![]() |
vergeving
Een moment van liefdesverdriet, dat moet je verwerken.
Je kunt het verschillend omschrijven. Maar dit zijn de gevoelens die mij gerust stelden in mijn hart, ik kwam op t idee om het uit te schrijven. Ik zou graag een reactie zien, het liefst van degene voor wie ik dit verdriet heb... Ik ben nog op zoek naar het type verhaal wat voor mij het lekkerst schrijf vandaar, dat ik graag kritiek zie... Lees het vaker over en je zult ook nog enige tips ontdekken: Wanneer een woord vergeving wordt genoemd, wie of wat komt er dan in jou gedachten op? Wie is de persoon of wat is de ervaring waarvan je het gevoel hebt dat je het nooit zal vergeten, nooit zal vergeven? Wat is het dat jou aan het verleden bindt? Als jij weigert te vergeven, houd je aan het verleden vast en is het onmodgelijk voor jou om in het heden te zijn. Alleen als je in het moment van nu bent, kun je je eigen toekomst creëren. Vergeven is een geschenk aan jezelf. Het bevrijdt je van het verleden, van je ervaringen uit het verleden en van relaties die voorbij zijn. Het geeft je de ruimte om in het hier en nu te leven. Wanneer je jezelf en andere vergeeft, ben je inderdaad vrij. Met vergeving gaat een geweldig gevoel van vergeving geparaard... Vaak is het nodig om jezelf te vergeven dat je in pijnlijke omstandigheden bent blijven leven en dat je niet genoeg van jezelf hield om die omstandigheiden uit de weg te gaan. Houd dus van jezelf, vergeef jezelf, vergeef anderen en wees in het hier en nu. Merk, terwijl je oud zeer aan het loslaten bent, dat die oude pijn eenvoudig van je schouders glijdt en hoe je hart zich wijd opent. Als je vanuit een ruimte van liefde komt, ben je altijd veilig. Vergeef iedereen. Vergeef jezelf. Vergeef alle ervaringen uit het verleden. Je bent vrij. |
Ik vind dit niet echt een verhaal, meer een soort tekst uit zo'n zelfhulpboek. Probeer als je schrijven leuk vindt gewoon eens te beginnen met een simpel verhaal met een simpel plot, het hoeft niet meteen heel ingewikkeld te zijn. Ook simpele verhalen kunnen heel mooi zijn.
|
Hmm... bedankt voor de tip. Ik vind het alleen wel een klein beetje langdradig door de vele herhalingen. Misschien is het ook niet heel tactisch, zo denk ik, om een onbereikbare liefde op deze manier (zo direct) met jouw gevoel te confronteren (dat getuigt juist níet van vergeten en vergeving toch?).
|
Misschien trekst eenvoudig niet zoveel mensen, ik begin ook maar net, maar echt een goed verhaal moet nog komen.
Dit was weer eens een verhaal zonder ik zei en hij zei, misschien vindt ik dat wel mooier... Maar helaas... het gaat niet om mezelf, ik moet rekening houden met de lezer. Dus ik ben blij met commetaar. |
Ik beschouw dit niet als een verhaal.
Ik vind het eigenlijk jouw visie van hoe je goed kan leven. Meer een filosofisch stukje. Ik weet dus ook niet wat je van plan bent; Echt verhalen of meer overdenkingen te gaan schrijven. Daarom weet ik niet wat voor tips ik je zou moeten geven, aangezien ik niet weet welke richting je nou eigenlijk op wil. |
Ik heb diep respect voor mensen als Jomanda...
Dus ik denk wel dat ik weet welke kant ik op wil... Hoewel mijn ouders er gek van op kijken als ik weer eens over zoiets begin... |
Citaat:
|
Zelfhulpboek? Ik schrijf niet alleen van dit soort verhalen.
En waar zou je die boeken kunnen krijgen. |
Citaat:
Ik denk dat je die boeken wel bij de Libelle kunt bestellen, of anders liggen ze vast wel in de bieb :) Gegroet, Johan |
Citaat:
|
Als je deze manier van schrijven perfectioneert zou je snel teksten voor Emile ratelband kunnen schrijven. Het komt heel erg "think positive, think happy thoughts" over. :)
|
Tja... en NU? Hoe vaker ik em zelf lees, hoe meer ik me er aan erger! Het verhaal is veel te lang geworden.
Tenminste...als ik zo wil schrijven |
waarom erger je eraan? is het omdat je veel negatieve kritiek krijgt?! is toch alleen maar beter?! van fouten leer je .
Ik vind het verhaal niet te lang hoor. |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:38. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.