dromen...
 

Stilte, weinig woorden
Alleen het ruisen van de zee
Eventjes geen zorgen
De wind neemt je gedachten mee

Samen lachen, samen praten
Je haar, de wind die speelt ermee
Je schrijft wat woorden in het zand
Maar de golven nemen ze mee

Zomaar wat lopen, heen en terug
Maar de tijd gaat veel te vlug

De zee wordt onrustig
Golven van emotie
Slaan stuk op het strand
Heel even pak ik dan je hand

Je blik staart over het water
Je ogen lijken niets te zien
Of hou je ze gesloten
Voor dingen die je niet wilt zien, misschien

Maar laat mij dan een zonnestraal zijn
In het donker van de nacht
Alles kun je mij vertellen
Want mijn zonneschijn verzacht

We lopen weer verder
Over het strand van het leven
Elkaar altijd steunend
En bereid vriendschap te geven

De dag is voorbij
De zon gaat onder, een gouden gloed
Ik ben blij dat ik jou
In mijn droom heb ontmoet

dit is het enige minpuntje, dat 2x 'zien'.

Verder is dit een van de betere gedichten die ik op DoP gelezen heb in de tijd dat ik hier nu zit... Zeer netjes...

Volledig met type eens, erg mooi gedaan!