Over de Wonderen die we in ons hart bewaren
 

HET WAS EEN DROOM, HET IS NIET ECHT GEWEEST


In heel hun geopenbaarde vorm zagen wij die dingen voorbijgaan
Zonder weerstand te kunnen bieden aan onze opsomming van daden
waren wij aan hen overgeleverd toen wij
terugzagen

In heel hun ontaarde vorm zijn die dagen voorbijgegaan waaraan wij
geen recht en aanspraak ontlenen kunnen omdat zij buiten de
wetten vallen
En heel onze beslommering die niet met rust laat is de onmogelijkheid
van revanche

Niets bijft ervan over, niets ervan is aan de wetten onderworpen van
de geldende bestellen

Het is als wind voorbijgegaan en als stof verwaaid

Ik vind dit meer proza dan een gedicht.
Hele lange zinnen, geen structuur, geen rijmvorm.

Er staan zoveel woorden en nog steeds zegt het eigenlijk niets.

Sorry, ik kan er niets mee.

Hahaha, Debating Man