vrezen jullie de dood?
 

Ik bedoel zijn julllie bang om op een dag te sterven zonder dat het in aantocht was zonder dat je een voorgevoel had

ik heb er geen schrik van integendeel volgens mij is de dood een stap in de eeuwigheid ( daarom niet in de hemel) [klinkt mischien onozel maarja :D :rolleyes: )]

Ik ben bang om de dood in de ogen te kijken.

tsja, misschien een beetje kortzichtig maar ik heb geen zin om nu al dood te gaan, want wie weet wat er is na de dood misschien wel helemaal niks of iets gruwelijks.... mja als ik 80 zou zijn zouk er nie bang voor zijn.. niet dat ik dat nu wel ben maar het lijkt me tog wel minder

nee geen schrik voor! Toen ik 12 jaar was had ik veel geweend omdat ik schrik had dat mijn dierbaren zouden sterven en nou weet ik dat iedereen eens zal sterven!

Nee. Ik ben niet bang voor de dood. Maar ik wil niet dat het binnenkort gebeurd.

ik ben bang voor het onbekende, dus ook de dood.

Niet bang voor de dood, dat wil niet zeggen dat ik het nu nog niet zou willen.

Best wel lullig trouwens als je bang bent voor de dood. Het engie dat echt vast staat in het leven, en juist daarvoor ben je bang...

[flamegevoelig :/]
maargoed, wordt lekker christen, en ga geloven in een illusie als de hemel waar je lekekr voortleeft [/flamegevoelig]

liever dat dan geloven in de illusie dat ik zomaar 'toevallig' leef.
van al deze 15000000000 jaar dat het universum bestaat heb ik 'toevallig' nu 19 jaar bewustzijn. sorry maar dat is me gewoon te toevallig.
ga hier ff een topic over maken.

wat is er niet toevallig?

Ik begrijp niet waarom dat té toevallig zou zijn Kenny. Dat kan toch? Als je een dobbelsteen laat vallen, komt hij toch ook op enkele miljoenen atomen terecht van al die biljarden atomen? Is dat niet even toevallig. Kan het niet zo zijn dat je ieder leven een nieuw/leeg bewustzijn krijgt?

ik zou graag willen weten of er iets na dit leven is
en zo ja; wat dat is

maar aan de andere kant ben ik er weer ontzettend bang voor
bang omdat je niet meer terug kunt
bang voor het geval er niets zal zijn
ja, bang voor het onbekende..

Pardon:

Vivere noluit, qui mori non vult.

Hij heeft niet willen leven, die niet sterven wil.

Ik ben bang om niet dood te gaan.

Ik denk liever niet aan de dood, ooit neemt ze me mee, omdat het zo moest, ik ben er wel bang voor maar het beste is om er gewoon niet aan te denken want het heeft geen zin eraan te denken als ze er toch nog niet is. Pas als je ze in de ogen kijkt en ze nabij is, dan wordt het een pijnlijke angst.
"Dood
talm niet
knok op mijn deur
kom binnen
je bent welkom"
dat is wat ooit doorheen mijn gedachten ging, maar het is absurd, het is stom, leef en denk niet aan wat erna komt.

Ik ben niet bang voor de dood... Het komt bij iedereen... Als mijn tijd is gekomen, so be it.

Ehm, vrezen vind ik een groot woord, maar ik heb wel zoiets van stel et maar zo lang mogelijk uit. Het lijkt me echt erg om dood te gaan... en misschien ben ik er ook wel een beetje bang voor ja op 1 of andere manier :o Ochja, ik probeer me er zo min mogelijk mee bezig te houden en zo lang mogelijk een leuk leven te hebben.

ik kijk er nog niet naar uit! Maar ja.. eeuwig leven lijkt me ook wel klote, dus dood moei toch... hoort er bij :D

Quam me delectat Theramenes! Nietwaar Evito? :)

hmmm vage vraag...
ik weet het niet, aan de ene kant natuurlijk wel, ik snap niet dat zoveel mensen zeggen dat ze er niet bang voor zijn...

tuurlijk ben je er ergens wel bang voor, anders was je niet zo voorzichtig met je leven...

de dood is iets onbekends en vaak word de dood eng afgeschreven...
de dood is zwart, meestal als deze word afgebeeld...

op dit moment wil ik nog niet, als het zou komen komt het, er is toch niks wat je eraan kunt doen...

aan de andere kant ben ik niet bang, hier is zoveel drukte en ik zie de dood soms als een lekkere slaap, dat beeld ik mij liever in...

Ik vrees de dood niet echt, over het algemeen accepteer ik de dood gewoon en iedereen gaat een keer dood. Alleen wat wel zo is dat ik er soms liever niet te graag over nadenk, echt vrezen niet maar soms wel bang ja. Maar ach ik maak van elke dag een erg leuke dag en denk voor de rest niet over de dood na. Komt vanzelf wel op een dag.

Eigenlijk verlang ik best naar de dood, omdat ik verlost wil worden van dit leven, het brengt zo ontzettend veel pijn en verdriet mee. En ik wil ook erg graag naar de hemel, naar God.

(Geen zin in discussie over bestaan God/hemel/hel/enz..)

soms als ik erover na ga denken vind ik het wel eng, gewoon het idee dat alles gewoon ophoudt, en dat je er gewoon niet meer bent, dat kan ik niet echt vatten....

Ja als je er echt lang over nadenkt en er echt heel goed over nadenkt dan schrik je ineens wel, tenminste dat heb ik soms wel eens.

Eeuwig leven lijkt mij nou helemaal niets.. moet je je eens voorstellen 10000000000000000 jaar hier op aarde... nou heen interessant ofzo. Wat dat betreft wil ik aan het eind van mijn leven wel dood (en dan als ik 80 ben en niet 6 miljoen)

Ik ben echter wel bang voor het moment waarop ik dood ga, als je van te voren weet dat je dood gaat (bijvoorbeeld als je al ziek bent, of wanneer je vermoord word en je ziet het net voordat je sterft...zeker dat laatste lijkt me behoorlijk ***)

Wat er na de dood is weet ik niet, ik vind het moeilijk, en ook eng om te denken dat "het" wat dat dan ook wezen mag, dan echt ophoudt, maar als dat zo zou zijn weet je het toch niet en maakt t niet meer uit,
Ik vind het "beter" om te denken dat er iets na dit leven is, en misschien heel veel 'ietsen' zoals reincarnatie, ik houd niet zo van eeuwige 'ietsen'

Soms

:)

Ja: wanneer ik het idee heb dat ik nog zoveel moet doen in deze wereld en dat eerst moet afmaken

Nee: ach,.. ben ik er wel vanaf :P

Ja: misschien is er niks na de dood en heb ik alles voor niets gedaan.

Nee: ach.. na de dood is er nog wel iets waar ik me mee bezig kan houden.

Ja: ik wil geen pijn lijden met doodgaan

Nee: sommige mensen sterven toch vredig?

Ja: mensen zullen me missen

Nee: maar ook wel weer vergeten

Ja: ik zal de mensen missen (als er leven na de dood is)

Nee: ik zal mensen niet missen (omdat er geen leven na de dood is).

(alsof er twee stemmetjes in mijn hoofdje zitten ;))

Da's toch geen toeval? Da's een natuurkundig feit. Oorzaak-gevolg.

Einstein (de natuurkundige, ja) meende al dat mensen causaliteit niet moesten verwarren met toeval.

Of zoiets :P

ehm... ik kan gerust een robotarm maken die een dobbelsteen gerust een oneindig aantal keren hetzelfde aantal ogen kan gooien hoor, rekening houdend met slijtage van dobbelsteen, windkracht... (moeilijke berekening, maar toch haalbaar)

maar random is het splitsen van atomen, waarvan Einstein zelf zei dat hij niet geloofde dat god dobbelde.

en om on-topic te blijven: doodgaan kan me geen barst schelen, als ik maar geen lange pijnlijke dood tegemoetga.

Als ik zo die verhalen bij Char hoor, dan lijkt het mij niet zo erg om dood te gaan/zijn.

Wanneer ik hier een écht gelukkig leven heb dan ben ik meer bang om dood te gaan omdat ik dan anderen achter mij moet laten en zij verdriet hebben.

Nu ben ik niet echt bang, nee.

ik ben bang om dood te gaan voordat ik de kans heb gehad iets van mn leven gemaakt te hebben en echt geluk gevonden te hebben.

ben juist bang om de dood aan te zien komen. lijkt me onwijs eng. je weet niet wat je moet verwachten en daar ben ik zo'n beetje allergisch voor. t lijkt me echt verschrikkelijk om mezelf zo weg te voelen glijden...daar wil ik echt niet aan denken. en vooral niet als er echt niets blijkt te zijn.

nou op dih moment ben ik er nie bang voor en ik zal er ook nooit bang over worde ook nie denk ik, ik eh.....sja hoe zeg je da...
ik ben gefascineert door de dood en als ut mijn tijd is zou ik er denk ik nie bang voor zijn ofsoow

ik vin de dood gwoon iets wonderbaarlijks en ik ben er nie bang voor...kvrees um nie nee


(wel stoer he ;) :p :D )

ik hoop dat er zoiets bestaat als reincarnatie :D das lachen, alleen ken ik weer helemaal opnieuw beginne das minder hehe :p

Als reincarnatie zou bestaan, dan is het wel jammer dat je je vorige leven niet goed kunt herinneren. Dat zou dan eigenlijk wel moeten :D

Al die wijsheid.....zucht :D

En alle fouten en dwaasheid? Ook die hopen zich op in een leven.
Reïncarnatie zonder een 'schone lei' lijkt me waardeloos :p

Als ik me goed voel ben ik niet bang voor de dood, als ik ziek ben wel.

Nee. Als je dood bent, merk je toch niks. Dus kan je geen berouw hebben dat je dood bent.

Ik wil echter voorlopig nog niet dood. het leven is daar veel te leuk voor.

De dood is uiteindelijk het laatste avontuur... hoop dat ik voor dat avontuur nog vele anderen beleef... dat is alles...

Ik ben niet bang voor de dood. Ik ben bang om oud te worden.

neej,
ze zeggen niet voor niets (okay ja ik ben slecht in engels.. let niet op spellingsfouten het gaat erom wat er staat en niet hoe het er staat): Death is the greatest kick of all, that's why they keep it for the last.
niet dat ik me hier door laat leiden ofzow... zo erg is het ook weer niet.. maar het maakt me niet uit dat ik dood ga...

hier ben ik niet bang voor.. wel als ik aan een ziekte sterf.. geleidelijk.. langzaam.. eeks :eek:
dus ja ik ben dus bang voor de dood

Maar ik weet zeker dat ik plotseling en te vroeg sterf (dont ask me why) dus ik vind het wel best allemaal..

Maar van fouten en dwaasheid leer je ook: meer wijsheid ;)

Tenzij je in je fouten en dwaze acties gaat geloven als een goede waarheid; lijkt het me de verkeerde kant op gaan. Of om het zo maar te zeggen: dat zal niet wijs zijn.

Waarom?

Ik ben bang voor de dood. Echt heel bang zelfs.
Niet dat ik voorzichtig leef of zo, bijvoorbeeld nauwlijks de straat op durf omdat ik bang dan een ongeluk te krijgen of zo, integendeel.
Ik heb juist zo'n fijn leven, ik doe waar ik zin in heb, heb alles om me heen wat ik wil, ben gewoon echt gelukkig. Ik leef echt heb ik het gevoel en vind dat ik met dit leven echt geboft heb.
Ik hou zoveel van het leven, dat ik heel bang ben om het te verliezen denk ik.

Naar mijn ervaringen hebben oude mensen vooral heel veel onwaarheden en verkeerde conclusies/consequenties verzameld in hun leven en maar een paar wijsheden. Ze zijn er ook niet meer van af te praten...

Absoluut niet. Het is niet zo dat ik suicidaal ben ofzo, maar ik zou het ook niet echt erg vinden om dood te gaan.

er zit een GROOT verschil tussen "niet erg vinden om dood te gaan" en "dood te willen"

Ben ongelooflijk bang voor de dood, enige waar ik daadwerkelijke panische angstaanvallen van krijg...

Er is geen prettig alternatief..
Of je bent dood en dat was alles
Of je bent dood en er is een eeuwig leven..

Ik weet niet welke van de twee ik beangstigender vind :(

Ik ben absoluut niet bang voor de dood. Als ik dood ben merk ik toch niks meer. Het enige waar ik bang voor ben is de pijn die aan m'n dood vooraf kan gaan. Maar aan de andere kant:
als je dood gaat is die pijn toch snel voorbij dus dan maakt het nog niet uit...

Ja dat heb ik dus ook. Ik ben nu jong en kan alles doen. Ik ben er bang voor om straks oud te zijn en allemaal kwalen te hebben waardoor ik niks meer kan. En dat ik ook ineens niet meer snap waar de jonge mensen het over hebben....hoe meer ik er over nadenk hoe spookier ik t vind

Nou, das meer een gevoel. En dat gevoel kan ik niet echt verwoorden.

Ik ben bang dat ouderdom 1 grote sleur is/word.

Om het maar even kort te zeggen :)
Nog een grotere sleur dan als je jong bent.

Nu zeg ik niet dat het zo is.
Zo zit het in mijn hoofd :)