Windmelodie
 

In eenzaamheid ontstond de wind
De melodie van wijsheid
In eenzaamheid ontstond de wind
Een melodie van haat...

Ook uit haat ontstaan soms tranen
Parels die verloren gaan; Parels die in tijd verbranden
Ook uit woede trillen handen
Een zachte bries in vol verstand; Een zachte bries die tijd doet zweven

Nu zal nijd haar lot onthullen;
Een vaag teveel aan pure kracht
Valse genegenheid, Valse geborgenheid
Fluisterd windmelodie zacht

Slechts uit haat ontstond jouw rijkdom
Niets is gebouwd op geluk alleen; niets dat groot is, niets dat staat
Er is een storm op komst, ik voel het;
Waarheid brengt het met zich mee; niets onthullends, slechts teveel

In eenzaamheid ontstond de wind
De melodie van wijsheid
In eenzaamheid ontstond de wind
Een melodie van haat...


(dit heb ik geschreven voor mijn eenmans-BM project... voor vooroordelen kun je terecht bij het in mijn info genoemde e-mail adres... voor suggesties, kritiek ed. sta ik open)

Ik vind het zeker wel wat hebben, de wind heb je op een orginele manier naar voren weten te brengen. Het ritme vind ik niet overal even zo fijn Je verandert veel van ritme door je gedicht heen.>is niet overal storend , maar bij strofe 3 wel, wijkt erg af.( de anderen, lezen wel redelijk vloeiend door)
Ik vind strofe 3 wel erg leuk; de wind die toe spreekt:).
Leuk die herhaling van strofe 1, maakt het sterk en af.