je bent verliefd maar hebt nog geen relatie
 

kutgevoel, heerlijk gevoel? knaagt de onzekerheid aan je? of hou je van die (geheime) vlindertjes ergens in je buik? heb je veel hoop? of ben je eerder negatief over de mogelijkheden?

bij mij wisselt 't, af en toe is't heerlijk, maar dan weer is er die onzekerheid die voortvloeit uit de blauwtjes uit 't verleden... :|

nah verliefd zijn is niet leuk :p

da's duidelijk :p

't is wel leuk, soms :o

Verliefd zijn is heeeeeerlijk, vooral als het wederzijds is :p
Meestal laat ik wel beetje merken als ik iemand leuk vind, maar als het een onbekende is echt niet.

Verliefd zjin vind ik
1) leuk wanneer het wederzijds is
2) leuk wanneer ik bijna 100% zeker weet dat het niets wordt

Voor de rest is het behoorlijk kl*te....vind ik.

Nou ja.. ik weet niet, echt verliefd zijn vind ik niet leuk.. Alhoewel ik niet zeker weet of ik wel echt echt verliefd geweest ben (ben nooit ziek van verliefdheid geweest zeg maar). Iemand leuk vinden is echter wel leuk, vooral als er dan kans is dat het beantwoord wordt. Als diegene bijv. bezet is is het vooral frustrerend..

Mja, op dit moment vind ik trouwens geen van beiden leuk. Klinkt ms stom, maar heb er gewoon even absoluut geen zin in.

Het wisselt. De ene keer ben ik in de wolken, de andere keer voel ik me behoorlijk kut. De onzekerheid is het ergste.

NU op dit moment voel ik me kut omdat ik geen hoop niet meer heb dat het iets wordt en dat mag ik niet doen ik moet er voor blijven gaan :s maar ik vind het zo kuttig...En ik heb vlinders in mijn buik...soms is dat gezellig maar het doet pijn als het niet beantwoord is...Maar ja misschien met nieuwjaar kans wagen... of misschien niet :( :(pffffffff hoe kuttig kan liefde toch soms zijn :(:(:(:(:(:(

Idd :)

verliefd? jaaaaaaah da ben ik...en ik wordt er heel vrolijk van...en een btje irri soms...
en ja tegen die pesoon ben ik een beetje stil,..maar dat komt omdat ik hem nog niet echt goed ken...en ook wel oncker omdat ik nog neit echt weet wat hji van mij vindt....maar van z'n vrienden hoor ik goede berichten :D...
maar als ik weet dat het niet wederzijds is kan ik er nog steeds heel vrolijk om zijn...

Ik vind het een fantastisch gevoel, ondanks dat je er zwak bij voelt.

Ik ben uitsluitend negatief, maar het wisselt heel erg. Ik heb van die opwellingen van positiviteit, maar soms kan ik dan ineens weer heel erg gaan doemdenken. Verder is het gevoel alleen leuk als het beantwoord wordt denk ik. Oja en ik voel me erg onzeker :)

het lijkt nu goed de goede kant op te gaan en ben dus ook wel heel vrolijk maar aan de andere kant gebeurt er ondanks alles nog steeds niet echt iets tussen ons zeg maar... das wel weer beetje jammer... :p

Verliefdheid is leuk, maar t moet niet te lang duren voor er daadwerkelijk wat gebeurt. Ik onderneem dan ook altijd snel actie.

wat een lief gedicht, is die voor het meisje waar je verliefd op bent? mijn vriend maakt nooit gedichies :(

Dat heb je goed gezien :)

't Is een kutgevoel, werkelijkwaar.

Probeer je een vriendschap op te bouwen, maanden lang, je ziet elkaar vaak en gaat vaak met elkaar om... Nota bene vier je kerst en oud en nieuw met zijn tweeen... maar je hebt geen relatie.

En dan vraag je: Wat voel jij eigenlijk voor mij? En dan na even nadenken: Ik vind je een heel aardige jongen, maar ik heb even geen zin in een relatie

:confused:

Komt waarschijnlijk omdat ik een 'baby-face' heb, en alleen maar als een 'hele aardige jongen' gezien wordt.

Zou een echte ruige man hetzelfde gevraagd hebben, dan had ze zeker ja gezegd.

Dit is ook een veel gemaakte fout. Je wordt zo een goede vriend van haar en dan willen vrouwen die vriendschap vaak houden.

Heel begrijpelijk dat je dat doet hoor. Je bent immers verliefd en wil veel met haar omgaan :)

Dat is onzin.

Hm, bij mij is het momenteel één stapje verder. Ben geloof ik wel redelijk verliefd, en dat is bij mijn weten redelijk wederzijds, afgelopen nacht was echt fantastisch, maar ik ben vergeten verkering te vragen ;)

Same happens to me... als je te lang met haar omgaat, maar je hebt 'het' niet, dan wilt ze vaak alleen goede vrienden zijn.

Verliefd zuigt, vooral de onzekerheid, en de afwijzing.

Maar veel relaties beginnen toch met vriendschap? Dan weet je hoe de ander is, en val je ook voor die persoon en niet voor het uiterlijk.

oh dat heb ik!!! maar volgens mij heb ik iets! of toch niet?... na ja
volgens mij wel! jee, hij is zo leuk!

(zo voel ik me dus)

ben 't verleerd;)

Als er iets is wat ik absoluut het meeste haat in mijn hele leven, is het verliefd zijn. Er is niks ergers dan de hele dag buikpijn hebben (van die '!liefe!' vlinders) en vrolijk zijn.
Misschien af en toe leuk maar niet zo fantastisch.
Als je je kwetsbaar opstelt helemaal niet. Des te eerder breekt je hart en val je in het diepe zwarte gat.
Being in love sucks.

Mwah.... ik geloof niet dat ik het nog echt leuk vind. De laatste.... nee, alle keren dat ik verliefd was of er erg dicht bij, ben ik behoorlijk gekwetst. Ik denk alleen maar aan hem en loop de hele dag te springen en te zingen en ik ben in de hemel als hij alleen maar kijkt... maar als ik uiteindelijk toch alleen maar gekwetst wordt, heb ik er niet zoveel zin in.
*Morgan wordt nooit verliefd op de jongens die haar meer dan leuk vinden...*

Bleep.

Het is tussen hoop en vrezen in. :/

precies, twijfelend gevoel, soms voelt het eerlijk als je het gezellig met haar hebt, maar daarna voelt het weer shit als je denkt dat ze je toch wat minder luek vind of als je niks van der hoort

Op dit moment niet echt verliefd, maar vind het wel een lekker gevoel. Word zelf wat dan drukker en doe veel meer voor haar dan voor de rest [ dat valt de rest altijd op :D ] en ik word gewoon heel erg vrolijk. En tja die onzekerheid of het wederzijds is of niet laat ik lekker in het midden en ik hou meestal de liefde voor mezelf, zodat er geen afwijzing kan zijn of wat dan ook. Lekker dromen over de toekomst met haar vind ik dan het mooiste. heb meestal niet veel hoop. En laat alles gewoon gebeuren en zie meestal wel waar het op uit draait [ bijna nooit echt succes gehad].

Het is ergst is wederzijdse liefde en allebei geen klap uit durven te voeren. Maar dan praat ik over extréme gevallen... Zoals ik. :(

Liefde is verder prachtig, behalve als je te lang hoop houdt bij mensen waarbij het 100% niet gaat lukken.

Ik ben maar 1 x echt verliefd geweest, en dat was uiteindelijk alleen maar pijnlijk :(

Je probeert zo hard je best te doen, dat ze jou ziet staan, dat ze je leuk vindt, maar tegelijkertijd probeer je maar niet van haar te houden (en dat lukt natuurlijk weer niet)
Ten einde raad zeg vertel je het haar, hopend dat het wederzijds is, maar je krijgt het aloude "we kunnen vrienden blijven"
te horen.

En nu zit je alsnog met een geruzie met je emoties. Moet ik er nog meer energie in steken, en alsnog hopen op het beste, en uiteindelijk nóg meer gekwests worden? Is vrienden blijven misschien echt het best?
Of moet ik haar vergeten? Of....

Love's a bitch

Dit is vaak een dillemma, waar ik zelf ook zeer vaak inschattingsfouten gemaakt heb, waarbij het dus, als ik het anders aangepakt had, wel wat had kunnen worden.

Je kunt het beste gewoon altijd haar de volle aandacht geven, en vooral lichamelijk contact zoeken door een arm om haar heen te slaan e.d..