Onzeker in (begin van) relatie?
 

Normaal kom ik hier nooit zo aanzetten met m'n eigen problemen maar nu even een keertje wel omdat ik gewoon benieuwd ben of meer mensen hier last van hebben.

Ik heb nu een maand (jaja) iets met een jongen waar ik echt helemaal gek op ben, heb bij hem echt zo'n gevoel van dit is DE jongen :)
Het gaat op zich ook wel heel goed, en hoewel er niet echt tekenen toe zijn, kan ik soms zo zwaar paranoia worden! Als ie even niet reageert op een berichtje, of even niet zoveel aandacht geeft als ik op dat moment nodig heb, dan ga ik meteen al helemaal denken van oh oh straks vindt ie me niet meer leuk, en wat als ie me aan het lijntje houdt en helemaal niet echt om me geeft, enz enz, dan sla ik helemaal door in mn gedachten (heeft ook wel te maken met een ex, die me min of meer gewoon gebruikte, dat ik nu zo onzeker ben over de intenties van mannen in het algemeen)

Hij is erg populair onder de dames (barman) en hoewel hij echt de halve stad heeft verteld dat we wat hebben en ook niet ingaat op eventuele versierpogingen, dan denk ik soms, hoe kan hij dan voor mij kiezen, als je ziet wat ie allemaal op zich af krijgt.. dan voel ik me echt bedreigd (n)

En hierdoor blijf ik in cirkeltjes denken, ik kan mezelf er gewoon niet van overtuigen dat hij echt voor MIJ heeft gekozen, zo'n superjongen.. en iedereen hier snapt niet dat ik me zo zorgen loop te maken, die zeggen allemaal joh het is toch duidelijk dat ie echt gek op je is, maar ik kan het gewoon nog niet echt geloven :/

Hebben jullie dit ook wel eens gehad in (het begin van) een relatie en wat heb je eraan gedaan? Tips? Dit zal wel overkomen als enorm gezeik maar ik zit er echt heel erg mee, telkens als we dan een leuke dag hebben gehad samen vraag ik me even later af of hij het ook wel echt leuk zou hebben gevonden, enz.

Iemand advies/ervaringen?

Ik herken het echt helemaal!
"Waarom ben ik leuker dan de rest?"
"Hij kan toch niet op mij vallen?"
Maar meid, iedereen is uniek, en je hebt gewoon de mazzel dat hij op jou valt! Das alleen maar iets om van te genieten en dat moet je leren en durven. In het begin is het aftasten, en daar komt ook veel onzekerheid bij kijken. Maar als je op een gegeven moment voelt dat het goed zit en dat je m 100% kan vertrouwen, WAUW!! En natuurlijk kan het zo zijn dat een van jullie iemand anders tegenkomt die diegene veel leuker vindt, maar ik denk altijd maar zo: het is leuk op dit moment. En op dit moment zou ik hem echt niet kunnen missen.
Ik denk dat het heel belangrijk is om van jezelf te houden, want dan kan je het pas toelaten dat er ook iemand van JOU kan houden. Jij bent mooi, lief en vooral SPECIAAL en dat ziet hij in jou, daar kan je alleen maar heel blij mee zijn!!

Dit lijkt me logisch. Je vindt hem helemaal geweldig, dus denk je automatisch ook dat hij genoeg meisjes kan krijgen. Waarom zou hij dan voor jou kiezen? Een logische vraag, al helemaal als je niet een al te hoge dunk van jezelf hebt. Je gaat je afvragen wat jou nu zo speciaal maakt, maar je kan het je niet voorstellen en daarom word je onzeker.

Ik denk dat het vanzelf minder wordt.

Ja het is niet dat ik onzeker over mezelf ben, ik ben prima tevreden met mezelf, heeft dus niet zozeer te maken met dat ik geen hoge dunk van mezelf heb of niet van mezelf houd.
Tis gewoon echt dat ik het zo onwerkelijk vind dat ie mij, of all people, blijkbaar heeft uitgekozen en omdat ik dat zo moeilijk te geloven vind ga ik bij het minste geringste twijfelen over de gevoelens van zijn kant.

Dat denk ik ook.

tsjah ik heb daar oowk altijd last van. tkomt denk ik omdat je elkaar dan nog nie door en door kent en dan ben je zomaar bang dat je iets verkeerds hebt gezegd/gedaan. tis een kwestie van tijd; dan ben je ineens nie meer bang dat hij je "niet meer leuk zou vinden".

liefs Buffy

zo, dat kan ik wel ja. :)
Had ik ook erg in t begin. Was gewoon zo bang dat hij me maar aan t lijntje hield of dat ik maar een "uitprobeerseltje" was ofzo. Ik weet niet, maar hij heeft me wel laten zien dat t wel anders is. we zijn nu al bijna 20 maanden samen. dus jah, en allebei niet vreemd geweest...

ik denk dat je vooral zelf anders over m moet gaan denken en meer tijd misschien met m moet verbrengen dat je merkt dat je niet "zomaar een meisje" voor m bent.

bij mij is dat gevoel nl toch weer weggegaan, maar daarvoor is weer jaloezie in de plaats gekomen. :s agh ja...

veel succes!

Ik herken het volkomen. Had in het begin precies hetzelfde. Ik vroeg mezelf constant af waarom hij uitgerekend MIJ leuk zou vinden, en als we ergens samen waren dacht ik ook altijd "al die meisjes zijn 10 keer zo mooi" Maar ja... al die onzekerheden daar gelaten zijn we nu toch al weer mooi een half jaar samen. En nu denk ik er ook niet meer zo veel aan. Ik denk dat je het gewoon over je heen moet laten komen. Waarschijnlijk kom je er snel genoeg achter dat ie écht veel van je houdt en dan laat ie dat ook wel zien. Dussuh.... niet te veel aan denken. Gewoon lol maken!!

Oh wat walgelijk herkenbaar..... :( Zeker die tweede alinea (even niet reageren enz. enz.) herken ik heel goed (té goed). Erg lastig als je zelf nogal onzeker bent op liefdesgebied, geen goede prater bent en ook niet echt een hoge dunk van jezelf hebt. Nóg lastiger als dat voor allebei geldt (en dat is bij mij dus het geval), waardoor ik hem dat ook niet echt durfde te vertellen, omdat ik bang was dat hij het zich heel erg aan ging trekken en schuldig ging voelen enzo...
Maar goed, is gelukkig al wat minder dan in het eerste begin nu (heb een ruime anderhalve maand), dus dat komt met de tijd!! Ik denk dat het een logische gedachte is; vervelend, maar logisch...

Succes! :)

Ik herken het precies; omdat hij zo leuk is kun je je gewoon niet voorstellen dat hij jóu leuk vindt, en dan herhaal ik precies wat je net zelf hebt gezegd.
Ik zou gewoon er van genieten wat je nu hebt, en je er alsjeblieft niet onzeker door gaan voelen. Zet die gedachte van 'waarom ik' gewoon van je af. Je hebt gezien dat hij niet op versierpogingen ingaat en dat zegt genoeg, face it, hij heeft voor jou gekozen!
En bovendien, volgens mij ben jij ook best populair onder de jongens dus misschien denkt hij precies hetzelfde :confused:


(Ik ben echt heel erg benieuwd om welke jongen het gaat, aangezien er een grote kans is dat ik hem weleens heb gezien)

Ja ik ken het. Ik had nog maar net verkering met DIE jongen en alle meiden draaide om hem heen en ik had hem! Ik vroeg me af wat hij in hemelsnaam met mij moest?? Er was zelfs een meisje die echt rare streken ging uithalen om ons uit elkaar te krijgen... Maargoed ik denk dat je in het begin altijd wel onzeker bent. Je twijfelt aan de liefde van hem enz. enz. Het komt vanzelf, als je elkaar wat beter kent en weet wat reacties zijn, zoals met smsen ofzo. Veel plezier en geniet ervan!

Kuzzje IK ;) *was ik maar verliefd...zucht*