Houd ze nog van mij?
 

Toen we elkaar pas kenden en we net verkering hadden zaten we aaaavonden lang op mijn of haar kamer. Gewoon tv te kijken, muziek te luisteren of te praten. Gezellig samen… Knuffelen, zoenen…
Al snel bleven we bij elkaar slapen. Vaker bij haar thuis dan bij mij. Al snel bleven we elk weekend samen slapen. Onze ouders zijn wat dat betreft best gemakkelijk. En ook die keren vielen we knuffelend in slaap. Keer op keer zei ze tegen me hoeveel ze niet van me hield…
De laatste weken is het allemaal net iets anders naar m’n gevoel. De laatste keren dat ik bleef slapen niks geen gezoen, geknuffel en :rolleyes: je-weet-wel :rolleyes: … Ze ging liggen en ze viel in slaap omdat ze ‘zo moe was’. Daarbij wil ze wel dat ik d’r vasthou tijdens het slapen. Maar als ze niet eens geknuffeld wil worden, hoeft dat van mij niet… :(
Steeds vaker zitten we gewoon beneden met haar ouders en jongere zusje tv te kijken. Niks halverwege de avond naar boven toe… En vanavond zelfs niet eens m’n hand vasthouden.
We hebben inmiddels ruim vier maanden iets met elkaar. Ik ben achttien, en zij is zeventien jaar oud. We zijn echt DOL op elkaar en houden gewoon van elkaar. Ik weet ook gewoon dat zij ook van mij houd; dat merk je en hoor ik van d’r ouders en omgeving. Alleen vanwaar deze plotselinge verandering?
Soms voel ik me schuldig en twijfel ik… Zijn we te vroeg al bij elkaar gaan slapen? Of zijn we te vroeg te ver gegaan met bepaalde dingen? Ik weet 100% zeker dat er niemand anders in het spel kan zijn. Want we zijn buiten school praktisch ALTIJD bij elkaar. Tevens zitten haar ouders haar dik op de lip wat dat betreft. Als we niet bij elkaar zijn, dan is ze wel bij een goede vriendin…
Weten jullie wat deze plotselinge verandering inhoudt? Is dit nou je ‘relatie’ in the next level of zoiets? Ik word hier super verdrietig van?! :confused:

Je zou kunnen overwegen om er met haar over te praten?
of heb je dat al gedaan? Misschien dat je dan weet wat haar dwars zit. Dus misschien maak je je wel gewoon zorgen om niets, terwijl je alles met een goed gesprek gewoon op kan lossen.
Of misschien moet het initiatief (nog) meer van jou kant komen?
ik geef maar wat suggesties.

Doet me denken aan een liedje van Clouseau.

Ik denk nog vaak aan hoe het toen begon
we lagen arm in arm in het gras onder de zon
maar we wisten allebei er komt een tijd
die zwaar en moeilijk wordt want de passie raak je kwijt

en ik zei: "we vechten en we gaan ervoor,
wat ook komt, we slaan er ons wel door!"

Maar als de vlinders sterven in je schoot
dan rijst de lege schoot te vaag, is de liefde minder groot
en het sprookje van de prins op 't witte paard
is veel te vroeg voorbij, want de passie is bedaard.....

praat dr eens met dr over zou ik zeggen, als je dr nou nix aan doet slijt het zegmaar verder en of dat nou zo handig is weet ik nie....

Bedankt voor zover voor jullie reacties!

Ik ga het er wel over hebben jah... Maar hoe kan ik het erover hebben zonder haar boos te maken. Ze is best snel geïrriteerd wat dat betreft... Moeilijk moeilijk...

i've been there :) ik heb op een gegeven moment maar gewoon gezegd dat er iets niet goed voelde,en of zij dat ook had. En leg NOOIT meteen de schuld bij haar, want dat is altijd zo moeilijk goedpraten :)

Misschien is ze gewoon echt moe. Dan moet je dat begrijpen en haar ook 'met rust laten', nadat jullie daar over gepraat hebben.
Mocht haar houding andere oorzaken hebben - nav het stukje tekst van Clouseau - vind ik dat wel erg snel, na 4 maanden. Het is IMHO wel erg snel om na vier maanden al in sleur te verzakken.

Dat is bij iedere relatie verschillend. Als je elke dag op elkaars lippen zit ... kan ik me voorstellen dat dat wel snel gebeurd ja, de sleur die zijn intrede doet.

Mwah. Blijft snel. De eerste maanden behoren vol ontdekkingen en zo te zijn.

Ahhhh damnz dat vind ik toch zo'n verdrietig nummer :(
Als ik dat nummer hoor denk ik altijd: ik begin er maar niet aan, want na een tijdje is het toch wel over... :S

Maargoed, aan ricardowww:

Als jullie alleen maar bij elkaar op de kamer hangen en elkaar zo vaak zien, ja dan is het op een gegeven moment niet zo raar als jullie dan wat vaker beneden zitten en dat je veel contact krijgt met haar familie.
En ja, het kan natuurlijk best dat ze weleens geen zin heeft in knuffelen.
Ik zou het aan haar vragen, maarja, je hebt natuurlijk kans dat ze zich dan in het nauw gedreven voelt ofzo.
Toch vind ik dat ze het eerlijk moet zeggen als er iets is, want dit is natuurlijk erg lullig voor jou.

:o Gelukkig maar dat je niet zo over het leven denkt :o

Of zoals wel vaker gezegd wordt: enjoy it while it lasts :)

hey ricardo, ik heb eigenlijk precies het zelfde in mijn relatie, alleen ben ik dna het meisje.. ik heb nu 2,5 jaar wat met mijn vriend, we hebben elkaar in totaal 50 dagen maximaal niet gezien.. wij zijn ook erg snel bij elkaar blijven slapen enzo. tot een maand of 2 geleden zaten we ook vaak benenden met mijn ouders, gewoon nix te doen en tv te kijken, ik heb dan geen zin om samen met hem hand in ahnd op de bank te zitte, ik ga dan recht tegenover hem zitten.. maar dat is niet omdat ik niet van hen hou, gewoon omdat ik de tv goed wil zien.. voor mij is het genoeg dat hij in de buurt is, dan hoeft ie dur neit in als je begrijpt wat ik bedoel.... ik denk dta jij haar een beetje moet leren begrijpen, en zij jou, ik ben er ook achter gekomen dat mij vriend daar erg onzeker van werd, dus zitten we nu op mijn kamer etc.. ikmoet een beetje geven en hi ook, dat si bij jullie net zo denk ik, je moet je aanpassen in een relatie.
succes, als ze zegt dat ze van je houd, geloof dur dan!