Spieren die bewegen.
 

Hoe kan je arm bewegen? Ja door de pezen die vast zitten aan een spier? Ja maar hoe kan dan die pees bewegen? Ja door de spierbal. Maar hoe kan die spierbal dan uit z'n eigen bewegen????????????

Het spierweefsel trekt zich samen. Dit is weer een gevolg vanwege de impulsen afkomstig uit de hersenen. Die stimuleren dus het weefsel om samen te trekken.

Ik kan het fout hebben :p

Ja maar hoe kan dat weefsel naar samentrekken door pulsen vanuit de hersens?????

Jij wordt vast filosoof later :D :p.

Daar zijn de spiercellen voor, die hebben de eigenschap dat ze samentrekken als ze een elektrische stroom via de zenuwen uit de hersens krijgen. Als elke spiercel van een spier dat op heetzelfde moment krijgt, kun je bijvoorbeeld je arm bewegen

Okee dat begrijp ik nog wel, maar hoe kunnen die speciale spiercellen dan door hersenpulsen samentrekken? Hoe kan dat dan weer gebeuren?

Spieren bewegen niet. Ze trekken zich samen.

En hoe het centrale zenuwstelsel intern werkt en verbonden is met de motoriek, is nog niet helemaal bekend. Heb geduld :p

Vooral op neurologisch gebied zijn hier diverse discussies over. Ze weten wel dat er een impuls verstuurd wordt en deze voor de samentrekkingen zorgt, maar door wat die impuls getriggerd wordt, is nog een raadsel (uit recente onderzoeken bleek namelijk dat de impuls er eerder is dan de hersenactiviteit .. er lopen nu heel wat onderzoekers met knallende hoofdpijn rond ;) ).

Ik begrijp dus dat het allemaal heel ingewikkeld is allemaal. Want hoe kunnen die hersenimpulsen naar weer gestuurd worden??? De conclusie die ik hier uit trek is dit: Wij mensen denken veel te weten, maar weten nog niet eens hoe wij een arm bewegen.

Ongeveer wel, maar het is moeilijk om dit precies na te gaan, omdat onze hersenen heel complex zijn, en het moeilijk te meten is :)

Ja en dan denken dat we gewoon geschapen zijn door achterlijke stoffjes en shit.

Ik respecteer het wel.
Maar geloof er geen bal van.
Zoals je al zegt :"mensen denken dat ze alles weten",maar ze weten zeker meer dan de helft niet.

PeaCe
Motherfuckerz

<Deze site> beantwoordt tussen alle reclame-pop-ups door al je vragen. :)

Leuke site, alleen jammer dat mijn engels zo slecht is. Maar spieren trekken dus samen door van die dingetjes die in elkaar schuiven, en die dingetjes schuiven dus weer in elkaar door hersenimpulsen?

ja ongeveer wel, <hier> is een nederlandstalige pagina waar het iets preciezer staat beschreven.

In mijn oude 6vwo biologieboek stond het wat netter uitgelegd, maar ik heb vergeten die achter te houden bij het inleveren van de boeken :p

Okee, maar hoe zorgen die hersenimpulsen ervoor dat die spiertjes intrekken? Hoe kunnen die hersenimpulsen dan weer bewegen? Ja ik weet dat ik veel vraag maar ik wil dit precies weten.

Je hersenen besluiten op een gegeven moment dat er een beweging moet plaatsvinden. Dan wordt er een signaal verstuurd over de zenuwen. Zenuwen werken door een het snel achter elkaar omslaan van elektrische lading. Uiteindelijk worden de spiercellen geprikkeld.

Dan trekken deze cellen meer of minder samen door hun vorm te wijzigen. Cellen geven zich voornamelijk vorm door microbutili-buisjes. Spiercellen zijn er zegmaar zeer begaafd in deze te bewegen door bepaalde chemische reacties en zo verandert de cel bijvoorbeeld van rond in plat. Doordat alle cellen dat doen en aan elkaar zitten trekt de spier samen.

Ja zover was ik ook al, maar hoe kunnen dan die signalen verstuurd worden over de zenuwen? Wat zijn die signalen eigelijk, en hoe kunnen die weer "bewegen?" Het is wel allemaal leuk en prachtig dat die signalen naar de spiercellen gaan, maar hoe kan dat dan door die signalen van vorm veranderen?
Wat moet ik me eigelijk voorstellen van die signalen van de hersens? Duwen die soms tegen de celspier aan en veranderen hem zo van vorm?

nuttige informatie over zenuwen en de hersenen:

http://proto.thinkquest.nl/~llb106/zenuwcel.php

http://www.teleacnot.nl/sites/biobit...hersenen.shtml

Die signalen werken gewoon zo, je hersenen veranderen een elketrische lading aan het begin en als een kettingreactie breid dat zich uit over die zenuw.
Zo werkt het:

'normaal' is bij de zenuw bijvoorbeeld de lading in het midden positief en de lading ernaast negatief. De hersenen verzenden dan een signaal door aan het begin dat om te draaien, daardoor slaat het daarnaast weer om, daarnaast weer, enz... zo gaat dat signaal razendsnel over die hele zenuw heen.

Dat signaal dat prikkelt vervolgens receptoren in de spiercel, door die prikkeling laten ze een stof vrijkomen in de cel. Deze stof zorgt dat de microbutili op de standaardwijze vervormt. Voor deze vervorming gebruikt het energie; aminetrifosfaat (ATP) valt uit elkaar tot amine en (3x) fosfaat. Het zet uit (=energie) en maakt wat warmte vrij. Hierdoor beweegt de microbutili dan.

Aha das interresant. Maar hoe kunnen die electriciteitsstroompjes bewegen?

volgens mij ging dat ongeveer zo:
een neuron heeft een uitloper, een axon, en die heeft om en om kleine + en - ladingen die elkaar een beetje in evenwicht houden. Als je nu aan het begin een korte stroompuls geeft dan zal die zich naar twee kanten willen verspreiden; maar hij kan maar naar 1 kant dus gaat ie daarheen; vervolgens kan ie naar links en naar rechts zou je zeggen maar nadat een stukje axon een tijdje die puls heeft vastgehouden (een miliseconde ofzo) kan ie dat niet langer en begint ie aan een refractaire periode (een soort rustperiode). er zijn nu dus twee kanten waar ie heen zou kunnen, maar omdat de refractaire periode van waar ie net vandaan komt nog niet is afgelopen moet ie wel de andere kant op; zo gaat het door tot ie in z'n geheel aan het einde komt.

er zitten ook nog kleine bolletjes om het axon geklemd, de zogenaamde myelineschede, waardoor er grote sprongen gemaakt kunnen worden en het stroompje nog sneller aan de andere kant komt.

Vet om dat allemaal te weten, ik wist niet dat er zoveel bij kwam kijken man. Maar die stroompjes komen dus uit de hersens? Hoe maken die hersens dan die electriciteit :D ?? Waar halen ze het vandaan?

Ik wil hier verder niks mee zeggen (en je ook niet wegjagen :)) - maar dit is wetenschap (tak biologie).
Begrijpen van de complexiteit en inzien van de logica (uiteindelijk schijnt het ;)). Bovendien moet alles consistent zijn.

Die stroompjes?
In een cel bevinden zich ionen. Zoals je wel of niet weet kunnen ionen positief of negatief geladen zijn. Een positieve lading is een elektron te weinig en een negatieve een elektron teveel. Die deeltjes willen dus met elkaar vermengen, de positieve beweegt naar de negatieve omdat hij die elektronen 'wil' en een beetje andersom bij de negatieve. Ze trekken elkaar gewoon aan door magnetisme.

ALs je ze echter gescheiden houdt dan is er dus een ladingsverschil. Als dit verschil groot genoeg is dan gaan de elektronen over geleidend materiaal en door ionenhoudend water 'alleen' naar het doel. Dat is dus een stroompje.

De ionen worden gescheiden door selectief membranen. Ze worden volgens mij verplaats door actief transport (of was het pinocytose? - someone help me ;)). Actief transport gaat zo, in het membraan zitten eiwitten. Als er tegen een bepaald eiwit een bepaald deeltje botst dan blijft dat eraan vast zitten. Doordat dat deeltje eraan vast zit treed er een chemische proces in werking wat het eiwit omdraait. Daardoor zit het deeltje dan aan andere kant membraan. Daar wordt het los gelaten en dan schiet het transporteiwit weer terug (klaar voor de volgende) - voor het draaien wordt volgens mij btw ATP gebruikt.
Het verplaatsen van geladen deeltes kan btw ook anders. Bovendien verplaatsen ze niet erg snel. Maar ik weet het niet precies...

Ok nog bedankt voor de uitleg voor hoe spieren nu werkelijk bewegen want dat wou ik ff weten. Maar gedachten zijn dan dus ook te vergelijken met elektrische stroompjes? Bijvoorbeeld als men denkt aan 'knijpen met de hand', worden er dan door de hersenen meerde elektrische stroompjes geproduceerd en die dan vervolgens de spier binnengaan door de zenuwen?

Het zijn eigenlijk elektrische stroompjes.
Je "ik" is gewoon de huidige staat van de totale activiteit tussen de hersencellen enzo. Ze communiceren allemaal door die stroompjes... en 1 hersencel kan eigenlijk niet denken dus je bent gewoon het 'netwerk' van stroompjes tussen die 100 miljard hersencellen.*

*dit kan lager uitvallen door de volgende factoren:
1) Alcohol gebruikt
2) Klappen op het hoofd
3) Automatisch wapen door hoofd leeggeschoten

Maar ik snap niet hoe nou elektriciteit voor ons kan denken.

het is allemaal simpel terug te lijden naar een heleboel hele ingewikkeld steeds maar doorgaande chemische reacties die met elkaar in verband staan

dat is dan ook wel de visie van de wetenschappers. ikzelf geloof iig liever in een denkende ziel die de hersenen opdracht geeft.

het bewustzijn is volgens mij, en ook volgens wetenschappers die zich met kunstmatige intelligentie bezighouden, slechts een illusie.
Als je hier eens over nadenkt dan kun je je wel voorstellen dat een ander mens zich gedraagt alsof ie zich bewust is zonder dat ie dat ie dat hoeft te zijn, en je kunt je ook voorstellen dat hij zelf denkt dat ie zich bewust is zonder dat ie dat is. Als je dat bedenkt dan kun je je eigenlijk ook voorstellen dat je zelf denkt dat je je bewust bent zonder dat je dat bent (ook al gaat een flink deel van je gevoel hier tegenin; maar ook dat kun je weer verklaren op deze manier:)) (dat bewijst niet dat het dus zo is, maar het probeert te laten zien dat het in dit opzicht niet uit zo maken of het wel of niet zo is om jou te laten denken dat het zo is).
Ik heb het niet helemaal goed opgeschreven, dus beschouw dit niet als een handleiding tot het op de wetenschappelijke manier bevatten van het bewustzijn, maar denk er eens over na als je zin hebt. (Iemand die bijvoorbeeld op voorhand al van plan is om alles toe te schrijven aan een goddelijk iets die zal er helaas nooit iets van willen en daardoor kunnen begrijpen; jammer, maar dat moet iedereen zelf maar weten)

Ik was laatst bij een lezing van Professor Walter Kosters en Dr. Bas Haring (beiden van Universiteit Leiden) over kunstmatige intelligentie en Dr. Bas Haring ging dieper op dit onderwerp in; heel interessant.

Bas Haring schreef ook een leuk en interessant boek (dat ik niet in z'n geheel gelezen heb, maar er staan stukjes op z'n website): http://www.kaasendeevolutietheorie.com/
(en de website van Prof. Kosters is: http://www.liacs.nl/home/kosters/ )

Je moet het je zo voorstellen. Elke hersencel kan een heel klein beetje denken... niet genoeg om iets uit te halen. Ook kan hij alleen niks zinnigs bedenken.
Om bijvoorbeeld iets uit te denken gebruik je 50 miljoen hersencellen. Tussen alle hersencellen tegelijk is een communicatie door middel van elektrische stroompjes. Dus de stroom denkt niet. Wat ik zei was dat het geheel van stroompjes je bewustzijn is, omdat elke gedachte eigenlijk een hele serie stroompjes tussen die cellen is. - maar de stroompjes zijn niet meer dan communicatie

(als je me volgt... ik heb er ook beetje moeite mee ;))

Maar hoe kan die ene hersencel een klein beetje denken?

Ik denk ook niet echt dat een hersencel een klein beetje kan denken; het is een dingetje dat in een bepaalde staat kan verkeren en afhankelijk daarvan z'n acties uitvoert. Het geheel van stroompjes en de statussen van de hercencellen gedraagt zich als iets bewusts. Geen enkele cel is zich ervan bewust dat ie deel uitmaakt van het collectief; hij doet gewoon z'n eigen (domme) ding.

Het is wel grappig dat je mensen ook als een soort hercencellen zou kunnen zien: we doen allemaal ons eigen ding en we communiceren met elkaar waarmee we elkaar beïnvloeden. Wie weet vormen we op deze manier met z'n allen wel een heel groot brein dat zich van zichzelf bewust is :) (maar net zoals de hercencellen geen idee hebben van het feit dat ze samen een brein vormen, kunnen we ons daar niet zo veel van voorstellen).

Ik ben nu al een heel stuk wijzer, maar van die hersencellen snap ik nog niet zo. Maar toch bedankt allemaal voor jullie waardevolle informatie. (y)

Nog niemand snapt het echt helemaal dus dit is al heel wat ;) - alhoewel er nog wel veel meer bekend is dan ik weet.

Haha, wij weten juist precies hoe dat kan :)
Alleen moet je die informatie wel ergens tot je nemen, en niet verwachten het te kunnen vergaren op een scholieren forum.
Duik de wetenschappelijke boeken in!

Wil je het alsjeblieft dan toch proberen uit te leggen maar dan in lekentaal?

kijk, je hebt dus een chip. Een chip is heeeeeeeeeeeel klein, en kan heel goed rekenen. Hersens hebben geen transitoren of weerstanden, maar cellen die elkaar impulsen door sturen.
Als je nu bedenkt hoe idioot veel cellen er in je hoofd zitten (idioot veel),
zorgen ze "in het geheel" voor het denk werk dat er verricht word.
Moet je eens je PC open maken, en naar de hoofd processor kijken. Dat kleine dingingetje doet eigenlijk al het werk. Hoe, weet ik niet. Hoe mijn hersenscellen met elkaar werken, weet ik niet, ze doen het in ieder geval en masse, en met elkaar. Op die manier komt er iets zinnings uit, zo te zien

Okee maar hoe kan dan zo'n hersencel net als een chip "denken?" Waar moet het dan uit bestaan om dat te doen?

Daar houdt kunstmatige intelligentie zich mee bezig. Misschien dat http://www.xs4all.nl/~rdamsma/intronn.htm#explain wel een handige pagina is om te beginnen.

Succes,

Johan

Dankje wel.