Lachen
 

Hallo mensen,

Ik heb een heel vervelend probleem. Als ik in een ernstige situatie zit, waarbij ik bijvoorbeeld heel stil moet zijn, of als iemand iets heel ergs verteld, dan moet ik lachen :(. Zomaar om nix. Van de zenuwen ofzo. En ik kan het echt niet tegenhouden :mad:
Echt heel irritant, omdat je daar dus mensen mee kwetst..

Is er misschien iemand die dit herkent? Dus niet in lichte mate, want dat heeft iedereen wel, maar ZO erg dat je het niet tegen kunt houden en het telkens weer gebeurd? Weet je dan misschien ook een manier om eraf te komen?

Alvast bedankt.
Taal

Misn doe je dat omdat je niet weet hoe je ermee om moet gaan..?
Uhm.. lijkt me best moeilijk eiglijk,
lachen kun je niet tegenhouden, net zoals huilen lijkt me.
Misn kan je proberen je meer in te leven in de situatie
van die persoon, nadenken hoe jij je zou voelen
met dat probleem. Of als je een kriebel voelt opkomen,
aan iets rottigs denken, waardoor je serieuser wordt ofzo..
Of naar de wc gaan, jezelf vermanen, en weer terug gaan..
Naja.. zal je al wel geprobeerd hebben denk ik.. :o

Ik denk dat hoe meer je met dit probleem zit, hoe erger het wordt. Als je de heletijd denkt "ojee, nu moet ik niet lachen", ga je vanzelf lachen, van de zenuwen. Denk er niet teveel over na, en als je ECHT stil moet zijn en je houdt het niet meer, kan je dan niet proberen om je ergens anders op te focussen ofzo? (bijvoorbeeld op je onderlip bijten , wel aan de binnenkant, ofzo?)

Nou ja, een *echte* herkenning is het volgens mij niet, want dat wat JIJ bedoelt is een beetje anders, maar ik heb het soms ook ... niet bij hele ernstige situaties en niet van de zenuwen, maar ook wanneer het redelijk ongepast is ( in de bios, Titanic, het hele zaal stil, en dan een dramatisch moment, iedereen een heel geschrokken *zucht* of stil van de schrik, en ik ... ja hoor, aan het lachen en maar niet op kunnen houden :D ). Volgens mij eerder door het gedrag van anderen dan de situatie zelf ... ik weet het ook niet, sorrie ... wilde gewoon mijn belevenis van de bios met jullie delen, want lig nu nog dubbel als ik er aan denk :p

Heb eigenlijk precies het omgekeerde, begin altijd te janken...

misschien sarcasme? :>

ah het rebound effect.
Hoe op te lossen?

Vraag bij jezelf af of het echt grappig is, nadenken kan het lachen wel stoppen, maar helemaal niet, maar je bent wel vrolijk ;)