tja, weer een gedichtje over...
 

Het besef was klein
tot dat
liefde
het oprakelde.

Je was ooit vergeten,
verzonnen
in fictie

Nu is het
dat jij bestaat…

Trekt me persoonlijk wel, maanier van schrijven laat een soor tmystieke sfeer achter en het open einde is ook wel intressant...
alleen wat jammer dat er zo weinig verteld word...

Mysterieus... ik herken er ook wel dingen in... het is mooi :)
Secreet vindt het jammer dat er zo weinig in verteld wordt, daar ga ik even op door: ik vind dat juist goed. Zo kan de lezer zelf zijn of haar gedachten invullen. Alleen wanneer jij, Dette, echt iets expliciets bedoeld, moet je dat misschien duidelijker maken, nu haal ik er mijn eigen betekenis uit.

Ik was mijn bestanden aan t opruimen, en toen kwam ik dit tegen. ik heb het ergens in mei geschreven. waar ik toen was met mijn gedachten, weet ik niet. Ik heb het gisteren wat veranderd en kan er net als jullie lang over nadenken waar de mystiek je heen brengt...

Hmmmz, een voorbeeld hoe je met weinig woorden weinig kan zeggen. Laat je gedachten de rest maar doen. Wat jij ons geeft is een leeg zwembad, we hoeven er zelf alleen nog ff het water in te doen, daar hou ik wel van, zelf worstelen tot je weer bovenkomt...beetje meedenken en consorten...hoezee!

Mmmm, zou je er niet de liefde van maken? Gewoon maar een suggestieve educatieve fonologische verantwoorde opmerking. :)

Laat eens wat meer van je lezen.

Zal ik doen, heb nog veel liggen, mijn dicht passie was alleen ff een jaartje verdreven....

Maar heb van alles wat, van simpel tot ondoorgrondelijk diep
zal ff kijken wat ik druf tentoon te stellen

Det

(y) (leuke feedback;))hihi.
Ik ben er mee eens. Je zegt met weinig woorden veel en mooi, een nadenkertje. leuk. Ook de vorm en het ritme is helemaal ok!