Kun je niet toch in die kliniek (neem aan dat je daar zit) blijven? En als je de begeleiders heel lief aan kijkt (en het uitlegt ;)), zou je die hondjes dan niet dat weekend daar kunnen houden? Of misschien is er iemand anders die voor die hondjes kan zorgen? Heb je het er al met je moeder over gehad?

:(

Beter dat je er nu al over nadenkt, dan dat je je dat een week van te voren opeens bedenkt. Nu kun je nog naar een oplossing zoeken. Vraag anders aan je broer of die dat wil? Woont hij bij je moeder? Dan zou jij ze overdag uit kunnen laten, als je durft. En hij 's avonds.

En misschien kan er een vriendin of iemand anders bij je blijven slapen dat weekend? Ben je ook niet alleen... 'k weet niet of dat een oplossing is...?

Kun je niet zorgen dat er dat weekend voortdurend een vriend of vriendin bij je is en dus ook bij je slaapt?

Misschien kun je ook in de buurt es rondvragen of er iemand voor jou 's avonds de hondjes uit zou willen laten.. Misschien mensen die zelf toch al hun eigen hond uit moeten laten, of wie weet iemand van jouw leeftijd die er dan wat geld mee kan verdienen?

Dat is i.d.d. wel een goed idee!!! :) (y)

hey lieverd,
als je nou zelf geen oplossing weet te vinden wil ik evt wel naar je toe komen dat weekend, dwz als jij dat ziet zitten natuurlijk.
*knuffel*
jessica

tuurlijk mag je me mailen als je zelf geen oplossing kan vinden, vind ik helemaal niet erg hoor!

*knuf*

Nog een tip:

je kunt natuurlijk moeilijk eeuwig bang blijven om de hondjes uit te laten dus wie weet helpt het je om wat 'veiligheidsmaatregelen' te nemen en al beetje te gaan oefenen door toch es mee te gaan met je moeder. Je kunt namelijk een soort fluit ding kopen, die je dan mee kunt nemen, en als je dan op een knopje drukt gaat dat ding heel hard fluiten/alarmslaan zodat men weet waar je bent enzow (als iemand je lastig valt). Als je meer wil weten kan ik wel even bij vriendin van me die dat heeft navragen waar je dat kunt kopen enzo.

Minder eng is misschien ook om tijdens het uitlaten met iemand te bellen, je hebt dan iemands stem bij je en bent daardoor voor anderen ook minder toegankelijk..

Ik denk namelijk dat het toch ook een angst is die je moet overwinnen, en misschien dat ervaring dat het goed gaat daarmee helpt.