Een vernietigd zicht
 

Mijn weg vindend door de bossen
De zoektocht naar een heilige plaats
De missie naar de verloren eeuwige adem,
die sterker is dan het verval van tijd

Waar ooit marretakbosjes groeiden
Hangen nu scherpe doorns op takken
Waar ooit velden gras lagen
Ligt nu een steenwoestijn

Wat ooit een blauwe lucht was
Is nu een zwart universum
Nu ik terugkeer naar kwaadheid
Die ooit naar me teruglachte

Nu ik terugkeer om de stukken
van de gebroken spiegel,
overal verspreid,
die ooit naar me teruglachte
probeer te vermaken

De eerste drie strofes vind ik meer een verhaaltje dan een gedicht...geen slecht verhaaltje, hoor. ;) Bovenstaande strofe vind ik een beetje vaag...volgens mij klopt de zin niet helemaal...?