Taal is beperkend
 

Vaak kan ik niet zeggen wat ik voel of bedoel, omdat mijn (toch wel vrij uitgebreide) woordenschat dat niet toestaat. Er zijn dan gewoon geen woorden voor. Soms kan ik dat oplossen door naar een andere taal te grijpen, maar meestal moet ik me behelpen met een ingewikkelde en onbegrijpelijk uitleg. Het is eigenlijk net zo iets als een boek proberen te schrijven zonder de letters E K en G.

Meer mensen met dat probleem en hoe gaan jullie er mee om?







PTTP

Ik behelp me meestal met een ingewikkelde en onbegrijpelijk uitleg, die soms uiteindelijk toch wel weer gesnapt wordt. Of ik laat iemand 'vertalen'. ;) Ik ken een aantal mensen die mijn ingewikkelde en onbegrijpelijke verhalen vaak in een aantal woorden of zinnen kunnen samenvatten of kunnen 'vertalen', dat werkt behalve voor anderen ook voor je zelf vaak erg verhelderend. Dat soort mensen proberen te vinden is denk ik een goede 'oplossing'.

Ja ik heb dat ook heel erg, vind het heel moeilijk om mn gedachten/gevoelens uit te drukken in woorden. En in je hoofd is het dan allemaal zo logisch :mad: ;) Ik probeer er meestal wel wat van te maken.. maar het komt nooit zo over als ik het echt bedoel.. soms zeg ik er dan ook maar bij dat ik niet weet hoe ik het moet zegggen :)

Ik ben een echte talengek, en ik schrijf ook dagelijks op internet wat me bezighoud, maar soms kàn dat gewoon niet. Dan is een gevoel zo groot, intens en moeilijk dat je het niet goed kan omschrijven. Wat ik doe is dan losse, kleinere zinnetjes opschrijven, maar dat lukt met spreken niet. Maar ik ben sowieso slecht in spreken, ik kan me al sprekende nooit iets duidelijk maken. Laat mij maar schrijven!!!!!!

Ik ben zo nu en dan het nederlandse woord kwijt en weet het dan wel in het engels. Misschien eens wat meer nederlands praten. :D (ik maak tegenwoordig zelfs expres spelfouten om ervoor te zorgen dat het niet meer opvalt :))

Je wil aan alles wat je voelt een betekenis geven, dat wil iedereen en dat doe je met woorden omdat het anders volgens onze primitieve geest niet bestaat. Al wat we geen betekenis kunnen geven bestaat niet, juist heel veel bestaat toch wel zo, pas als je alleen maar accepteerd dat het bestaat en het niet wilt benoemen geen betekenis wil geven dan is Taal niet meer beperkend.

Ik ga vaak in mn onbegrijpelijke mengelmoesje lopen bazelen..
Anders probeer ik het op te schrijven,
of op een rijtje te zetten in mn hoofd.

Tsja, ik ken ook iemand who has the same problem. Maar vaak kwam dat because he wanted to say iets heel snel, iets wat gelijk bij hem op komt moest die vertellen. Ikzelf heb alleen een beetje last that I mix some languages doorelkaar. But hey, who give's a biet. Dus als je er last van hebt moet je wat meer geduld hebben when you want to say something. Then when de zin naar je zin is pas beginnen with talking.

En dingetjes uitleggen lukt me soms very good en soms heel bad, zeer wisselvallig dus. Ik denk ook dat iedereen soms een beetje moeite has with finding the right words.

Cheers!

Oké, dit volg ik dus echt totaaaaaal niet!!!!
Hoezo bestaat iets niet als je niet weet welke woorden je eraan moet geven? Want dat bedoel je, toch?

Ik heb dat zovaak, als een gevoel gewoon té groot, té sterk en té ingewikkeld is, dan kun je dat niet gemakkelijk uitleggen. Maar dan bestaat het toch juist des te meer??

Ja dat herken ik zeker. Dan eindig ik meestal met "ik kan het niet uitleggen" Dan geef ik maar een paar woorden die in de buurt moeten komen. Krijg je van dat vaag gebrabbel :P
Het ergst is het nogwel na een shroomtrip, Wat ik dan op papier zet is maar een klein deel van mn hele gedachtegang en alsnog snapt niemand het.
Tja, ik leg het meestal maar niet uit. Soms kan een tekening helpen dat is eigenlijk mn enige advies.

Die mij echt goed kennen zien toch wel aan mij wanneer ik ergens mee zit. Vervolgens hoef ik alleen maar ja of nee te antwoorden. Dan komen ze er zo achter waar ik mee zit.
Iemand die ik zelf omdoop tot 'beste vriendin' laat mij altijd rustig vertellen, en met een kronkelweg komen we dan meestal wel op het eigenlijke punt.

Idem.

Al lukt het me steeds beter toch sprekend duidelijk te maken wat ik bedoel.

Ik kan soms ook niet op een bep. woord komen, en dan beschrijf ik het maar. Als je het kan beschrijven klinkt het wel eens dat je het juist heel goed weet kent en er veel woorden kan bij verzamelen.

REIE

Je volgt mij precies... maar dat is het hem nu juist. Taal is niet beperkend gewoon niet van belang bij die gevoelens... dat is alles wat je moet volgen. :)

Tja, ik ben dan heel vaag en kijk heel wanhopig als ik die blik van de persoon tegenover me zie. Voor mezelf kom ik er uit door muziek te maken of te dansen. Soms is er een liedje dat mijn gevoel precies beschrijft, dat wil ook nog wel eens wat duidelijk maken.
Wel interessant..

ik kan vaak logica niet uitleggen of bepaalde ged88 en dan grijp ik altijd terug op gelijkenissen
maar ja daar kan de gemiddelde nederlander netzomin mee omgaan :D

Niet alleen taal in de traditionele vorm van Engels/Nederlands etc, ook lichaamstaal heeft beperkingen. Je intenties duidelijk maken kan niet altijd even goed lukken. Dat kan problematisch zijn... tja, jammer.. denk dat er weinig aan te veranderen valt.. :/

Dat geld misschien voor jou, maar voor mij zeker niet. Ik denk dat dat voor heel veel mensen niet opgaat.

Plato zei ooit: 'als je niet kan uitleggen wat je bedoelt, bezit je de kennis ervan ook niet'.

Dan lulde plato crap want er is zoiets als een taalbariere. Laat de slimste Chinees ter wereld jou maar eens iets dat behoorlijk ingewikkeld is in het Chinees uitleggen.