Na al...
 

Na all

Na al kan ik je zeggen, dat praten niet voldoende is.
Dat dagen meer zijn dan streven, en je soms bereiken moet.
Na al gezegde, soms onechte, maar uitgesproken woorden,
weet ik dat het niet helen zal, en het je toch niets doet.

Na al die hopeloze gesprekken en eenzame nachten
de een net zo eenzaam voor jou als de ander voor mij.
Na alle zorgenloze zorgen, maakte dat het boek af was,
en benoemde ik mijn eigen schrijfels als het "zij".

Na hopeloze pogingen als aanzetting naar een hopeloze daad,
ben ik ergens blij dat het niet zo opgevangen is.
Want na al wat gezegd is blijft het bij de spijt van mij,
die zegt dat je missen slechts mezelf missen is.


Erg vervelend weg te lezen, I know...neem je tijd moet ik er eigenlijk ff bij zeggen...

Ik vind em mooi. Maar het komt eerder over als een persoonlijk bericht dan een gedicht dat je aan iedereen laat lezen.

Ik vind hem heel erg mooi.. Vooral in zijn duidelijkheid, niet dat je de woorden meteen begrijpt als je hem enkel even overkijkt, maar je moet echt lezen, je aandacht erbij houden..
Hij is persoonlijk, maar dat maakt hem vol gevoel, en juist mooi dus vind ik..

Lange Regels!

ben ik het mee eens!!

wie upt mijn gedichten?

hou hier niet echt van...

en net echt: wederom iets wat niet over jouw ging?