Droevig en dan weer blij
 

Soms ben ik droevig en soms ben ik kwaad,
soms ben ik dapper en zing ik op straat,
soms ben ik bang en soms ben ik blij,
al die dingen horen bij mij.
Soms huil ik tranen van verdriet
en wil ik liever dat niemand mij zo ziet.
Want dan voel ik me heel zielig en alleen
zo eenzaam als ik, is er geen één.
Maar na een uurtje is het weer voorbij,
dan gaat het al wat beter met mij.
Soms ben ik droevig en soms ben ik blij,
al die dingen horen bij mij.

Vind het een beetje een poezie album gedichtje.

Dat is niet negatief, maar dat wil wel zeggen dat het erg clichematig is geschreven en dat alles rijmt. Geen probleem verder.

Dacht het te herkennen, weet niet waarvan...

ja had ook die indruk dat het te veel rijmde maar wilde toch eens jullie reactie hierop daarmee vind het zelf wel niet zo goed

Hmm, neen ik vind het ook geen hoogstaand gedicht in principe. Maar wat ik wél erg leuk vind in je gedicht is dat je begint met deel waar je gevoelens echt zeer strikt gaat benoemen, en dit bij het einde in mindere mate weer herhaald. Dat vond ik er eigenlijk nog het meeste 'gedicht' aan.

De rijm is er een beetje teveel aan. Wat me bij dit gedicht vooral opvalt is dat het erg om gevoel draait. Dat het heel concrete woordenschat bevat en dat het heel erg duidelijk vertelt. Van deze dingen is in principe niets wat ik echt zou gaan 'afraden', alleen deze dingen in combinatie vind ik dus niet mooi.

Je rijm zou je bijvoorbeeld anders een kunnen beperken door bv een vastrijmschema aan te nemen (heel simpel voorbeeld is de gepaarde rijm: AA BB CC).
Je woordenschat is erg concreet zoals ik al zei. (vind ik dan hé.)Ik bedoel hiermee dat ik vind dat je alles heel strikt benoemd, je gebruikt bijvoorbeeld de basisgevoelens. Misschien houd je er niet van zo'n gevoel weer te geven door een omschrijving? (bv: ipv verliefd: vlinders in mijn buik :p cliche voorbeeld I know). Ik vind het persoonlijk altijd wat meer aan een gedicht geven. Ja een gedicht geeft de ruimte nu eenmaal om gevoelens en dergelijke zelf te omschrijven...

Als je de beelden als het ware complexer gaat weergeven, persoonlijker, dan krijg je ook al minder die vorm die zo duidelijk vertellend is.

Misschien kan je er ooit wel eens wat mee... Maar hey, ik gaf tips en meningen en wilde je gedicht niet afkraken ;). In principe kan je dit ook bekijken als een gevoel dat je gewoon wil duidelijk maken, en dat gebeurt hier ja. Ik herken er zelfs wat in...

thx voor jullie reacties vind het zelf nie zo goed ze maar wilde het gewoon eens voorleggen merci voor u jullie mening nu weet ik waar ik sta dus nog veel werk aan de winkel