dood aan leukemie
 

mijn beste vriendin is in mei dit jaar overleden. ze werd ziek omstreeks deze tijd vorig jaar... is het eigenlijk "normaal" dat ik het er nu zo moeilijk mee heb? andere mensen blijken het niet te beseffen. ben ik dan de enige? ben ik zwak of zo???

Je bent helemaal niet raar! Als iemand, die veel voor je betekende, wegvalt, doet je dat veel verdriet. Mei is nog niet eens lang geleden, meis. Als jij verdriet hebt, is dat niet vreemd, wat ze ook zeggen, hoe ze zich ook gedragen. Jij bent hier degene die t verlies voelt, de een ervaart dat gewoon anders als de ander. Mensen die t niet begrijpen weten niet hoe t is. Iemand verliezen is t ergste wat je kan gebeuren.... Sterkte, Heleen.

normaal hangt van je kijk op de zaak af.

dat andere mensen het niet lijken te beseffen dat ligt aan een andere definitie.

Op de vraag: 'ben ik zwak' kan ja worden geantwoord. Wil je dat erbij hebben?

Hoezo is ze zwak??? Dat vind ik nou nergens op slaan.

Het zou gek zijn als je het er niet moeilijk mee hebt! Afscheid nemen is moeilijk, vooral voor eeuwig. Leukemie is een verschrikkelijke ziekte, en al helemaal als het jonge mensen betreft. Veel sterkte.

Natuurlijk is dat normaal...herrinneringen komen weer boven, daar is toch niks mis mee...en andere mensen kunnen heel anders reageren, dat hoeft niet meteen te betekenen dat ze het niet beseffen...heel veel sterkte in ieder geval!
:(

Dat zeg ik niet. Ik zie al wel waardoor men dat kan gaan vermoeden.
Ik bedoel dat sommigen mensen die vraag "ben ik zwak" met ja zouden kunnen beantwoorden en of ze het antwoord "ja" wel zou willen horen op die vraag.

Ja, een beetje wel. Het is uiteraard erg dat iemand op die leeftijd overlijdt, maar ook geldt: van leven ga je dood. Jouw probleem is inderdaad jouw probleem; je vriendin zit nergens mee.
Tel ook de zegeningen: je vriendin had nog geen verantwoordelijkheid, nog geen kinderen enz.
Leg je zwakheid dus af, recht je rug en ga verder.
Succes!

mijn vriendin/lief is in januarie verongelukt met de fiets..

bij mij is het ook zo, dat telkens er een datum is dat er iets speciaal gebeurd is, dat ik me dan slechter voel dan anders..

denk dat het vrij normaal is


normaal maar daarom niet minder droevig

ok, verkeerd begrepen van mij... :o

Dat is helemaal niet zwak, en je bent ook niet de enige.
Een bekende van mij is 4 maanden geleden aan leukemie overleden en zelfs terwijl ik hem niet heel goed kon denk ik er nog heel vaak aan.
Misschien is er wel iemand in je omgeving die er ook nog weleens aan denkt en kan je het er samen over hebben, misschien herinneringen ophalen ofzo.

Ik ben op mijn 12e ook een voor mij op dat moment heel speciaal persoon verloren aan leukemie. En het heeft ook tot vandaag geduurd voor ik mezelf kon brengen tot het lezen van dit topic omdat het teveel omhoog bracht.
Inmiddels is haar plaats ingenomen. Maar daar is 5 jaar overheen gegaan. Ik hoop dat jou verwerking sneller gaat.