Hoe zal de Aarde zijn ontstaan??
 

Tja..
Dit zal natuurlijk echt niemand weten,
maar wie heeft hier ideeën of gedachte over??

Je bent twaalf! Ga fijn een jeugdboek lezen over het ontstaan van de aarde of zoek anders maar even bij "Hoe kwam het eerste ding op aarde", op PW, daar zul je het ook vinden.

REIE

Goh, wat heb jij nou weer??
geen leuke stemming zo te horen..
jongetjes van 12 mogen ook weleens wat vragen aan de groten hoor, of niet??

Beetje raar om iemand op voorbaat al af te schrijven om zijn leeftijd... Maargoed,

Hoe de aarde is ontstaan? Iedereen speculeerd erover, er zijn duizenden theorien over. De meest gangbare is die van de Big Bang tegenwoordig, maar ik hang geen van allen aan. Ik vind het onzin om te speculeren over iets wat we toch niet zeker kunnen weten.

Ik zou zeggen, lees de theorien door en bepaal welke je zelf het meest logische vindt.

Als je de aarde zelf bedoelt en niet zozeer het heelal, kun je beter zoeken naar het onstaan van planeten en sterren.

Don't playcake him like he's your mother, boy.

Dat jullie jaloers zijn zelf nog niet met dit soort onderwerpen bezig te zijn op zijn leeftijd, hoe je hem nog niet voor af te wijzen.

Het is meer dat het een vraag dat iedereen aan het denken zet, maar ik zou hier niet zo'n boek bij de hand hebben, ja?

Je bedoelt hoe de aarde zelf is ontstaan?

Tsja, dat is niet zo interessant, hoor. Eigenlijk gewoon een druppel vloeibare steen die langzaam afgekoeld is. Er is een soort kritieke ondergrens voor de massa van zo'n druppel: hij moet groot genoeg zijn om voldoende zwaartekracht te hebben. Ten eerste is dit nodig om te groeien en andere, kleinere druppels aan te trekken zodat deze als meteoren inslaan en de massa vergroten. Ten tweede om in een nette baan om de zon te blijven.
Terwijl de aarde afkoelde bleef er een laag gas om de aarde hangen, de atmosfeer. Deze bestond in eerste instante vooral uit zgn. broeikas gassen. Hierdoor hield de aarde de zonnewarmte goed vast en koelde niet meer ernsig af 's nachts. Dit is een van de voorwaarden die uiteindelijk leven mogelijk maakte. Toen er eenmaal leven was werd het broeikasgas (vooral CO2, CO en methaan) gebruikt als koolstofbron door de eerste planten en hierdoor kwam er steeds meer zuurstof in de atmosfeer, hetgeen verdere evolutie van vegeterend leven mogelijk maakte.

Dit klopt natuurlijk niet helemaal, het is allemaal te ingewikkeld om in een paar regels uit te leggen. Zoek er inderdaad eens een boek over op (in de bieb of zo). Mijd ook de creationisten die beweren dat God de aarde zelf gekleid heeft en naast de zon heeft gehangen. Daar wordt je niet wijzer van.
Verder vind ik het ook bijzonder prijzenswaardig dat iemand van twaalf hier in ieder geval rondkijkt. Je zal misschien niet altijd evenveel kunnen bijdragen, maar je kunt wel wat leren van de discussies op dit forum en dat is volgens mij een belangrijke nevenfunctie van een site als deze.

Elke ster........inclusief onze zon......bestaat in een niet eindigende kringloop: van schijnende ster die energie uitgeeft.......naar een energie opbouwende donkere ster.....ook wel 'zwart gat' genoemd...........dan losbarstend en weer energie uitgevend als schijnende ster.......ENZOVOORTS VOOR AL TIJD............Zonder begin en zonder eind...........- Sidis-............

P.S. ik vind het fantastisch dat jij je al interesseert voor dit soort onderwerpen!...........ga zo door!.............

Hoe de aarde ontstaan is... hummz.
niet door een oerknal naar mijn weten. Aarde is gecreerd. :P

Ik denk niet dat de aarde door een oerknal ofzo is ontstaan...
want hoe is die oerknal dan ontstaan? Wie/wat heeft daarvoor gezorgd?

Ik denk dat God de aarde heeft gemaakt. God was er altijd al...want er was nog geen dag en nacht, dus ook geen tijd.
God is iets onvoorstelbaars, ik denk dat wij daar met onze gedachten niet bij kunnen komen hoe Hij dit allemaal gemaakt heeft.

Goed zo, verweer je, laat hem maar uit de hoogte doen (y)

De planeet aarde is ontstaan doordat er toen de zon heel jong was een grote stofwolk omheen draaide. Deze klonterde langzaam samen tot planeten in een baan om de zon.

Interessant om te weten is dat er waarschijnlijk tussen Mars en Jupiter ook een planeet is geweest ter grootte van de Aarde. Maar er is iets catastrofaals gebeurd met die planeet, mogelijk door de invloed van de enorme planeet Jupiter of een ingeslagen planetoïde, en tegenwoordig is er daar alleen nog maar een asteroïdengordel, rondzwevende brokstukken van 10 meter tot 100 kilometer grootte, die vaak een opvallend gelijke samenstelling hebbenn. (omdat veel ervan tot één planeet behoorde)

Ook een interessante vraag is: waar komt onze Maan vandaan? Onze maan, moet je weten, is een grote. De Maan is groter dan de planeet Mercurius! En het gesteente van de Maan is heel anders dan dat van de Aarde. Dit wil zeggen dat ze niet zo'n beetje naast elkaar zijn ontstaan, of, zoals men vroeger wel eens dacht, dat de Aarde en Maan eerst één 'proto-planeet' (dat is een halfbakken planeetje zeg maar, een ongeboren planeet :D ) en dat de maan zich op een gegeven moment heeft losgemakt. Dit betekent waarschijnlijk dat de Maan eens, lang geleden is 'ingevangen'. Hij kwam langsvliegen en raakte door de zwaartekracht in een baan om de Aarde. Betekent dit dat de Aarde toen ook vernietigd had kunnen worden? Waar kwam die Maan ineens vandaan? Had de Maan ook een planeet kunnen zijn? Dit zijn allemaal belangrijke vragen, want zonder de Maan waren de omstandigheden voor leven op Aarde veel slechter. De Maan zorgt voor de biologische klok in dieren en planten en, erg belangrijk, voor eb en vloed. Eb en vloed maakten het land vruchtbaar, maakten moerassen waarin amfibiën konden leven, waaruit alle landdieren vooruitkwamen.

Of dit 'zomaar' is gebeurd of door Goddelijke Actie laat ik erbuiten. Volgens mij is dat ook helemaal niet zo belangrijk. Bedenk , sweetsterretje, dat het best God kan zijn geweest die de Big Bang heeft georganiseerd, die de Maan in een Baan om de Aarde te laten komen en de evolutie heeft uitgevonden. Maar bedenk óók, dat deze dingen ook te verklaren zijn zonder God. Dus waar is Hij voor nodig?

Dat is niet echt waar wat je daar zegt fil. Lang niet elke ster wordt een zwart gat. Of zwarte gaten ooit 'losbarsten' is niet bekend. Het is zeker niet zo dat iets is als een object dat een ster>zwart gat>ster-cyclus doormaakt.

Alleen de allerzwaarste sterren worden zwarte gaten. Redelijk zware sterren eindigen in een supernova ; dan wordt het grootste gedeelte van zijn massa de ruimte ingeblazen. Dit (helium en waterstof-)gas kan eventueel in een nieuwe ster terechtkomen ja.

Veel kleine sterren doven gewoon uit als het laatste kooltje in een haardvuur. Ze gloeien nog heel lang na en na een tijd zijn ze koud en klein en weg. Het is waarschijnlijk ook het lot van onze zon. Heel erg weinig aan te doen. Gelukkig hebben we nog 4999999997 jaar voordat dit gebeurt.

(drie jaar geleden las ik dat het nog 5 miljard jaar duurt :p :p :D )

Jeroen

De planetoiden gordel is waarschijnlijk het resultaat van een planeet onder de kritische massa. Het zijn allemaal stukken steen die niet groot genoeg waren om zelf een planeet te worden. Door hun grootte en door de gravitatieversnelling van naburige planeten zijn ze geconcentreerd in een gordel om de zon. Mogelijk zitten hiertussen ook brokstukken van vernietigde planeten, maar dat is allerminst zeker. De materie in ons zonnenstelsel heeft sowieso een vrij homogene samenstelling.

Planeten zijn echt onstaan uit enorme druppels vloeibaar gesteente. Hoe verklaar je anders dat de kern van de aarde nog steeds vloeibaar is en langzaam afkoelt. Heel grote planeten of planeten met een zeer dichte kern kunnen enorm veel gas vasthouden. Jupiter is hier een voorbeeld van.

De maan is te groot om ingevangen te worden door de aarde. Waarschijnlijker is het dat hij uit de aarde is ontstaan toen deze nog vloeibaar was. De inslag van een of ander groot object heeft als het ware een stuk van de aarde geslagen (sommigen denken dat dit stuk uit de Grote Oceaan komt). Vaststaat dat de maan al sinds het prille begin van de aarde invloed heeft uitgeoefend op onze planeet en dat hij dus niet in een later stadium is "ingevangen"

En Bertine:
Als we nu eens een verklaring vinden voor alles wat we om ons heen zien. Een wiskundige formule waarmee je Het Universum kan beschrijven: hebben we dan de essentie van God? Is God niet gewoon symbool voor alles wat we niet weten en niet kunnen begrijpen?

Stel dat Drs M de juiste voorstelling van zaken heeft; m. i. is dan louter het probleem verplaatst, althans, is de vraag niet slechts waar de aarde uit ontsprongen is, nu, door die vraag te beantwoorden, slechts een fractie van het mysterie onthuld wordt. Hoe is de zon ontstaan? Hoe de andere sterren? Zijn er andere universa (innerlijk tegenstrijdige vraag, maar de boodschap is duidelijk)? Hoe zijn die in bestaan geroepen? Je begrijpt, zo kun je ad infinitum doorgaan, althans tot men uitkomt bij de materie waarin alles zijn oorsprong heeft, (en dan is de vraag: waar komt dat vandaan? Dan arriveer je bij het cliché: kan iets ontstaan uit niets?) wat niet gezwind zal gebeuren. Deswege blijft het geheel m. i. een zinledige onderneming.

Maar goed, het kan geen kwaad er enigszins over te reflecteren. Niettemin hoede men zich voor apodictische uitspraken.

Je lijkt gelijk te hebben over de astroïdengordel. Over dat homogene: het hele heelal heeft een vrij homogene samenstelling! 98% waterstof! Maar toch is een Aardsteen goed te onderscheiden van een Maan- of Marssteen.

en ook :

In andere thread wordt ingegaan op het ontstaan van het heelal e.d. Ook evolutie is al eerder aan bod gekomen. Ik ging alleen in op deze specifieke vraagstelling - het ontstaan van de aarde - en niet op de factoren die dit ontstaan mogelijk gemaakt hebben.

En, HOLY CRAP!!! Wat heb jij een wollig taalgebruik :eek:

Nou heb je het fout. In de ruimte is het koud. Daar komt niet 'zomaar' vloeibaar gesteente voor. Er was rond de jonge zon een schijf met koude gassen, nevels en stof. Bij het samenklonteren hiervan onstaat wrijving, druk en getijdenwerking. Als gevolg hiervan warmde de kern op. Een vloeibare kern is ook een zichzelf-instandhoudend fenomeen: wrijving tussen de kern (die niet zo erg meedraait) en de draaiende vaste mantel veroorzaakt wrijvingswarmte die de kern vloeibaar houdt. Ook de Maan heeft zijn steentje bijgedragen aan het warm houden van onze kern.

Ik heb pas toch echt een artikel gelezen die het '1 become 2' scenario van de hand wees en meende te hebben gefalsificeerd.

Ik heb nu geen tijd om het op te zoeken, maar hier moet veel info te vinden zijn:
http://www.google.nl/search?q=%22the...TF-8&hl=nl&lr=

Ja, MickeyV praat wollig, maar doet dat vast expres :D

Dan hebben we God gedood!

Een zichzelf instandhoudend systeem? Perpetuum Mobile???? Sorry knul, dat bestaat niet. Die warmte komt ergens vandaan. Ik begreep uit je eerdere reply al dat gesuggereerd werd dat radioactief verval ook een bijdrage levert. Dat wil ik nog wel geloven. Het staat echter wel vast dat de aarde vroeger in een vloeibare vorm heeft bestaan en dat bij afkoeling de aardkorst is ontstaan. De kern is dus niet vloeibaar geworden door wrijving. Ten eerste niet omdat er geen wrijving was toen er nog geen korst was. En ten tweede niet omdat als de aarde eerst helemaal vast gesteente was er ook geen wrijving tussen een vloeibare kern en een harde korst kan zijn geweest. (sorry voor de kromme zinnen, ik heb een beetje haast)

Groet,
M

:p Nee, ik bedoel geen Perpetuum Mobile.
Natuurlijk is er energieverlies, maar er is wel een zekere mate van zelfversterking. Een resonerend koord is ook geen perpetuum mobile, doch wel een zelfversterkend fenomeen.

Ik geloof je meteen. Ik diep alleen maar uit dingen die ik in jaren geleden gehoord heb.

Om mij af te plassen??

I stand corrected! (y)

Ik denk dat er nauwelijks zelfversterking is. En wat betreft een resonerend koord; dat vreet energie! Reken maar na!

past dit topic niet meer op exacte vakken?


mooi mooi dat jullie dat allemaal weten / daar in geïntresseerd zijn :)

even wat details aanpassen:

stofwolk rond de zon (die toen zelf ook maar een schijn van een vaste bol was, maar er gebeurde toen al kernfusie die een enorme warmte afgaf) : materiaal van de zon zelf en dingen uit de verre ruimte, de lichtere elementen smelten al redelijk ver van de zon en vormen (zoals met die druppel wat drsM zei) de buitenplaneten. de aarde zelf staat redelijk dicht tegen de zon en bestaat uit zwaardere elementen (zuurstof, ijzer, silicium (veel in zand), ...) daarom is ie ook zo klein, die waren er zo veel niet in het heelal toen. de massa verzamelde zich in een bolletje (niet noodzakelijk heel vloeibaar) en er kwam steeds meer materiaal bij: na een tijd was er een enorme grote HETE bal (heet door de warmte van de zon, er was toen nog maar weinig atmosfeer en door de ipactwarmte van al die 'meteorieten' die erbij kwamen) zo kon alles mooi gemengd worden. de zwaarste delen zinken naar het midden, de lichtere aan de buitenkant. (daardoor ondermeer wordt vermoed dat het binnenste van de aarde uit ijzer bestaat)

de eerste bacteriën die fotosynthese ontwikkelden brachten zuurstof in de atmosfeer (later verschenen de eerste planten en de eerste planten die ook fotosynthese gebruikten om voedsel te maken)
het verbruik van CO2 (in de fotosynthese om suiker en zuurstof te maken) maakte dat het aandeel van broeikasgassen in de atmosfeer fel daalde, ook het andere grootte broeikasgas methaan werd minder geproduceert door vulkanen omdat de aarde stillaan een korst begon te vormen. door de zuurstof werd er nu in de hogere lagen van de atmosfeer een ozonlaag gevormd die de schadelijk UV-stralen van de zon tegenhouden. omdat er nu veel minder broeikasgassen waren daalde de temperatuur op het aardoppervlak en konden de eerste organismen uit de zee, op het land komen leven (daarvòòr was het veel te warm, en was het landleven te onstabiel omdat de UV-stralen voor enorm veel mutaties zorgden)


nog even dit
zo'n ontploffing van een ster en de vorming van een supernova is het dat de zwaardere elementen maakte waaruit de aarde bestaat. (door de enorme energie die daar vrijkwam werden kleinere atoomkernen van bvb waterstof bijeengevoegd zodat uiteindelijk iets als ijzer ontstaat)
daarom zullen sterren die redelijk vroeg na de big bang zijn ontstaan geen planeten hebben met een vast oppervlak. meestal helemaal geen en ook planeten die uit lichte gassen bestaan.

dat is maar een schatting hoor, en misschien zal de mens tegen dan uitgestorven zijn.

72.3% (;))

op de hele 'druppel vs gesteentenbrokken discussie': als we over vloeibaar spreken bedoelen ze daarmee: zo vloeibaar als een euhm boek (ofzo, tis moeilijk om een vergelijking te vinden, maar bijvoorbeeld de convectiecellen onder de aardkorst gaan met een snelheid van enkele centimeters per eeuw. denk iig niet dat het is zoals vloeibaar ijzer waar ze staalplaten van gieten ofzo)
dikvloeibaar zal ik verder zeggen.

het waren dus dikvloeibare brokken die aan elkaar haakten, elkaar aantrokken enzovoort. daarna pas werden ze in elkaar gesmolten, door wrmte van: de zon, wrijving, impactwarmte, radioactieviteit (alhoewel gering, maar een beetje van dat is ook al warm he)


als je nog vragen hebt wil ik dat wel ff voor je opzoeken. ik studeer geologie en ik heb hier wel de nodige up-to-date boeken om alles te vinden.

groetjes, Eva (die het superfijn vind om geïntresseerde mensen tegen te komen)

Ik was die vraag al eerder op s.com tegen gekomen, vandaar de reactie (ging ik te ver?), op PW of F&L. Ik kan het topic helaas niet voor je vinden. Wat ik herinner was dat iemand vroeg hoe het eerste ding op aarde was. Daarna zei iemand dat de aarde zelf tot stand kwam door aan elkaar plakkende planetoiden etc. Bovenstaande posts tonen ook al interessante theorieën...

REIE

Bèta-topics zoals deze op F&L gaan mij boven de pet, dus ik laat jullie het rustig uitdiscussiëren met gordels en kritische massa's en wat dies meer zij.

Nee hoor Doc. Geenszins. Dat geldt ook voor het opzet op mijn zgn. wollige taalgebruik. En eerlijk is eerlijk: ik hoor hier (d.w.z. in dit topic, maar wellicht op deze site eveneens) in wezen niet thuis, daar ik tot op grote hoogte verstoken ben van kennis (en, dat gaat eigenlijk samen, interesse, voor zover de details aangaande) ter zake. Mitsdien (wollig he :)) bepaalde ik mij tot een generale opmerking, namelijk dat jullie zoektocht er m. i. een zonder einde is, ten minste schijnt, en dat zij, in zoverre, ijdel is.

Je overdrijft. Daardoor ben je niet meer maar minder intelligent, want je reply verliest er aan duidelijkheid en slagkracht aan.

ff wachten ik lees net dat de aarde is ontstaan door een druppel vloeibare steen, en die langzaam is groter geworden? Betekend dat dan dat onze Aarde dan ook telkens een stukje groter word?
Want ik had een heel ander verhaal gehoort van een grote stuk steen, die ontploft en verschillende stukken stennen slijten in mooie balltjes, en één van die balletjes was de Aarde. Maar jah, ik interreseer met niet zo op dit gebied.

nee hoor hij wordt niet echt groter, het is gewoon zo dat er in het begin van ons zonnestelsel een heleboel troep rondvloog. die is nu grotendeels verzameld in planeten die een redelijk regelmatige baan om de on hebben. de eerste miljard jaren dat de aarde bestond vielen er bijzonder veel kometen op neer, nu is dat veel minder: omdat er niet veel grote brokken meer ronddolen en omdat de kleinere brokken verbrand worden als ze in onze atmosfeer terechtkomen.

het tweede wat je daar zegt is helemaal verkeerd en lijkt op een verklaring gegeven door iemand die er helemaal nix van weet en toch iets wou verzinnen.

deze site zegt 90%. Mijn Binas zegt dat ook. deze site zegt 70% H en 27% He.

Ik vermoed dat het getal 98%, dat toch ergens in mijn hoofd zat, sloeg op waterstof en helium. Mee eens? :D

Oh, dat van die 4999999997 jaar was een grapje :p

kan ik wel mee leven :)

Iedereen kan zien, dat het heelal waar we in leven een geordend geheel is. Er heerst orde en wetmatigheid en alles heeft zo zijn eigen plaats. Daardoor kan alles zo goed functioneren. De zon, maan, sterren en alle andere hemellichamen zijn samengevoegd in een schitterende systeem. Zij volgen onveranderlijke wetten en wijken zelfs niet in het minst van de hen opgelegde baan af. De aarde draait om haar eigen as en volgt in haar wenteling om de zon exact de juiste koers. Zo is alles in de wereld van de kleine elektron tot de geweldige melkwegstelsel, onderhevig aan vaste wetten. Materie, energie en leven onderwerpen zich allen aan bepaalde wetmatigheden en groeien of veranderen, leven en sterven in gehoorzaamheid daaraan.
Zelfs in het menselijke leven zijn de natuurwetten duidelijk te herkennen. De geboorte van de mens, zijn leven en ontwikkeling worden geregeld door een aantal biologische wetmatigheden. Hij ontleent zijn voedsel aan de natuur volgens onveranderlijke regels. Alle organen van zijn lichaam, zelfs de weefsels van hart en hersenen, zijn onderhevig aan vaste wetten. Om kort te gaan, het heelal wordt door wetten bestuurd en alles wat zich erin bevindt, volgt de opgelegde regels. En deze machtige, al- doordringende wet, die alle dingen in dit universum regelt, is eigenlijk de wet van God, de Schepper en de Heer van al wat bestaat.
Alleen de mens bevindt zich in een onderscheidende positie. Aan de ene kant is hij onderhevig aan de onwrikbare greep van de natuurwetten, net als alle schepsels, waaraan hij zich onmogelijk kan ontrekken. Aan de andere kant heeft hij als bijzonderheid het vermogen van de rede gekregen. Met zijn verstand is hij in staat te denken en meningen te vormen, aanvaarden of te verwerpen, te kiezen of af te wijzen. Hij kan geloven wat hij wil, een bepaalde levenswijze volgen en zich achter de ideologie van zijn keuze scharen. In dit opzicht heeft hij, in tegenstelling tot andere schepselen, vrijheid van denken, willen en handelen.
Maar de Heer der werelden heeft de mens niet geschapen en hem dit voorrecht gegeven om vervolgens hem aan zijn lot over te laten. Hij heeft hem echter een leidraad gestuurd. Een leiddraad die richtlijnen bevat voor sociaal-economische, morele en geestelijke aspecten van het leven. Men krijgt kennis over het levensdoel van de mens op aarde. Hierdoor ontstaat duidelijkheid over de taken en verplichtingen tegenover onze Schepper, maar ook tegenover ons zelf, onze kinderen, verwanten en de hele gemeenschap.

God heeft de mens echter, naast het vermogen om kennis te vergaren, verstand gegeven om mee te denken en een geweten om recht en onrecht te onderscheiden en bovendien een wil waarmee hij tot op zekere hoogte vrij is om te kiezen en te streven. Juist deze vrije wil vormt de beproeving van de mens. Zij kennis en wijsheid, zijn onderscheidingsvermogen, zijn wil en zijn handelswijze worden allen beproefd en getest. Gedurende deze proef wordt de mens niet gedwongen, want dwang zou het doel van de test teniet doen, zoals een examen zinloos zou zijn als de antwoorden zouden worden voorgezegd. Iemands kennis over een bepaald onderwerp kan alleen dan blijken als hij de vragen naar eigen inzicht mag beantwoorden. Als de antwoorden juist zijn, zal de kandidaat toegang krijgen tot een betere toekomstmogelijkheden, maar als de antwoorden fout zijn, zal hij zakken en daardoor zijn voortgang geblokkeerd zien. In dit leven staat de mens voor een soortgelijke situatie. God heeft hem een vrije wil gegeven, zodat hij kan kiezen en handelen naar believen: geloof of ongeloof.
Geloof houdt in: in Hem geloven, Zijn engelen, Zijn boeken, Zijn profeten, Dag van de Opstanding en de voorbestemming het goede en het slechte daarvan.

Geologe, he? Dan weet jij het ongetwijfeld beter dan ik. Daar kan ik ook wel mee leven ;)

vervreemd: is het niet de bedoeling in een topic te antwoorden op de gestelde vraag. als je zelf iets anders te zeggen hebt, open dan een ander topic.

nou nee dus, de aarde volgt niet exact steeds dezelfde baan, die variëert, als ik me niet vergis met 3 verschillen die elk een eigen redelijk regelmatige cyclus hebben. (heb mn cursus hier niet bij de hand dus ik zou niet kunnen zeggen hoe die variaties ook alweer heten, maar als je wil zoek ik dat dit weekend wel ff op)

niets is exact, dankzij de wondere wereld van de kwantummechanica (onzekerheidsprincipe van Heisenberg) en het heerlijke begrip: chaos en nog wel wat dingen waarschijnlijk.

over die schepper: dat geloof ik niet, maar dat is een andere kwestie.

ja :) daarom heb ik zo graag wat ik uitlegde in vorige reply. :D chaos roeleert!

Chaos?? Is het niet gewoon de te verwachten fluctuatie van de variabelen binnen de marges gedefinieerd door hele exacte wetten. Wat betreft het onzekerheidsprincipe; dit is alleen van toepassing op atomaire schaal. In de macrocosmos (en hier valt het reilen en zeilen der planeten zeker onder) is het Newton die regeert!

Vervreemd, ik ben het helemaal met je eens!

me 2 :o

Mooi geschreven, Vervreemd. Ik hoop dat je gelijk hebt.

Neu hoar, chaos heeft ook zijn invloed op de macrokosmos. In theorie kunnen mensen omhoogvallen en kan warmte zich verplaatsen van een koud naar een warm object. Hoe meer deeltjes in het object hoe onwaarschijnlijker het wordt. Oneindig klein wordt de kans echter nooit. :)

Ik betwijfel of hij het zelf geschreven heeft, ik geloof niet dat ik ergens een andere post van hem ben tegengekomen dan hele verhalen van websites oid. (kan ook aan mij liggen)

Ik ben het overigens toch niet met hem eens, ik geloof niet in god.

Ik weet vrij zeker dat hij zelden iets anders post. Zo onderhand begint dat me ook aardig te irriteren ja.

(Offtopic: kom eens op MSN jij)

Goed, dan zou iemand anders het mooi geschreven hebben. Behalve mijn achting voor Vervreemde zou er overigens niets veranderen. :)

wat die zwarte gaten betreft, die zien we niet eens, we zien alleen de materie die er naartoe getrokken wordt. Ik denk niet dat er veel kans is dat zoiets zal ontploffen of uiteenspatten of iets dergelijks, want de ontsnappingssnelheid om uit een zwart gat te geraken is in ieder geval groter dan de lichtsnelheid, dus er zou en ENORME hoeveelheid energie voor nodig zijn, die volgens mij niet realiseerbaar is. (correct me if I'm wrong)

en wat het heelal zelf betreft, er zijn 3 mogelijkheden :
-het heelal blijft uitdijen
-het heelal stopt (bijna) met uitdijen
-er kompt een inkrimping, die men nu al 'Big Crunch' gedoopt heeft, waarna er een nieuwe 'Big Bang' volgt.
ik weet niet goed wat ik ervan moet denken, want, als het heelal blijft uitdijen, wat is er dan BUITEN HET HEELAL??

mja, laten we nu maar verder filosoferen over het onstaan van de aarde :)

Ligt eraan hoe je oneindig klein definieert natuurlijk. Bijzonder onwaarschijnlijk, dan. Niet in de lijn der verwachting liggende. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid stellen dat....

When hell freezes over
Als pasen en pinksteren op 1 dag vallen

Als een gebeurtenis een waarschijnlijkheid heeft waarbij je langer moet wachten dan het heelal oud is om het te zien gebeuren, dan is het in mijn optiek geen waarschijnlijkheid; dus een onmogelijkheid. Ook een paar honderd miljoen jaar is te lang om rekening mee te houden.

Kortom: nonsens reply. Voegt niets toe. Stating the obvious.

tijd is er ook zonder dag en nacht

*ploef*

De aarde is er.

hmjah :rolleyes:

damn, haha. dat maakt dan alleen duidelijk dat je zelf wat simpele waarde en normen mist. Volgens mij snapt dat jongetje van 12 ze wel.. FRUIT!