Externe activiteit rond anorexia...
 

Heykes, ff jullie hulp gevraagd. Ik ben een studente assistente in de psychologie en voor het vak "Projectwerk" moeten we een externe activiteit organiseren rond ons onderwerp, in dit geval dus anorexia.
Het probleem: we hebben totaal geen idee wat we kunnen doen. We kunnen een dagje een "bezoek" brengen in zo'n kliniek, maar dat lijkt me niet zo gezellig en origineel en intereesant is het niet. Een enquete maken is onbegonnen werk... Een vriend van me dacht aan een fotoreportage, het fotograferen van mensen met anorexia... We zouden ze dan later laten vertellen over hun ervaringen bij die reportage, omdat het toch niet zo simpel is om ff voor de camera te poseren als je zo'n zelfcomplex hebt... Maar toch heb ik er mijn twijfels over dus....

Nog iemand ideetjes???

Dank u op voorhand! :)

xxx Sandra.

een foto reportage lijkt mij echt een diep slecht idee. echt waar.
je kan ze wel interviewen, praten met hen erover en er dan later een foto bij doen, maar maak het alsjeblieft niet om de foto..

ik denk dat het het interessants is als je verschillende verhalen van verschillende mensen hoort. want anorexia is bij iedereen anders en begint bij iedereen of een andere manier. de rede is ook heel vaak anders, al is deze niet altijd duidelijk.

je kan ook een project maken over "pro ana". ik weet niet of je dat kent. ik wil er niet al te open over zijn op het forum, maar het is een hele nare kant van anorexia, een groot gevaar. pro ana komt eigenlijk neer op websites die anorexia promoten, dit is dus ontzettend link.

ik denk dat ik men 1e idee toch et meest leuke lijkt, iedereen heeft zen eigen verhaal en vaak zijn de meisjes toch aardig open erover. dat is als ze ervan bewust zijn.

Niet doen ... ik denk dat je toch maar weinig mensen zou vinden die mee zouden werken, en wanneer ze het wel zouden willen doen kan het volgens mij niet goed voor ze zijn ... tenminste, van mezelf uitgaand. Wanneer ik me zou laten fotograferen ?
A ) Een ultiem slechte dag, om mezelf te straffen en martelen
B ) Een enorm goede dag en die heb ik niet
En waar ik die foto' s voor zou gebruiken ? Of de gedachte aan die
foto' s ? Of als motivatie om nog meer af te vallen ( kijk hoe dik ik daar ben, kijk ik zie er al beter uit en als ik nog iets afval kan ik me misschien tussen de mensen vertonen ) of om mezelf te straffen. In ieder geval zou ik het volgens mij niet kunnen laten om het niet te gebruiken om nog dieper in mijn eetstoornis te zinken, en dat lijkt me niet echt eerlijk tegenover die mensen die jullie zouden helpen.

Bovendien zouden jullie hoogstwaarschijnlijk geen heel erg vermagerde mensen vinden, dus zo' n spectakel zou het ook niet worden ... het is het niet waard.

Ja das' wel interessant, maar je moet er echt de maag voor hebben, want het is v e r s c h r i k k e l i j k :eek:

*doet zoekactie op internet*
*vindt*
Oke, dat is dus werkelijkwaar ZIEK. (bij sommige foto's die ik tegenkwam werd ik letterlijk misselijk zo dun als ze waren)

Ah ja, als je die tips & trics leest, fora waar ze elkaar aanmoedigen tot effectiever hun lichamen kapot te maken, lijken die foto's niet eens zo heel erg ...

Owkee, fotoreportage is misschien een te groot woord, ik doe geen kunstacademie ofzo he :)
Dus het lijkt jullie geen goed idee om foto's te nemen van de mensen zelf?
Dat van die pro ana is ook wel goed hoor ("goed" :-S) Maar welke externe activiteit kan daar rond gemaakt worden?
T is ni makkelijk he :(

Waarom is dat niet interessant? Weet je al precies hoe het er daar aan toe gaat? Fotoreportage lijkt me idd ook niks...verder heb ik (nu) geen ideeën, sorry.

T klinkt misschien flauw, maar kwil me daar ni gaan moeien en de "sterreporter" komen uithangen :o
Kdenk ni da die mensen nood hebben aan "nieuwsgierige mensen", dus daarom misschien beter ook geen "fotoreportage"...

En die pro-ana sites zijn :eek: :( Zijn de foto's echt écht???

Ja :(

Zeg mensen ga es niet massaal naar die sites toe.. die sites sucken.. gelukkig hebben de meeste zoekmachines ze geblocked, maar ik had tot voorkort toch nog een stuk of 20 van die sites in mn 'favorieten' staan. Uit interesse maar ook omdat ik er 'nuttige' info vandaan haalde. :rolleyes:

Maar goed, foto's maken van mensen met anorexia is geen goed plan. Ik heb in een van mijn anorexia periodes een fotoreportage gedaan. Toen ik die foto's achteraf zag, dacht ik: jezus, wat een vreselijk varken ben ik toch. Ik had 24 uur voor de reportage niks gegeten, omdat ik anders niet op de foto wou. Als ik die foto's nu zie, zie ik het heel anders. Ik vind mezelf bestwel dun op die foto's (met als nare bijomstigheid dat ik mezelf nu een enorm dik wijf vind).
Ik bedoel dus dat de meeste anorexia-personen walgen van hun eigen fotoos. Zeker als zij de reportage terugzien en ook de fotoos van de andere anorexiapatienten zien, zullen ze zichzelf direct vergelijken en de anderen dunner vinden. Ik heb dit vaak genoeg meegemaakt op anorexia-meetings en dergelijke; je hoort van achteraf van iedereen dat ze je zo dun vonden, terwijl jij het gevoel hebt dat je toch wel het meest walgelijk dikke schepsel in een omtrek van een paar kilometer was.

Nu even terugkomen op die externe activiteit.. wat dacht je van mensen interviewen die hun anorexia overwonnen hebben? Vaak hebben die mensen erg interessante verhalen, en zijn hun meningen meer betrouwbaar omdat ze inzicht hebben op hun eigen (ex-)ziekte. Bovendien maakt het je onderzoek een stuk positiever dan dat je graatmagere mensen gaan fotograferen!

Think about it..

Cat

ik zou ook zo min mogelijk foto's en films maken over hun lichaam ,wel van hun gezicht, enz. dat je een paar mensne hun verhaal laat vertellen en een enquete en dat in dat verhaal ofzo proberen te brengen, bijv zij heeft en dat en dat meegemaakt, en dat kan een grote oorzaak van anorexia hebben want zoveel procent komt t ook daardoor ofzo.

Ik zag een tijdje geleden op Oprah Winfrey ook iets over anorexia.... niet normaal wat sommige mensen doen... meisjes van 6 die wattestokjes en papier eten om maar geen honger te krijgen :eek:
Maar voor die activiteit zul je denk ik toch echt naar een kliniek moeten... het lijkt me nogal moeilijk om buiten een kliniek een anorexia patient te vinden. Misschien kun je een intervieuw houden met een van de begeleiders en een van de patiënten en de verschillende visies vergelijken ofzo...

Waarom doet iedereen trouwens zo moeilijk over foto's maken?
Ik neem aan dat die foto's niet bij de patiënt terecht komen...
sjah dan moet je nog wel iemand zo ver zien te krijgen dat diegene zoch laat fotograveren.

Hallo, Sandra,

Het lijkt mij gewoon het beste dat je bij je bezoek aan die kliniek gewoon vertelt dat je in het kader van je psychologiestudie aan een project werkt rondom het onderwerp anorexia, en dat je graag van mensen zou willen horen wat hun ervaringen daar mee zijn. Wat dat fotograferen betreft lijkt het me een beter idee om wat foto's van de kliniek en de omgeving te maken om je project een beetje "aan te kleden" dan van de mensen zelf.
Misschien zijn er mensen die het op zich best fijn vinden om anderen over hun ervaringen met anorexia te vertellen zonder die anderen meteen als "nieuwsgierige mensen" te beschouwen, dus ik zou je daar als ik jou was niet al te veel zorgen over maken.

Ja, het interviewen van mensen lijkt me toch het interessantst. Het klinkt op het eerste gezicht misschien niet origineel, maar je kan het best origineel maken lijkt mij! Bijvoorbeeld door hoe je het benadert of door hoe je het verwerkt..

Een interessant aspect lijkt mij toch de oorzaken, die lopen namelijk zo ontzettend uiteen. Of bekijken in hoeverre het het leven van mensen beïnvloed, of bekijken in hoeverre er te leven valt met anorexia. Zo ken ik een meisje die het dus heeft maar die er eigenlijk gewoon niet vanaf komt, ze heeft toch haar school afgemaakt, een superlieve vriend, heeft meegedaan aan een toneelstuk wat toch best wat lichamelijke acitiveit kostte en dat soort dingen. Zij leeft dus eigenlijk een soort van met haar ziekte.

Wat je ook zou kunnen doen is mensen uit de omgeving van mensen met anorexia interviewen, wat voor invloed het op hen heeft en dergelijke.. Bijvoorbeeld kijken of je een gezin kunt vinden waar je een dag in meedraait ofzo, en dan de leden van het gezin interviewen.. zoiets..

OMG ik heb net ook een paar site's bezocht.... die foto;s zijn echt
niet te geloven.... nou ben ik opzich redelijk geobsedeerd door lijnen :o
Maar dit gaat echt te ver... het is net of ze compleet uitgedroogd zijn! Het is echt letterlijk vel over been! My god!

hmz, wel gaar dat iedereen die sites nu gaat bezoeken..... Ik hoop dat niemand er blijft hangen zeg maar, want idd het is ziekelijk..

Ik heb er een Oprahshow over gezien en wat ik daar heb gezien was genoeg. No way dat ik die sites nu ga bezoeken, uit zelfbescherming vooral..

Alles wat je hier beschrijft gaan we al verwerken in ons werk zelf :)
Maar ik denk inderdaad dat het toch het beste is om mensen te interviewen. Hlpverleners, patienten, ook expatienten, familie van patienten, directeurs van scholen, enzo...

Bedankt!

Amaai dank u!

Ik weet nog ni hoe we de interviews juist gaan doen, maar in jou geval zou het dan wel via mail moeten :-S Ik ga je mailadres in ieder geval opslaan, echt bedankt al op voorhand! SUPER! (y) :)

Waar heb je die gevonden dan? Ik kan ze niet vinden!

Laten we dat dan maar zo houden. Ik wil hier geen links of aanwijzingen om die sites te zoeken.

Sorry maar daar ga ik liever niet op in...
ik wil niet verantwoordelijk zijn voor een nieuw slachtoffer
van dit soort walgelijke dingen...
maar als je wilt zien hoe zo'n iemand eruit ziet...
zoek een foto van een mummy op :(