Speeldoosje
 

Dansend in de nacht
nevelblauw omhult haar wezen
Sprankelen elven sterrenkracht
In de heldere avondlucht

Waarbij de maan in zijn gebogenheid
De angst van het dansend kind,
in de ogen, van haar vind

Maar het wit-omringend-bloemen-zacht
laat melodieën toe, tot haar gebroken ziel
De donkerheid, die niet langer meer,
over haar kwetsbaar wezen viel.









Dit gedicht heb ik gemaakt, geïnspireerd door het speeldoosje, die ik heb gekregen van m'n moeder.:)

Het lukt je vaker met jouw prachtige woordenschat een beeld te scheppen waardoor ik ga zweven in warme gedachten....:)

Mooi!

:)

Bedankt allebei:)