|
[Schrijfopdracht] Zwart
Aaight, het is weer maandag.
Dat betekent dat het weer eens tijd is voor een volgende schrijf'opdracht'. Na een uitputtende week van 'weer in een normaal ritme komen want de testweek heeft mijn oude grootschalig upgefuckt', gevolgd door een zeer cool, maar zeer vermoeiend weekend, moe ik dan maar weer met een nieuw semi-poetisch zinnetje op de proppen komen om jullie lust tot schrijven tijdelijk te bevredigen. Dat kan, dat gaat, dat vind ik leuk, maar niet als mijn geest zelf zo droog staat als een put in de Sahara. Verdammt, ofzo. >> Intermezzo: vervolg op [deel 1] [deel 2] [deel 3] [deel 4] [deel 5] [deel 6] << Well, here it is, na een halfuur met mijn hoofd schudden kwamen er, naast wat waterdruppels en zinnetjes CKV 2 die er eigenlijk al uitgekomen zouden moeten zijn, ook nog wat nutteloze woordjes uit. Een beetje een ander verhaaltje dit keer zoals je ziet, desalniettemin hoop ik dat jullie me weer trots maken :) Succes! Citaat:
Zoals men kan merken werkt mijn brein niet optimaal op het moment, herinneringen tuimelen over elkaar, gedachten verdringen elkaar, en temidden van dat alles ben ik, een zee van kalmte, of slechts in het oog van de storm? [edit]Welke knipoog?[/edit] |
Breng het dan ook serieus en zet die knipoog er niet achter :)
Anders word ik wel echt boos :mad: Hehe .. en ik zal even gaan peinzen over n gedicht. |
Nou ik heb er eentje hoor. Deze keer heb ik je regels direct gebruikt, dat is weer eens iets anders. Normaal verwerk ik ze meestal meer naar t einde toe. Ik wil nu nog niet teveel over de betekenis ervan loslaten, dus lees eerst maar gewoon :)
Gedreven door wat niet had moeten zijn Brengt zij in zwart gekleed haar leven door Waar de kwade krachten voeren En welk menigeen niet spaart van liefde en wat levenslust Stroomt duister in het kwaad Vol bravoure en met razendsnelle kracht Spreidt het door je lichaam Waar het erg graag op je wacht Gemengd met helder water Hetgeen nu ongekend vertroebelen zal Maakt een mengsel van dit duister Tot het niet meer te ontkennen is Zo’n genot bereikt een einde Op een punt waar levend dood En dood weer leven wordt Ontdekt slechts al te weinig dat ook zij Toch eigenlijk te begrijpen is |
gedreven door
wat niet had moeten zijn brengt zij, gekleed in zwart haar leven door gedreven door wat had kunnen zijn gaat hij, gekleed in kleur de straten door gedreven door wat had moeten zijn bereid ik, gekleed in leegte de reste van mijn leven voor |
Citaat:
|
Het verlies toen de wind ophield met waaien,
Alleen moet ze verder leven, met een half hart, Voor jou, haar soul mate, daar leefde ze voor, Gedreven door wat niet had moeten zijn, Zal ze verder gaan met jouw verloren liefde, Het is sterker dan de dood, ze moet volhouden, Nu brengt ze gekleed in zwart haar leven door, Nooit zal ze de kleuren van geluk weer zien, Want jij nam die helft van haar hart met je mee... |
Citaat:
Ik vind 'r mooi!, mooie woorden zinnen! |
Dankjewel :)
|
Citaat:
Gedicht zelf is in 5 minuutjes geschreven dus is inderdaad niet echt een kwalitatief hoogstandje |
heb een heel oud gedicht wat ik hier wel passend bij vond...
Zwarter dan zwart... Zwarter dan het zwartste gat, Het zwartste wezen. Zwarter dan zwart, Zwarter dan het leven. Zwarter dan het zwartste dal, De hoogste berg. Zwarter dan zwart dat maakt het zo erg. Zwarter dan de zwartste kist Als de mensen in de rouw. Zwarter dan zwart is mijn leven zonder jou. |
Citaat:
|
Ik staar
In het diepe duister Van de waterput Aan een verlaten landweg De dorre streek Vraagt om water Water, dat er in deze dorre leegte niet is Ik staar in de zwarte diepte En de zwarte diepte staart terug Wie staart wordt bevangen Door de duistere diepte Het zware duister is een valkuil het lokt de wanhopige massa Vragend om een druppel Van het zwart-blauwe goud De put wacht even En sleurt dan de omstanders Mee in haar Tot in haar oneindige diepten |
[the Beatles:
"ooh dear what can I do, babe's dressed in black, and I'm feeling blue. Tell me ooh, wat can I do? She thinks of him, and so she dresses in black. And though he'll never come back, she's dressed in black..."] |
Vanuit verkoolde ogen vlamt haar blik
de wereld in. De nagels van haar handen zijn lang en spits, glanzend en zwart als pik. Ze hoopt ooit – stiekem – in de hel te branden. Een slang in inkt kronkelt zich om haar nek Als eeuw’ge halsband: zo is zij gebonden Aan haar geloof in het Rijk van kokend pek, De Hel, Beëlzebub en alle zonden. Haar zwart en puntig mondje lacht om pijn maar draagt snikkend de Satansverzen voor. Gedreven door wat niet had moeten zijn Brengt zij gekleed in zwart haar leven door. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Kristallen van sneeuw in haar ogen
De tijd dat zij huilen kon Bevroor met een schreeuw Stil staat de tijd Bloedrode lippen Ogen als as Dat niet meer stuift Na druilen van regen In zwart door de dagen Kind van de pijn Brengt zij in zwart gekleed Haar leven door Gedreven Door wat niet had moeten zijn |
Citaat:
|
Daar zit ze, starend in het verdriet
Verloren geluk, ooit goud geluk, nu slechts grijs in het verschiet Bittere kleuren, druk dansend voor haar ogen, Zo zat zij daar, nauwelijks bewogen Gebeten door bittere pijn, Gedreven door wat niet had moeten zijn, met ijzige stilte en eindeloze pijn bereidde zij zich voor, nu brengt zij in zwart gekleed haar leven door |
Citaat:
maar mooi C&J... thanks so much :o |
Citaat:
die van jou is keimooi! :o |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:59. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.