mensen vertrouwen
 

(vreemd dat k dit hier op ga schrijven eigelijk)

Ik weet niet eens hoe ik moet beginnen. Gewoon met et probleem i guess. Ik vertrouw mensen niet, ik geloof geen woord van wat ze zeggen, denk altijd dat ze het niet menen. Als ze iets liefs zeggen vertrouw ik het niet, want waarom zouden ze lief tegen me doen?. Ik bedoel, wat schieten die mensen daar mee op.
Ik snap best dat k van die gedachtes af moet, maar als k mensen wel weer vertrouw dan word k vast weer gekwetst, en ik ben nog niet sterk genoeg om dat nog eens aan te kunnen. Ik voel me op het moment ook zwaar klote omdat ik mensen zo wegjaag, als ik ze niet vertrouw. Maar ik weet niet wat ik er tegen moet doen.

dus, iemand ideeen hoe ik hier overheen kan komen?

Het hoeft beslist niet zo te zijn dat je meteen weer gekwetst zou worden als je mensen wel weer zou vertrouwen, dus het lijkt me het beste dat je begint om dat idee van je af te zetten en mensen de gelegenheid te geven om jou te vertrouwen, zodat zij op hun beurt jouw vertrouwen in hen kunnnen winnen.

eerste alinea klinkt erg bekend.

2e niet
0) Overheenkomen... wel over de problemen, niet over het wantrouwen.
1) Oh? - het is best een gezonde eigenschap als je jezelf er niet meer mee beschadigt.
2) Mogelijk. Maar je hoeft ze niet te vertrouwen om met ze om te gaan.
3) Dus niet vertrouwen
4) Wegjagen moet je niet doen. Doe alsof je ze vertrouwt en ga met ze om maar vertrouw ze niet. Om dat in vrede met jezelf te doen ga je dan vanzelf back-up plannen maken voor het geval dat ze toch niet te vertrouwen waren. figuurlijk voorbeeld: altijd een mes onder je jas houden
5) Wat ik dus zoöngeveer zeg.

Ik vertrouw mensen ook niet meer. Wel hun natuur, ze handelen uit eigenbelang... je kunt op je analyse van hun persoonlijkheid vertrouwen.

ik snap heel goed wat je bedoeld. ik vertrouw echt mensen niet zo snel. maar dat komt waarschijnlijk omdat ik nogal met mezelf in de knoop zit :-( vind mezelf helemaal niks, haat mezelf zelfs, waarom zouden mensen dan aardig tegen mij doen?

Ik snap helemaal wat je bedoeld. Ik vertrouw ook echt niemand, mede dankzij dat ik in mn verleden nogal veel gepest en belazerd ben door leeftijdsgenoten en zelfs leraren. Ik vertrouw dan ook bijna niemand, zelfs mij eigen ouders niet. Het is niet zo dat ik geen woord geloof, maar meer dat er altijd 'wat achter zit'. Het is helemaal erg met vreemden, die vertrouw dus echt nooit Ik heb altijd zoiets van "Die vind mij vast lelijk en stom" En met zo een attute trek je idd geen mensen aan

Ik weet niet echt wat je ermee kunt doen, maar ik wegs je igg veel sterke

beetje nutteloze post maargoed...

mja, dankjewel allemaal.
Ik probeer inderdaad eerst mensen te leren kennen zonder ze te vertrouwen, gewoon geen vertrouwelijke dingen vertellen. Maar ik geloof meestal gewoon geen woord van wat ze zeggen, denk dr altijd iets achter. Ik dnek dat het enige wat zou kunnen helpen een positieve eravring is, nouja, meerdere. Ben k ook al druk mee bezig.

Helaas ken ik dit probleem maar al te goed.... M'n vriendin heeft het ook :(. Ik wil haar zo graag laten merken dat ik anders ben dan die andere mensen, maar dat is niet zo eenvoudig, omdat ze me de mogelijkheid niet echt geeft....

Ik vind het heel lastig om hier mee om te gaan, omdat ik zelf een eerlijk en open persoon ben. Ik heb er dus een hekel aan als mensen niet met mij over hun probleem willen praten en dingen voor me verzwijgen, omdat ze mensen niet kunnen vertrouwen :(

Ik weet echt niet wat ik hieraan moet doen :(

Het geheim zit het in mensen een hand geven als je ze weer eens ziet :p

het is niet het vertrouwen in andere mensen, maar het vertrouwen in jezelf dat je wel degelijk de moeite waard bent.

wie heeft er ooit gezegd dat je anderen moet vertrouwen? het gaat er juist om dat je jezelf vertrouwd, en dan boeit het je toch niet echt of wat anderen zeggen waar is of niet, omdat je zelfvertrouwen daar niet vanaf hangt.

het is zelfs beter om mensen helemaal niet te vertrouwen want dan ga je vroeg of laat de mist in denk ik.

shush :p

volgende keer beter.

Wat schieten die mensen er mee op om niet lief tegen jou te doen? Als iemand tegen jou een positieve opmerking maakt over je kleding ofzo, dan heeft hij/zij daar geen direct voordeel bij, dat is waar. MAAR: ook geen direct nadeel. T doet geen pijn een compliment te geven. Jij hebt er voordeel bij: je voelt je gevleid (althans: dat is in het algemeen de bedoeling van een compliment ;)). DAT weten die mensen ook, dus ze hebben er zelf geen direct voordeel bij, maar ook geen nadeel.

Ik ben er zelf ook nog niet achter wat je daaraan kunt doen.. Ik merk het bij mezelf ook heel erg..

Waarom wil iedereen per sé mensen vertrouwen?

Technisch gezien zit je fout als je iemand vertrouwt omdat iedereen altijd alles minder of meer bewust doet uit eigenbelang.

heb meestal juist te veel vertrouwen in mensen.. ik een beetje van jou, jij van mij? XX

Ik merk het bij mezelf ook (http://www.forum.scholieren.com/show...hreadid=252918).
Ik zou echt niet weten wat je eraan kan doen, je zou eigenlijk overtuigd moeten worden dat het niet zo is, maar dat gaat niet echt makkelijk :/.

*herkent*

Op de 2 mense na die ik wel vertrouw (mijn vriend, die vertrouw ik echt helemaal, en een goede vriendin, die vertrouw ik redelijk) heb ik ook helemaal geen vertrouwen in mensen.

Ik denk dat ze dingen achter mijn rug om over mij zeggen (vooral als ze beloven iets niet door te vertellen, dat komt omdat dat al vaak genoeg gebeurd is), dat wat ze tegen mij zeggen niet zo menen (dat ze bijv. sarcasme gebruiken als ze iets positiefs zeggen, of er belang bij hebben om iets te zeggen wat niet waar is, bijv. bij complimentje als: "jij bent mooi" denk ik: "ik zie eruit alsof ik niemand kan krijgen en zo iemand zoek jij omdat die makkelijk te krijgen zijn").


Maar ik vind het niet erg om zo weinig vertrouwen in mensen te hebben, zo wordt ik tenminste niet zo erg gekwetst als mijn gedachtes blijken te kloppen.