De leegte vult zich
 

Koud
Buiten alleen, laat ik mijn gedachten uit
Witte vlokken, geven zich over,
leggen zich neer,
op de grond
De leegte als enige ruimtevuller
en daar ben jij
Even alleen als ik
dan wij samen
Dichter bij elkaar dan ieder ander
Warm

Mooi...

Ik vind het erg leuk, mooi te lezen hoe je, je van koud naar warm toe schrijft.
Ik vind het verder best goed lopen, alleen zou ik in die laatste regels nog een paar komma's plaatsen.

Je werkt op een mooie manier vanuit je gevoelens toe naar een cl!max. Je weet op een mooie manier een tegenstelling om te zetten naar verandering en vanuit het negatieve om te keren naar het posititeve. Je voelt jezelf meegaan vanuit de kou naar de warmte van die ander. Erg mooi!

Dat heb je goed verwoord, goede feedback(y) , zo bedoelde ik het ook, alleen anders omschreven:D

Bedankt allemaal voor jullie reacties, mooie ondersteuning van je mening, zoals jullie het zeggen voel ik me erg gevlijd :)

liefs Jantine

Ik vind het ritme niet echt. De zinnen lijken niet goed op elkaar aan te sluiten (qua ritme dan he, dus niet de poëtische kant). Ik heb hem 2/3x goed doorgelezen, maar hij hapert gewoon. De komma's zou ik gewoon weglaten, behalve als een zin heel duidelijk van de vorige is gescheiden. Dat moet je denk ik een beetje aanvoelen. Het is poëtisch gezien wel een aardig gedicht, zoals al gezegd; Hoe je gaat van warm en koud is wel mooi omschreven, maar ik kan dus geen ritme vinden.

Echt heel mooi. Loopt als een trein (Just pestering myself)
prachtig verwoord, goed ritme, en er ligt een goed gedosseerde hoeveelheid gevoeligheid in.