Een blik ...
 

Vervolg van "Verhaal van een nacht..."


Zij was niet van plan om hem nog aan te spreken op msn.Neen, ze wou hem alle tijd gunnen, zodat hij weer DE jongen werd dat ze vroeger altijd al had gezien en gekend.
Een week ging voorbij, twee weken gingen voorbij ... er was geen enkele dag dat ze niet aan hem dacht, ze sprak er dagelijks over met zijn goede vriendin, Ilse, die ook altijd klaarstond om haar te helpen. Ilse vertelde aan zij dat als je met iemand wil dat je daar 100% voor moet gaan. Zij weet het niet het is ondertussen twee weken geleden dat ze hem nog had gezien.
Maar de volgende dag zag ze hem in de stamkroeg.Zij probeerde te doen alsof Hij er niet was, wat bijzonder moeilijk was, aangezien haar gevoelend voor hem nog steeds niet waren verandert. Ze deed de hele avond onozel en lachte en zong een liedje dat ze op vakantie hadden uitgevonden.Keer op keer dat ze naar hem keek was hij net naar haar aan het kijken en zorgde ervoor dat zij weer hoopte dat het iets kon worden. Niet nu onmiddellijk maar later...
Maar kon het werkelijk iets worden of maakt liefde echt blind zoals de meeste mensen beweren?

Leuk verhaal, erg zoet. De "conclusie" is leuk.

Je hebt het thema liefde leuk verwoord, op een niet erg zoetsappige manier (gelukkig maar).

Ik raad je wel aan je tekst na te lezen, na het schrijven zelf. Dan zie je de meetste fouten zelf ook. :)

Leuk gedaan.

Over de spelling en stijl:

"weer DE jongen werd dat ze vroeger"
Het is: die ze vroeger

"gingen voorbij ... er was geen enkele"
Na voorbij hoort geen spatie. En "er" moet met een hoofdletter.

"er was geen enkele dag dat ze niet aan hem dacht, ze sprak er dagelijks over met zijn goede vriendin, Ilse, die ook altijd klaarstond om haar te helpen."
Té lange zin.

"Ilse vertelde aan zij dat als je met iemand wil dat je daar 100% voor moet gaan."
Het is: "aan haar", i.p.v. "aan zij"
En het staat mooier als je cijfers coluit schrijft. Dus geen 100%, maar honderd procent.

"Zij weet het niet het is ondertussen twee (...)"
Verleden tijd volhouden.

"stamkroeg.Zij probeerde te doen (...)"
Na de punt hoort een spatie.

"alsof Hij er niet was"
"Hij" hoort niet met een hoofdletter, tenzij je het over god hebt.

"aangezien haar gevoelend"
Gevoelens

"Ze deed de hele avond onozel en lachte en zong een liedje dat ze op vakantie hadden uitgevonden."
Hinderlijke hehaling: en. Vervang de eerste "en" door een komma. Ook is "ze" enkelvoud. Als je haar en de jongen bedoeld, hoort het "zij" te zijn. Zo niet, moet je het werkwoord "hadden" ook in het enkelvoud zetten.

"uitgevonden.Keer op keer (...)"
Spatie na de punt.

"Keer op keer dat ze naar hem keek was hij net naar haar aan het kijken en zorgde ervoor dat zij weer hoopte dat het iets kon worden."
Dit leest zeker niet lekker. Probeer de zin eens te herschrijven. :)

Ook noem je in het verhaal één naam. Dit is stijlbreuk, je houdt de personages eerst anoniem en dan ineens, een naam. Niet mooi.

dank u voor het verbeteren van al mijn fouten :)

en van die ene naam ik weet het maar die moest ertussen die naam maakt duidelijk dat die machtig is en dat die een belangrijke rol speelt tussen beide partijen ... snap je?
tcoh bedankt om effe te hebben gereageerd :)

Eum... Nee. Leg het eens duidelijker uit :)

Wel zie :)
Ik weet dat de naam nl Ilse niet in het verhaal paste maar langs de andere kant toont het aan dat het een zeer belangrijke personage is ... het geeft een zekere vorm van macht van Ilse neer ... :) snap je het nu?

Jep. 'k Vind het niet echt zo... Tsja, niet zo leuk, dat idee.