Echte liefde
 

"Wat is er toch met je?" vroeg ze en keek het meisje recht aan. Het meisje haalde haar schouders op. "Ik weet niet"
Ze lachte kort: "Kom op Tessa, ik ken je langer dan vandaag. Ik zie gewoon aan je dat er iets is, ik merk het aan je. Je bent zo... anders opeens". "Sorry... het spijt me heus, maar ik kan het je niet zeggen, Anne." "Waarom niet dan?" zo snel gaf ze natuurlijk niet op.
"Het is te erg." Tessa zuchtte kort en keek weg over het grasland. Zij en Anne waren gaan wandelen. Ze was van plan geweest te praten, maar nu het zo dichtbij kwam durfde ze weer eens niet. Een lafaard, dat was ze. "Je weet dat je me kunt vertrouwen." klonk de lieve stem van het meisje dat ze zo begeerde. "Ik zal het niet aan anderen zeggen, maar ik wil gewoon weten wat er is. Ik merk aan je dat je het wilt zeggen, maar dat je niet durft. Is het echt zo erg?"
Tessa knikte: "Ik ben verliefd". Anne zuchtte opgelucht. "Dat is toch niet zó erg? Op wie dan?" Tessa keek Anne aan, de tranen stonden in haar ogen: "Dat wil je niet weten"
"Op mij?"
Even bleef het stil, toen antwoorde Tessa zacht: "Ja..."
Anne glimlachtte: "Ik dacht het al wel..."

Ze wachtten beiden, en keken elkaar aan. De tijd leek stil te staan, maar ze wisten: dit was echte liefde.

mooi en lief (y):)

Ha, lekker kort. Heerlijk. :)

Misschien ligt het aan mij, ik ben het met Anne eens. Ik dacht het al. Maar dat is niet eerlijk tegenover jou, want uit je verhaal valt het niet echt op te maken. Ja, het komt door mij en door mijn beeld op de wereld dat elk meisje onder de zestien tegenwoordig op zijn minst biseksueel of liever nog lesbisch is. Sorry, ik ben soms een lul. Trek je er niets van aan.

Als je een verhaal schrijft waarin het gesprek zo'n grote rol speelt, zorg dan dat het duidelijk te volgen is en niet hectisch is. In dit geval is het misschien beter om elke gesproken zin op een nieuwe regel te laten beginnen. Dan is het ook makkelijkers vol te houden wie wat zegt.

Maar verder is het fijn.

LUH-3417

Beide bedankt voor de reaktie. Over dat gesprek, elke keer op een nieuwe regel beginnen, daar zal ik de volgende keer eens aan denken. En wat betreft van wat je hierboven zet: het is eigenlijk mijn eigen verhaal, wat dus echt gebeurd is. Maar dan in een ander landschap en met andere personen, zeg maar...

Kword misselijk van zoveel zoetsappigheid :p

Tja, dat had ik vroeger ook bij zulk soort verhalen. Laten we het erop houden dat je ervoor in de stemming moet zijn...

En ik ben nu eenmaal erg verliefd, dus......

"ik wist het al wel"

dat klopt echt niet, dat zou ik vervangen door/voor:

"ik dacht het al""
"ik dacht al zoiets"
"ik wist het wel"

Hm, das een lastige. Want ja, je hebt gelijk, maar ik weet niet welke nou echt beter zou zijn. Ik wist het wel klinkt zo bazig, iets te zelfverzekerd (of, als je wilt: niet zoetsappig genoeg...) Maar ik dacht het al of zo, daar ben ik ook niet echt kapot van. Brengt niet precies over wat ik bedoel. Of misschien:

Ik vermoedde het al wel

Wat vinden jullie daarvan, hé?

ik vermoedde het al wel vind ik wat scheef klinken.... Ik weet niet, doe dan al of wel.
Of ik vermoedde al zoiets :confused:

ik had al zo'n vermoeden > ook nog een optie :)


verder, wel een lief verhaaltjuh ind :) als is LUH-3417 niet de enige die het ook al dacht en ik denk niet van elk meisje onder de 16 dat ze bi of lesbi willen zijn of zijn... :)

maar opzich maakt de voorspelbaarheid niet uit, omdat het gewoon erg lievig is... soms gaat het imo meer om de sfeer

Of je laat ze gewoon niets meer zeggen, en enkel glimlachen...