Blood on the writefloor
 

Ik ben niet meer gewend wat meer droevige gedichten te maken, nu ik me erg gelukkig voel. Maar ik probeer het weer eens, vond het leuk.

De dood druipt
van de muren af
D en O, tweemaal
omgekeerd en
heen en weer
Ze houdt nooit op:
Bloed op het papier
Bang voor dood?
of voor te leven
Zwart dat
mij mijn woorden geeft
zolang ik leef,
zijn zij mijn adem,
als ik dood ben,
slechts mijn erfenis

Weet; je huilt
echt niet alleen
mijn muren huilen
'dood' voor altijd
met je mee:
Kus op het papier

lijkt een beetje op dat gedicht van boudewijn buch dat werd voorgelezen in barend en van dorp, een beetje heel erg, met die D en O en omgekeerd enzo...

Neuh.
Het enige wat ik heb overgenomen is `D en O tweemaal`
oid
...
ik ben er wel door geïnspireerd ja.