Het Calvinisme
 

Rond 1517 kwamen er nieuwe geloven: Lutherisme en het Calvisnisme.
Het Calvisnisme heb ik altijd vreemd gevonden. Het gaat hier om de stelling "God is almachtig" God weet jouw stappen, of je in de hemel of niet komt, het staat dus al vast als je geboren wordt. Hier hebben we het over gehad met geschiedenis. Maar toch blijft er iets onbegrijpbaar, tenminste, voor mijn klasgenoten..:

Als Calvisnist mag je niet toegeven aan lichtzinnig vermaak, zoals cabaret, dansen en kaartspelen. Stel, je staat voor de keus: een spelletje kaart spelen of naar de kerk. Dan neem je dus zelf die beslissing zeggen mijn klasgenoten, en bestaat er niet zo iets als "God neemt die beslissing voor je", maar wat ik zeg is dat God weet wat je op dat moment gaat kiezen...Wat zou juist zijn? Ik vind het Calvisnisme verder redelijk interessant..Kan iemand me er verder nog wat over vertellen?

Peace,
Judith

in principe zou God het denken net zo erg als doen vinden. De gedachte alleen is al een zonde, want die gedachte komt bij jouw door de omgeving, door mensen en dus word het al gedaan; wat een zonde is en jij word blootgesteld eraan.

Een mens komt voor een keuze te staan, dan moet het (hij/zij) toch de juiste beslissing nemen? Erover denken is goed lijkt me.

"Calvinisten" worden vaak afgeschilderd als heel streng. "Calvinist is dus een soort etiket dat helemaal nergens op slaat. Men denkt dat je heel veel dingen niet mag als je "calvinist" bent. Dat is gewoon een vooroordeel, want je mag best luisteren naar cabaret en naar TV kijken.

Weet voor de rest niet zo heel veel over het Calvinisme, maar van wat ik hier lees...

Moet je eens aan een psycholoog vragen of het goed is voor de ontwikkeling van een kind als dat kind denkt dat zijn moeder de alles kan zien wat hij of zij doet. Dat zelfde effect wordt hier bereikt dacht ik zo.