Stroomwaarts
 

Elke richting van mijn voortgang,
komt neerwaarts op mij over.
Mijn lichaam koos zijn leven lang,
domweg steeds voor hoger.

Ik ril.
Het zuiver wit is koud,
____de stilte merkbaar oud.
Hier ontkiemt geen zaad tot leven,
____de schrale erfenis van geven.

Maar er is geen rijker overzicht
Want alles is naar mij gericht
Geen heden baadt in warmer licht
____de ziel alleen, ze huilt naar zee,
En woorden stromen
uit dit gedicht.

Wauw, het rijmt en nou ja...
het heeft zo'n bepaalde sfeer, begrijp je?

Dit is echt mijn soort gedicht, dit vind ik echt mooi. Heb je nog meer gedichten?

Wow, Wout, dees is echt mooi! supermooie rijm en hij loopt goed, ik vind m echt gaaf. Hele mooie sfeer ligt erin ofzo, kweet niet precies..:)

xx Yvonne

Mooi (y)
Maar waarschijnlijk ben ik helemaal niet in staat het op waarde te schatten, omdat ik niet weet welke gedachten je er allemaal in hebt verwoordt. Jammer... Het klinkt echt goed!!

hier mijn 'commentaar' in:
[lekker_wazig_mode]
een zekere magische gloed - daar.
waarom daar en waarom?
ongrijpbaar, maar onmiskenbaar sfeervol.
elementen razen terwijl sommige nog zichtbaar zijn.
driehonderdzestig graden maar nooit wordt alles gezien.
[/lekker_wazig_mode]

Bedankt voor jullie positieve reacties! :) :) :)

Eigenlijk vind ik de eerste strofe het mooist..
die wist me te pakken..

toen kwam ik bij stilte oud..
en dat lag niet zo lekker in mijn hoofd zeg maar.

Vind ik niet zo mooi.

Vanaf daar wordt ie zwakker.. vooral laatste strove vind ik rommelig. 4 keer zelfde rijmklank, met een soort tussen regel.

Ik vind het dus een beetje jammer dat ie gelijk zo afzwakt.

Zal wel aan mij liggen, ik vind het gekruisde rijm van de eerste strove gewoon vaak erg mooi en houd van een vrij constant rijmschema door een gedicht heen.