wat vinden jullie van draagmoederschap?
 

Ik moet voor levensbeschouwing in de klas een gesprek leiden over draagmoederschap (een vrouw die, voor een andere vrouw die zelf geen kinderen krijgen kan, zwanger wordt om na de geboorte van het kind het aan haar af te staan). Het is dus geen presentatie maar een discussie. Ik wil graag van jullie horen wat jullie van dit onderwerp vinden en jullie redenen daarvoor.

1. Je weet nooit of de draagmoeder na de bevalling niet ineens moedergevoelens gaat ontwikkelen en moeilijk gaat doen, dan wel een psychische leegte overhoudt.
2. Dat kind wordt óf voorgelogen óf loopt in de puberteit een psychische knak op vanwege de identiteitscrisis en alle lastige vragen die het (zichzelf) gaat stellen.
3. De "adoptie"-ouders kunnen nooit 100% het eigen-kind-gevoel hebben tegenover dit kind en krijgen te maken met de kriebels van de draagmoeder en het kind.
4. Het kan eventueel ook goed aflopen....


Levert dus veel te veel gesodemiter op, zoek maar een andere oplossing of accepteer je lot.

nou, ik ben voor het dragmoederschap. als iemand draagmoeder wil zijn voor iemand anders... petje af! en nee, het is inderdaad niet gemakkelijk. zeker niet voor de draagmoeder om er na haar kindje af te staan, maar ja... ik zou zeggen: ga er voor!

Draagmoeders zijn overbodig. Pimpdude zei al dat het kind sowieso nooit een echt kind zal zijn, dan kan jue dus net zo goed een kind adopteren en het daarmee een beter leven geven.

REIE

Ja, ik denk inderdaad dat adoptie een beter optie is. Dan help je een kind inplaats van dat je er 1 krijgt met heel wat problemen. Ik denk niet dat die draagmoeder echt 100% afstand kan nemen van haar eigen kind. Dat kan tot problemen leiden, en waarschijnlijk wil het kind later ook contcact krijgen met zijn/haar echt moeder.
Niet dat dat altijd een probleem moet zijn, maar ik ben tegen draagmoeders..

Lijkt me heel erg zwaar en moeilijk voor de draagmoeder, maar als er mensen zijn die het willen doen lijkt het me een beter idee dan klonen oid. Alleen zijn er ook genoeg "bestaande" kinderen (al dan niet in zielige omstandigheden) om te adopteren, dus dat lijkt me principieel gezien een betere optie. Het enige aan draagmoederschap is dat je het niet moet commercialiseren, dan krijg je toch een beetje het "kind kopen" idee. Als je het voor geld doet is het een soort veredelde prostitutie, en hoewel ik vind dat je recht hebt op een vrije keuze lijkt het me toch niet echt wenselijk.
En als je een kind kunt kopen, waarom zou je dan zelf nog je carriere onderbreken voor een zwangerschap? De moderne zakenvrouw laat het genetisch materiaal van haar en haar partner inplanteren in een of andere arme Afrikaanse vrouw en negen maanden later wordt het kind afgeleverd...
Misschien wat overdreven, maar volgens mij moet je wel bepaalde beperkingen opleggen.

Vrije wil, dus ik ben voor, of het je goed zal doen is iets anders, maar ik ben ook voor euthanasie en abortus, en meen ook niet dat de ziel daar zoveel beter van wordt, maar het zijn juiste de essentiele kwesties waar het de lessen van de ziel om gaat.

Als draagmoederschap een uitkomst biedt voor mensen die anders geen kinderen kunnen krijgen en die dat wel erg graag willen, vind ik dat het moet kunnen. Een kind adopteren is immers toch iets heel anders dan een kind krijgen dat echt van jou is, dat eigenschappen van je erft en er zonder jou niet geweest zou zijn.
Misschien kunnen draagmoeders moeilijk afstand doen van het kind, maar dat probleem hoeft niet zo groot te zijn als het lijkt. Als iemand bijvoorbeeld draagmoeder is voor haar zus, zal ze het kind kunnen blijven zien en ook een band me het kind kunnen hebben.