heb je een dagboek ?Of iets anders?
 

Nou?

Ik heb een boekje waar ik alleen maar leuke dingen inplak, schrijf en dat soort dingen. Iedereen mag het zien, want waarom zou ik me schamen voor de dingen die ik leuk vind...
k heb ook een boek waar ik alle vervelende dingen inschrijf, dat hoeft niemand te zien en gooi ik waarschijnlijk, net als al mijn andere pogingen tot dagboek, weer weg binnenkort omdat ik me schaam voor mijn (puberale?) uitspattingen.

xS

Ik was vroeger nooit een persoon die een dagboek bij zou houden, maar de laatste tijd heb ik wel een soort van ... eigenlijk heb ik er twee van :
Een echte boek, daar plak ik van alles in en schrijf ik, maar het is Eating-Disorder-Related --> slecht
Vanaf vrijdag heb ik een online dagboek, waar ik soms wat in zet als ik voel dat ik het van me af moet schrijven --> goed

ja, ik schrijf nu alweer 10 jaar in dagboeken. Ik vind het heerlijk om frustraties, problemen maar ook leuke dingen van me af te schrijven en zeik daarmee aan niemands hoofd.
Zo kan ik alles ook een beetje ordenen in mijn hoofd.

ik heb een dagboek maar ik schrijf er nooit in bijna nooit soms een paar weken iedere dag soms niet.
ik heb wel een paar weken precies moet bijhouden wat ik deed van mijn begeleider, das echt niet funny vooral niet dat er bij moest staan hoe het ging en hoe ik me daar bij voelde

Ik heb een beok waarin ik tekeningen maak als ik me rot voel of gewoon even wat kwijt moet.....ze zijn heel abstract en anderen zien er niets in maar voor mij betekenen ze veel..

Ik heb een 'dagboek' vol negatieve sh*t, maar das dus geen echt dagboek, meer iets wat ik ervan maak. Ik heb nu iemand waaraan ik echt alles kan schrijven:), dus schrijf ik weer minder in m'n 'dagboek'. Als ik echt gefrustreerd ben, smijt ik spiegels kapot, hehe!

Ik had er een tijdje een op de comp, totdat we een virus kregen dat gewoon word-bestanden aan mn hele e-mail lijst ging doorsturen MINDER!!!
maar ik heb wel een schriffie waarik af en toe wat van me afschrijf, alset heel kut is verbrand ik dat, dan verbrand ik mn probleem zeg maar symbolisch. iz wel fijn.

Ik heb er eentje van papier,
schrijf ik meer in als ik iets eruit moet gooien,
zitten ook bijna alleen maar rotte dingen in.
Heb d'r ook 1 op mn laptop,
schrijf ik in als ik zin heb om te schrijven..

Kheb een online dagboek, dat is het enige wat ik echt bij kan houden omdat ik toch wel achter die computer zit. Daar schrijf ik wel gewoon alles in, eerlijkheid vind ik belangrijk. Iedereen kan het lezen, dus het is vast wel iets minder persoonlijk dan een echt dagboek, maar het helpt wel en het is best leuk om zo bij te houden en terug te kunnen lezen.

een weblogje op mijn website
maar daar schrijf ik niet al mijn gevoelens in

Vroeger had ik altijd dagboeken omdat iedereen een dagboek had bij mij in de klas. Ik schreef er kleine stukjes in van dingen die ik had gedaan die dag. Niet echt serieus dus.
Nu ik een beetje een hele erge rottijd doormaak, ben ik erachter hoe het kan helpen om al je problemen en frustraties en gedachtes eens op papier te zetten.
Niemand hoeft het te lezen, het is puur voor mezelf.

Ik heb nooit het geduld om alles op te schrijven.. Ik schrijf in mn hoofd dan eigenlijk in een dagboek, maar om het daarna dan allemaal 'nog' een keer te gaan schrijven.. ik heb wel allerlei schriftjes en dingetjes rondslingeren, maar niets speciaals..

Wel een tijdje op een site van vrienden en mij waar iedereen een dagboek bijhield geschreven, tot ie offline ging.. Nu is vriend van me dr weer mee bezig, database bouwen en alles en komt ie hopelijk voor het einde van dit jaar weer terug online.. Dat werkte wel veel beter omdat ik dan kon typen enzow..

nou, ik ben nu bezig aan mijn vijfde dagboek of zo... daar schrijf ik gewoon mijn belangrijkste gedachten en gevoelens en zo in... daarnaast heb ik ook nog een schrift waar ik vanalles rond mijn gedachten in opschrijf en inplak en zo... en dan heb ik nog een schriftje, met alleen mijn gevoelens van elke dag (moet ik trouwens nu bijhouden voor psychologe)... nou ja en dan nog een schrift voor persoonlijke gedichten ook... 't zijn allemaal schriften/dagboeken waar niemand moet in lezen... ze zijn heel erg persoonlijk en zijn puur voor mezelf

Ik heb een dagboek bijgehouden in de kliniek:) Het is raar om dat terug te lezen. Zoveel herinneringen, negatief en positief, heel raar.
Nou heb ik het niet, kan mezelf er niet meer naartoe dwingen om dat te doen.

Liefs

Eendje

Ik heb een middelgroot blackbook waar ik zo nu en dan wat ik prop. Het verschilt nogal wat dat dan is, soms een verhaal over dat ik zit te wachten op de trein en dat ik een paar minuten daarvoor zowat onder een auto lag, een andere keer is het een foto met onderschrift.

http://jeffp.endoria.net/blaat :)

Ja..... ik heb talloze schriftjes die als soort van dagboek fungeren!! En ik zou dus echt niet zonder kunnen ook... Ik zet er mijn gevoelens in op een rijtje, het is strikt geheim en alleen voor mij.

Ik zou gek worden als ik nooit kon schrijven

Min of meer. Ik heb een map met een heleboel kladjes en teksten die ik ooit geschreven heb. Niet dat ik dr nou heel regelmatig in schrijf, vaak een paar dagen achter elkaar en dan een hele tijd niet. Laatste keer zelf geschreven is van eind September. Is gewoon lekker om af en toe eens door te lezen en het -op dat moment- van je af te kunnen schrijven...

ik schrijf de afgelopen paar weken af en toe wat op over mijn gedachtengang. dit omdat er een paar dingen waren waarmee ik redelijk in de knoop zat. het van me af schrijven heeft heel goed geholpen en ik ben sinds die tijd ook vaker voor mezelf aan het schrijven en dat is toch wel prettig af en toe

ik heb 2 grote kisten. een gouden en een blauwe, de gouden bevat heel veel brieven naar een grote liefde (die nooit zijn verstuurd) waarin ik al mn gedachtes in opschreef, foto's briefjes van vriendinnen etc. die ik van mijn 13/14e tot mijn 17e heb bijgehouden. Mijn kist vol zelfbeklag.
Toen die vol was ben ik begonnen aan mn gouden kist, het is wel te merken dat je dan op een gegeven moment uitgepuberd bent want daar zitten vooral veel foto's in, backstagepasje, liefdesbrieven van vriendjes, belangrijke vriendinnendingetjes.. in, maar niet veel deprimerende dingetjes:).

de inhoud van de gouden kist ga ik verbranden en die blauwe bewaar ik

Dagboeken, nu een agenda die werkt als dagboek en waar ik ook leuke en mooie dingen in plak, en een livejournal...

ik heb een ongeveer een jaar een dagboek bijgehouden toen het niet goed met me ging, maar dat hebben mijn ouders toen gelezen.

Sindsdien heb ik niet meer het vertrouwen om iets persoonlijks op te schrijven.

Soms typ ik wel eens wat op de computer, waar ik dan een wachtwoord op zet, maar niet meer regelmatig.

Gisteren sprak ik m'n ex-vriendin weer. En ze vertelde mij wat ze allemaal over 'ons' had geschreven in haar dagboek. Dat was best leuk om te horen eigenlijk. Ze heeft nu wel een vriend, maar goed, we hadden het wel heel erg leuk samen.

al sinds iets van 1996 hou ik een dagboek bij. Ik noem het eerder thought book, want ik schrijf er niet mijn dagelijkse geburtenissen in, af en toe wel maar meer mijn gedachtes en gevoelens daar achter. In periodes waar ik me minder voel schrijf ik er altijd meer in dan in periodes waar ik me beter voel. Tja iedereen heeft wel is dipjes. Het helpt mij wel eigenlijk, want door te schrijven denk ik er ook echt over na. Dan zie ik de echte reden waarom iemand iets heeft gedaan en dan weet ik of ik terecht boos ben of niet. En dat soort dingen. Ik ben nu in mijn dertiende geloof ik bezig, en ik zal doorschrijven tot ik er dood bij neer val.:)

Hmm, ik had er 1, nu niet meer.
Lang leve belachelijke ouders, ok, ik kan inkomen dat ze bezorgd zijn of wat dan ook, maar is dan niets meer heilig?
Oftewel, ze hebben dat ding lezen.
Ik ben nu paranoide, het was een beetje weg, maar er is weer iets voorgevallen dat het 5x versterkt heeft (although ik niet echt meer iets ''voel'')

Ach, ik heb er dus geen meer, jammer, want het was opzich wel prettig om m'n gedachten op papier te kunnen zetten..

Heb meer zoiets als een dagmap of zow, als ik zin heb neem ik gewoon een cursusblad en begin ik te schrijven. Heb zelf een slot gemaakt op de map en ze is nu al een jaartje oud ofzow. Er staan ook heel wat gedichten in.

Ik heb perioden een dagboek bij gehouden (niet dagelijks), ik heb heel veel brieven/mailtjes geschreven aan mensen (sommigen ook verstuurd, anderen niet), ik heb hele schriften en documenten vol verhalen, gedichten, gedachten enz. staan... Nu doe ik dat niet meer...verder dan twee zinnen kom ik zelden, het lijkt allemaal zo belachelijk en niets betekend...

ik hbe geen dagboek gehad maar heb wel paar keer dingen opgeschreven.. was eigenlijk alleen als ik me te kut voelde voor iets anders.. k heb t 1 keer iemand laten zien, die moest janken, niet echt heel erg geslaagd. later nog wel paar keer gedaan.. maar heb alles weggegooid toen ik weg ging lopen. nu mis ik die blaadjes eigenlijk best wel.. nu heb ik geen dagboek meer, maar meer een woord. D.D.T.E... k ga niet zeggen wat t betekent, maar t werkt even goed voor mij.. k heb toch niet t geduld alles op te schrijven dus waarom zou ik, die 4 letters zijn genoeg voor mij

Ik heb geen dagboek, ik schrijf (alleen als ik me klote voel) songteksten (ben zanger in een bandje) in een schrift die dus ook alleen gaan over de reden dat ik me klote voel. Het grappige vind ik nog steeds,dat als ik alles terug lees (in een goeie bui, b.v. tijdens het oefenen met de band) met de gedachtes die ik toen had (zwaar depri e.d.) dat ik soms echt lachen uitbarst, omdat het allemaal zo weinig voorstelt ineens. En dat houd me ook altijd op de been...Het maakt niet uit hoe klote het met je gaat, uiteindelijk lach je er om (ik dan).

Helaas :D voel ik me de laatste tijd verdomd goed, ik heb dus ook totaal geen inspiratie om te schrijven :D