Evenwicht
 

Evenwicht is: evenveel goed als kwaad op de wereld. Evenveel leuke als vervelende dingen die gebeuren op een dag. Evenveel liefde als haat, evenveel zwart als wit, evenveel dag als nacht.
Evenwicht is belangrijk. Als de weegschaal doorslaat, gaat de inhoud van beide schalen verloren. Je kunt het kwaad nooit uitroeien, want dan gaat het goede ook verloren. Het kan nooit alleen maar zomer zijn en nooit alleen maar dag. Dat bestaat niet.
Net zoals het nooit alleen maar nacht kan zijn, of winter.
Van sommige mensen is het leven niet in evenwicht. Die mensen hebben alleen maar ongeluk gekend in hun leven; of alleen maar geluk. Dat laatste komt bijna nooit voor, maar het komt voor. Mensen die dénken dat ze alleen maar ongeluk in hun leven kennen, zijn onevenwichtig in hun geest. Ze herkennen de momenten van geluk niet. Dat is erg.
Evenwicht is de basis van het leven, van de wereld, van de mensheid. Het is er altijd.
Zelfs als je denkt dat het niet eerlijk verdeeld is in de wereld; dat is het wél. Aan deze kant van de wereld heeft iedereen het goed; aan de andere kant heeft iedereen het slecht. De weegschaal hangt recht. Naarmate het hier beter gaat, gaat het daar slechter. Evenwicht.
Dat ís niet eerlijk, natuurlijk. Waarom moeten zij het slecht hebben, zodat wij het goed kunnen hebben? Omdat wij rijk zijn, zijn zij arm. Welk recht hebben wij op rijkdom? Heeft niet iedereen recht op evenveel?
Dat is natuurlijk zo. Maar armoede betekent niet altijd ongeluk en rijkdom niet altijd geluk.
Overal op de wereld sterven mensen, niet alleen in de 'arme landen'. Dus dat is geen criterium. Wat dan wel? Wij, met onze welvaartscultuur, denken dat iedereen recht heeft op een leven als het onze, want 'alle mensen zijn gelijk'. We denken er niet over na dat er misschien wel mensen zijn die niet zoals wij willen leven, omdat níet alle mensen gelijk zijn. Wel allemaal even belangrijk - of onbelangrijk - maar niet allemaal gelijk.
Evenwicht is ook in de natuur: het zogenaamde ecologisch evenwicht. Dat is zo vastgelegd, dat niets het kan verstoren, omdat alles er deel van is - behalve de mens. De mens is in staat het natuurlijk evenwicht te verstoren. Dat doet de mens dan ook. Het natuurlijk evenwicht gaat langzaam ten onder. Dat is een gevaarlijke ontwikkeling, want als de weegschaal van het natuurlijk evenwicht doorslaat, wat dan?
Dan gaat alles verloren. Alles; ook de mens.
Evenwicht is belangrijk.

Het is niet eerlijk verdeeld in de wereld.
De wereld kent allerlei cicly, natuurlijk of economisch, door de natuur of door mensen geschapen, die het evenwicht op aarde verstoren en veel mensen ondervinden daar hinder van

die cycli in de natuur verstoren het evenwicht van de aarde toch niet. ze zijn er een deel van.

je hebt best wel gelijk eig van t evenwicht maar eerlijk is t niej. Kan dat evenicht niet afgewisseld worden ofsow ook bij welvaart enzo...

ja, eigenlijk zou dat moeten kunnen. dat zou zelfs beter zijn voor het evenwicht. maar we zijn nu eenmaal mensen... van nature onevenwichtig.

Het streven naar evenwicht is okeeJjJ. Maar evenwicht zelf is zo saai. Is rust.

ik denk dat je best af en toe bezig kan zijn met het verkrijgen van evenwicht , maar je moet ook gewoon je leven leiden

als je je leven gewoon kúnt leiden, ben je per definitie in evenwicht. of liever andersom: als je niet in evenwicht bent kun je niet gewoon je leven leiden.

evenwicht is alleen maar een situatie die zichzelf handhaaft, dat heeft nix te maken met "evenveel zwart als wit"

ik vind het onzin om te beweren dat er evenwicht is tussen goed en kwaad want ik beschouw kwaad juist als het niet aanwezig zijn van een dergelijk evenwicht, terwijl goed inhoud dat iets wel in harmonie en evenwicht is.

En wat is goed? En wat is kwaad?

Kwaad is meestal hetgene wat mensen niet snappen, dat wil ik nou niet direct zien als a-harmonieus.

eh, noem eens een voorbeeld van iets wat wel kwaad is en wat mensen niet snappen, maar wat niet a-harmonieus is?

Zelfverdediging, ruzie, egocentrisme en vooral: haat. Maar mijn punt is dus: kwaad bestaat niet.

zelfverdediging beschouw ik niet als iets kwaads.

ruzie=disharmonie. ruzie komt voor als 2 mensen (of nog meer mensen, niet goed samenwerken, dus er is sprake van disharmonie en onevenwicht.
egocentrisme eigenlijk ook, want dat is hetgene wat er voor zorgt dat 2 mensen gaan ruzieen, omdat bepaalde verlangens van 2 verschillende mensen niet tegelijk te vervullen zijn, dan krijg je ruzie.
haat komt ook voort uit het ego, en is ook disharmonieus, of juister gezegd, dat is een emotie die ervoor zorgt dat je bij iemand anders disharmonie wilt creeren.
het is een nutteloze emotie, die het liefst zo snel mogelijk weg moet.


kwaad bestaat niet? tja, hangt naturlijk van je definitie af. het is iig subjectief.

Zelfverdediging wordt als iets kwaads beschouwd in de maatschappij. Als ik iemand dood, die mij bedreigt met de dood dan kom ik in de gevangenis: dus het is kwaad.

Ruzie is misschien verkeert gekozen, maar competitie is een beter woord. Maargoed, het is natuurlijk om te ruzien, het zorgt voor verbetering en voor het uitroeien van hetgeen dat te zwak is om de competitie of de ruzie te doorstaan. Het is natuurlijk en dus niet disharmonieus.

Haat is nodig om liefde in stand te houden. Zonder het een zou het ander niet bestaan. Dus ook haat is zeker niet disharmonieus. ook zou je kunnen zeggen dat disharmonie moet bestaan om harmonie te laten bestaan. Ook dat is dus weer in evenwicht. Beide zijn kwaad, noch goed.

sinds wanneer worden goed en kwaad bepaald door een aantal regels op het papier, verzonnen door mensen in een 2de kamer en een kabinet? er zijn een aantal kromme regels in deze maatschappij, een daarvan is dat je jezelf nauwelijks mag verdedigen.
competitie is niet per se iets kwaads, zolang het een spel blijft en zolang er geen woede uit voortkomt.

hoewel je als je naar de natuur in zijn geheel kijkt ook wel evenwicht kan zien, beschouw ik niet per se alles wat natuurlijk is als harmonieus of goed.
ik ben niet voor uitroeiingen van zwakkerren, iedereen heeft wel nut. ik zorg er liever voor dat we een samenleving scheppen waar we niet zoveel energie moeten verspillen aan overleving, odat we ons op andere zaken kunnen richten.
ik val in herhaling want dit zei ik al in een ander topic.
ik zie niet in waarom. een moeder houd van haar baby. daar komt geen enkele haat-tegenpool aan te pas.
wel, alle negatieve emoties zorgen voor disharmonie IMHO.
niet altjid zijn tegenpolen nodig, zeker niet bij dingen als emoties.
integendeel, bepaalde emoties zijn er juist om harmonie of disharmonie te registreren.harmonie=vreugde. disharmonie=depressie.
nee hoor. ik zie niet in waarom.

Sinds de massa heeft verzonnen dat de massa altijd gelijk heeft, ondanks dat zij geen gelijk hebben.

Woede intensifeert de competitie alleen.

Mijn reply kun je ook in het andere topic zien: Er zijn geen andere zaken dan overleven.

Als jij geen haat zou kennen, dan zou je alleen in meer of mindere mate liefde kennen. Dan zou jij de mindere mate liefde dus identifeceren als haat. Ga zo een tijdje verder en je hebt alleen een egaal geheel over. Geen haat geen liefde. Haat is nodig om liefde in stand te houden. Liefde is nodig om haat instand te houden. Hoe meer haat jij kent in jou leven, hoe meer liefde je zal kennen. Hoe meer liefde jij kent, hoe meer haat jij zal kennen. Zonder een van deze emoties ben jij leeg. Je hoeft niet persee te haten om haat te kennen, maar je leeft een stuk gelukkiger als je de hatelijke gevoelens niet onnatuurlijk onderdrukt.

Zie vorige reply.

Zie wederom vorige reply.


tSssk, ik begin als een priester te klinken :D

lekker leuk maar kwaad is nog altijd subjectief en de massa kan zeiken wat ze willen, zelfverdediging vind ik niet kwaad en in mijn ideale maatschappij zal het ook niet als zodanig gezien worden.
overigens is er tegenwoordig juist veel woede tegenwoordig over de onrechtvaardigheid in de samenleving. vel mensen worden er net als ik kwaad over dat de overheid de criminelen belangrijker lijkt te vinden als de gewone onschuldige burger.
dus de massa beschouwt dat helemaal niet echt als kwaad.
woede veroorzaakt, nee woede IS disharmonie tussen mensen imho en ik blijf erbij dat ik dat wil voorkomen.
hoe kom je erbij? daar maken we het hoogstens zelf naar. ik leef echt niet alleen om te overleven hoor. en de meeste anderen ook niet. we maken zelf onze doelen.
je kunt iets niet echt begrijpen als je het tegendeel niet ook kent, dat is zo maar dan nog is er geen reden om expres haat te creeren in de samenleving.
dat lijkt me overdreven.
liefde blijft liefde en haat blijft haat, er zijn verschillen in intensiteit maar er is nog altijd een grens tussen die 2, ik geloof niet dat een lage intensitweit liefde waargenomen kan worden als haat. (en omgekeerd)
je moet het een kennen wil je de ander pas echt begrijpen maar als je haat eenmaal kent hoef je niet haat steeds haat te blijven ervaren wil je liefde ervaren.
dat is gewoon nonsens. er zijn mensen die alleen maar haat kennen en er zijn ook mensen die alleen maar liefde kennen maar het is gewoon echt niet zo dat de hoeveelheid haat die je kent altijd evenredig is aan de hoeveelheid liefde. integendeel.
ga naar Los Angeles ofzo, keiharde strijd om te overleven, veel haat daar, maar liefde kan ik er niet of nauwelijks ontdekken.
er is een verschil met gevoelens onderdrukken of gevoelens gewoon niet hebben. natuurlijk ben ik niet voor onderdrukking van gevoelens, dat is ongezond voor degene die de gevoelens onderdrukt en kan zelfs ziekte tot gevolg hebben.

Mee eens tot op het punt dat jij zegt dat de massa van mening veranderd, maar dat is niet boeiend voor de discussie dus laten we dat even vallen M'kay.



Onzin. Woede is natuurlijk en komt op hetzelfde neer als mijn punt op haat, dus gaat ik daar maar weer verder.



Die doelen zijn illusies. Het enige dat er toe doet is overleven en zelfs dat eigelijk niet, maar dat is er ingebakken door de natuur, een instinct. Zelfbehoud is waar je in alles naar streeft. Stilstand is achteruitgang, vandaar dat we de behoefte hebben onszelf te verbeteren.



Je hebt het niet helemaal begrepen wat ik bedoelde. Liefde en Haat zijn het omgekeerd evenredige van elkaar. Bovendien zijn ze relatief. Als jij nooit heb gehaat in je leven, dan zal jij de absentie van liefde als het meest extreme negatieve gevoel zien. Echter, omdat je enigzins weet dat het nog veel erger kan (Je weet het niet helemaal, want je beleeft het zelf niet) zal je dit niet direct identificeren als gruwelijke haat. Echter, omdat het negatief is, wel als haat. Vanuit ons oogpunt nu gezien beleeft hij nog steeds dezelfde intense liefde, maar omdat de lat een trap hoger is gelegd voor jou dan, is die beleving voor jou sterk afgenomen.



Dat ik zeg dat je ook haat moet kennen om lief te hebben houdt niet per direct in dat je verteerd moet worden door haat hoor.

Ja, die mensen kennen absoluut geen liefde... Ik ben er niet geweest, maar dat betwijfel ik ten zeerste zelfs als je zegt dat jij er wel geweest bent.

En die gevoelens zijn er nu eenmaal. Je kan ze niet verwijderen, dus dan moet je er maar mee leren leven.