt een teken!”
“Maar zij zijn volgelingen. Zondaars, zegt U?”
“AH! De Herder noemt ons zondaars! Wij zijn slecht!” “Wij moeten knielen!” De conclusie wordt al snel door de kerkgangers getrokken.
De priester kijkt enigzins verwonderd naar het schouwspel dat zich voor hem afspeelt. Hij denkt aan de beloften die hij zijn satanistengroep had gedaan. Binnen zeven dagen zou hij Satan nieuwe offers geven, tegenstanders van de grote Heer hemzelf. De kerkgangers leken hem geschikt.
“God wilt u allen straffen! Hij is kwaad want er zijn zondaars onder ons!”
De vijftig aanwezigen kijken hem gechoqueerd en schuldig aan. Hoe weet hij in vredesnaam dat zij allen zondaars zijn? Was de bijdrage van honderd euro per week per persoon te weinig?
“Ja, u allen! Heidenen, heidenen zijn jullie allemaal! Schaam uzelf, schaam uzelf diep, want Hij is kwaad! Verleidt tot de duisternis zijt gij, aan de appel hebben jullie gezeten! Straf zal weldra komen! God zal iedereen allemaal verdoemen, verdoemen tot in de eeuwigheid!”
De kluit reageert met een massaal ge‘oh!’ en de kinderen beginnen te huilen. Langzaam maar zeker bespeurt de voorste rij een glimlach op het gezicht van Gods vertegenwoordiger.
“Maar er is een manier, een manier om gered te worden! Ja, geloof het! Hij kan u allen verlossen! God wilt zich over u allen ontfermen in Zijn Koninkrijk! Kom tot Hem, Hij roept u allen! Reik naar het licht, reik onder de bank en pak het mes des oordeels! Vrees niet kinders, want zo en zo alleen zullen de afgedwaalde schapen herenigd worden met de kudde. Reik naar de hemel en keer terug tot uw Schepper!”
Hevig gechoqueerd zoeken de tieners steun bij hun ouders. Wat hebben ze verkeerd gedaan, hadden ze bij het avondeten niet voor een tweede maal op moeten scheppen? Here Jezus, au secours!
“Vader?”
“Ja dochter?”
“Wat nu?”
“Zoals Michaël al zei: ‘De Heere bestraffe u!”

Bij elk woord dat de priester spreekt, krimpen de kerkgangers verder ineen. Het angstzweet is duidelijk te ruiken, tieners geven elkaar klamme handen, bij wijze van steun. De volwassenen kijken elkaar verschrikt aan. Zij weten wat er zal gaan gebeuren, hetgeen dat slechts één maal eerder is gebeurd, aldus de verhalen van hun ouders. Wat zij voor onmogelijk achtten, gebeurt nu onder hun ongelovige neuzen. “Oh gij ongelovigen”, sprak de Heere.
De dodenmars wordt zachtjes geneuried, begeleid door de donderpreek van de priester. Volgzaam pakt iedereen de vlijmscherpe dolken onder de kerkbanken vandaan. Een groepje tieners neemt het initiatief. Vroom spreekt Thomas, de populairste van de jongelui: “Heere, vergeef ons opdat wij hebben gezondigd. Wij werpen ons voor Uw voeten en smeken om vergiffenis.” Bij het uitspreken van het laatste woord snijdt hij zijn polsen door. Zonder commentaar volgt de rest van het groepje.
Thomas’ zusje barst in huilen uit, waarna de moeder het meiske grijpt en omhelst. Ze snijdt ze keel van het meisje door, terwijl ze huilend om vergiffenis bidt.
Gedurende negen minuten vindt een massacre plaats. Mensen roepen om vergiffenis, bekennen schuld en geliefden nemen elkanders handen, terwijl ze naar de Koninkrijk van de Here vertrekken.

Het overgebleven deel van de mensen staart beduust voor zich uit. Één minuut lang is het geluid van druppelend bloed in het huis van God te horen. Vervolgens wordt het overstemd door een daverend applaus.
“Kurt, geweldig gedaan. Je kan het nog steeds. De Heer der Duisternis zal tevreden zijn.”
“Ja, goed gedaan gozer! Nu, haalt jullie vrouwen en laat hen het Ritueel voorbereiden. Volle maan vanavond.”
‘Inderdaad, de Heer der Duisternis haat vertraging.
Met eenstemmend gebrom loopt hij naar de kerktoren.
“Vrouw, komt mee. Jij en het andere vrouwvolk hebben werk te doen.”
De vrouw kijkt op en legt de microfoon naast zich neer. Een slaafse uitdrukking verschijnt op haar gezicht en voorzichtig trekt ze haar mond open.
“Heb ik het goed gedaan?”
“Je kreeg de helft van de zaal plat. Bravo.”

Oh. Tegenvaller. Waarom niet? Kunnen ze dat dan niet, omdat deze scimmia het zo graag wil, gaan doen?

Ik ga in op de nieuwe, verbeterde, ultra-milieuvriendelijke versie van het Verhaal van Scimmia, 3000 XB, Gold Edition.




"Her en der ontvangt het grut rake klappen uitgedeeld en zijn de kinderen stil." - Huh? Schrap hier een werkwoord, zondige vrouw!

"door de kerk heen." - Ik vind het mooier zonder 'heen'.

"De brave kerkgaande burgers" - De brave, komma, kerkgaande burgers.

"Here Jezus, god zendt een teken!" - God kan zoveel doen, maar als hij zijn naam niet met een hoofdletter schrijft, is hij niet de Christelijke God.

"Maar zij zijn volgelingen." - En ook verwijzingen naar Hem moeten, volgens onze uiterst Christelijke spelling, met een hoofdletter. het zijn dus Zijn volgelingen.

Die kreten van mensen zijn nogal onduidelijk. Als het losse kreten van het kerkelijk publiek zijn, laat het even weten. Als de dominee het zegt, laat dat even weten. Als de vrouw het zegt, laat het dan ook even weten. Dan weten we dat ook weer.
Het stuk daarna van de pastoor en de groep mensen die de Teleac cursus Satanisme voor beginners volgen valt dan ook beter te snappen.

"God wil u allen straffen!"- God wilt u allen straffen als u de spelling niet naleeft! Zeker niet als het uitgesproken wordt door een pastoor die niet vies is van een -t meer of minder achter een werkwoord.

"Hoe weet hij in vredesnaam dat zij allen zondaars waren?" - Weet hoort bij zijn en bij waren hoort wist.

"Heidens, heidens" - Het vekrachten van een dozijn minderjarige eekhoorns kan heidens zijn. Een groep mensen die niet leeft met het woord van God, dat zijn heidenen.

De preek die volgt is trouwens geweldig. Vooral het 'Aan de appel hebben jullie gezeten' maakt het af. Ik zie echt een roodaangelopen pastoor op zijn spreekstoel staan, springend van woeden en wijzend met zijn vingertje. Geweldig.

"God wil zich" - God wilt zich graag aan de regels van de spelling houden. Ook wanneer je de -t in de uitspraak niet hoort.

"Wat zei voor onmogelijk achtten" - Zij. Bovendien ga je hier rommelen met tijden. Pas op.

"massasacre" - Massa-mascara? Het Engelse woord is 'massacre' en ik weet niet of je dat straffeloos in het Nederlands mag planten. Bovendien lijkt het me meer dat zoiets plaatsvindt en niet afspeelt. Kwestie van smaak.

Trouwens ben je wel verschrikkelijk incorrect met het weergeven van de Christelijke kerk en de kleine gemeente van satanisten die ons land telt. Niet dat ik een groot fan van het Christelijke geloof ben, maar ik sta wel snel op mijn achterste poten als mensen met non-argumenten proberen het geloof onderuit te halen, gesteund door hun vrienden die er evenzo geen verstad van hebben.
Maar dat terzijde. Je schrijft een fictief verhaal, dus je mag alles. Ik vind het fijn, ik vind het mooi en bovendien haal je aan het einde een hoop Christelijk erfgoed weer van de plank gezien de behandeling van de vrouwen.

Puik verhaal. Genoeg bloed en hysterie.

LUH-3417

Je hebt helemaal gelijk. Ergens tussen het herschrijven en vernieuwen, ging het fout.

Citaat:

"door de kerk heen." - Ik vind het mooier zonder 'heen'.

Zelfde als het overbodige werkwoord van net. Het hoort er niet.

Citaat:

"Maar zij zijn volgelingen." - En ook verwijzingen naar Hem moeten, volgens onze uiterst Christelijke spelling, met een hoofdletter. het zijn dus Zijn volgelingen.

Ik bedoel het als het werkwoord zijn. Dus zoiets als zij zijn gek en zij zijn volgelingen. :)


Het was mijn bedoeling eigenlijk correct te zijn, qua geloof en zo. Helaas ontbreekt mij enige kennis van de bijbel en religies in het algemeen. Vandaar de fouten.

Je hebt gelijk over dat van die hoofdletter. Ik las weer eens dingen die ik wilde lezen zonder dat die er stonden. Ik heb gezondigt en zoek onder mijn stoel voor de kaaschaaf des oordeels.

LUH-3417

Laat mij mijn eigen topic ook meteen misbruiken door te zeggen dat ik de komende week weinig tot niet online kom, door internetproblemen. Een hele week zonder internet, het zou verboden moeten worden.

Ik heb het globaal gelezen en mijn eerste reactie is dat het weer heel leuk is. Ik zal het straks iets preciezer lezen en evt. commentaar op geven.

*/me knuffelt Scimmia voor het aanpassen van het einde* :D (y)

Dat moet vast kunnen en bovendien is het de schrijver/schrijfster van een verhaal die zegt hoe het is, maar ik kon het niet nalaten om die opmerking hier even te plaatsen :o

(Hmm.. Het schijnt mij dat ik onder de verkeerde nick forum :o)

Geweldig verhaal, niets over te zeggen! *klapt*

Mag ik um opslaan? *kijkt lievig naar Scimmia*

:) Dat einde is beter. Het andere was gewoon niet zo pakkend.



Hoe is het dan, normaal gesproken (met de gods/satansdienst)?


Merci. :)
Opslaan? Nou, ik geloof dat ik me beter voel als hij alleen hier en op mijn computer staat. :o

Satanist zijn houdt in dat je je eigen God bent, je eigen normen en waarden bepaalt en je je eigen leven leeft zonder deze door anderen te laten leiden. Je staat als het ware boven alles en iedereen en er kan dus geen God zijn, laat staan een Duivel, die dit voor jou bepaalt.

Een nogal simplistische gedachtengang als je het mij vraagt :p
Hoe een groepering dan wel heet dat kindertjes slacht en die bok te voorschijn probeert te toveren door in pentagrams vage dansjes te doen...hmm

Die heten parlement. :)

Ik vraag me toch altijd af waarom het satanisme satanisme heet als het zo weinig met Satan te maken heeft.

LUH-3417

:cool:'ig!!

het zal wel weer aan mij liggen dat i het 1e einde leuker von :o

en ik had ook nog een foutje ontdekt(!):

Ze snijdt ze de keel van het meisje door
ik geloof dat er hier een ze weg moet :)

Necrodopey, zoals je het vertelt, klinken satanisten erg egoïstisch. Of egocentrisch, hoe je het ook wilt noemen.


De lezer heeft altijd gelijk...
*zucht*
Je hebt ook gelijk bij de spelling. Ik verander het meteen.

Het zijn de kleine foutjes die het 'em doen. Bedankt. :)