Wat vind je moeilijk?
 

Wat vind je echt moeilijk om te tekenen of aan het schrijven van een verhaal of gedicht?

Qua tekenen vind ik haar en neusen moeilijk. (neusen zijn stom :p)
Als ik een verhaal schrijf vind ik het vaak helemaal niet moeilijk om te beginnen maar ik kan d'r nooit een eind aan breien of ik begin het langdradig te maken.

Bij schrijven wordt het op papier nooit zoals ik het in mijn hoofd had voorgesteld dat het zou worden. Het lukt me dan ook nooit om het zo te verwoorden dat het toch klopt.
Denk eigenlijk dat het bij tekenen het zelfde is, ik kan de mooiste dingen bedenken, maar om die dan vervolgens uit te tekenen op papier....

Wanneer ik schrijf vind ik het moeilijk om serieus in te gaan op de emoties van mijn personen en om ze ontwikkelingen door te laten maken. Meestal laat ik ze dat dus niet doen, omdat het dan makkelijker is.
Ik kan trouwens ook totaal geen overtuigende vrouwelijke karakters neerzetten.

Bij dichten vind het moeilijk om een reden te vinden om te dichten en bij tekenen vind ik het moeilijk om het te doen. Ik heb wel tekeningen, maar geen nieuwe en ook geen motivatie om ze te scannen.

LUH-3417

van tekenen vind k handen en voeten moeilijk(maar dat heeft bijna iedereen wel denk k), en verder zie k zelf het meestal heel anders dan het eigenlijk hoort: k denk dat een hoofd veel te klein is, en dan is het veel te groot..

Bij dichten: ik heb veel moeite met het geduld op te brengen om het te lezen. Ik ben een persoon voor boeken, gedichten zijn niet aan mij besteed.

Bij verhalen: de mijmeringen van de hele wereld kan ik nooit zo goed op papier zetten. Ik weet het als het fout gaat, maar dan is het te laat. Helaas.

Bij tekeningen: da's een lijst. Ik heb moeite mensen mijn tekeningetjes te laten zien, ik heb moeite ze "af" te verklaren, ik vind het moeilijk om van een bepaald beeld uit te gaan en dat te maken, meestal dwaal ik af en zo ben ik snel weer iets anders aan het tekenen. Als ik mezelf er echter aan zet, lukt het me goed.

Tekeningen:
Voeten en handen, en soms het gezicht of het lichaam in een bepaalde houding.

Verhalen:
Dat kan ik dus echt niet helaas!
Ik zie een heel scenenario (?) in mijn hoofd, maar weet niet hoe ik het moet verwoorden.

Fill-in van piecje's lukt me nooit :(

Bij tekenen vind ik bepaalde houdingen steeds moeilijk. Handen vind ik ook lastig om te maken, maar ze lijken wel ergens op.
Ik heb ook wel eens de neiging om de verhoudingen verkeerd te doen.
En ik heb weinig geduld, ik moet lekker snel te werk kunnen gaan en heb ik weinig zin om elk detail percies uit te werken.
Vandaar de vele schoonheidsfoutjes in m'n tekeningen.

k hou juist van allemaal details :D

oja, over verhalen.. k schrijf niet echt veel, soms fics, en strips.. maar goed: k vind het soms moeilijk om de gebeurtenissen vloeiend in elkaar over te laten lopen, en met lemon hoe ver k kan gaan :D en omdat k voornamelijk in het engels schrijf heb k daar ook wel eens moeite mee.. :(

ik vind het moeilijk om echt lijkende mensen te tekenen.........dat op een mens lijkt ofzow......daarom vermijdt ik dit best vaak en teken ik nietbestaande wezentjes :)

schrijven vind ik zowie zow moeilijk! :P

van verhaal vind ik het moeiluk om inderdaat een goed einde te breie.
en van tekenen vind ik het moeiluk om houdingen van mens en dier te tekene.

:)

Voeten :mad: :o
Gezichten van bepaalde aanzichten, voornamelijk van boven. Van onderen gaat nog best goed.

actie in een tekening krijgen is kut...

achtergronden. zit altijd mijn hoofd te breken over achtergronden en compositie :mad: