genieten van het leven?
 

Ik zie soms dat sommige mensen totaal niet van het leven kunnen genieten. Ze laten zich meeslepen in de sleur van het leven. Wanneer je hun dit dan verteld doen ze alsof dat het allemaal bull-shit is wat je zegt. Doen ze dit om hun angsten te ontvluchten? Waarom toch, waarom kunnen sommige mensen niet genieten?
Vertel is hoe jullie het doen om te genieten....

Jij ook zozze ! (k)

ken ook veel van die mensen, "there's a comfort in being sad", zoals Kurt Cobain ook ooit zei.
En dat is ook zo.. het is veilig, vertrouwd, je kunt je lekker afsluiten, geen verantwoordlijkheden.. Lekker in de pijn zitten.


En dan begrijp ik wel dat mensen hele erge dingen meemaken, maar er zijn altijd mensen die nog ergere dingen meemaken en die wel doorzetten..
En ik heb daar genoeg voorbeelden van in mijn omgeving..

en ik ben wel happy:) over het algemeen.

Waarom staat je laten mee slepen in de sleur van je leven gelijk aan niet doorzetten?

uh.. staat dat niet in mn post?

jij hebt er een andere kijk op ik weet het.. ik bedoel ook misschien iets anders?

ik doel ook hierop btw

Alle negatieve kanten van het leven te accepteren door te weten dat die wel goed komen (en er iets positiefs uit te halen door ervan te leren), en te leren te kunnen genieten van de positieve dingen van het leven.

Je hebt het over genieten van je leven, maar er zijn zoveel vormen van genieten. Mensen die in de sleur zitten, zitten erin vast maar ik ben er zeker van dat ze daarnaast ook nog kunnen genieten van kleine dingen. Werken en geld verdienen hoort er nu eenmaal bij.
Enerzijds moet je kunnen genieten van je leven, carpe diem maar anderzijds mag het ook geen luiheid worden.
Soms kan ik genieten van kleine dingen zoals mijn hond zien spelen met de bal, of mijn vriend vastnemen, of naar muziek luisteren, of bezig zijn met mijn studies.
Er zijn zoveel dingen waar je van kan genieten, ookal zijn ze maar klein en stellen ze voor iemand anders helemaal niks voor.
Maar ik voel me telkens slecht als ik een hele dag niks zit te doen, dan voel ik me leeg. Je moet kunnen genieten maar het mag geen gewoonte worden. Genot moet je kunnen combineren met werk en studie, dan pas kan je het geluk dieper voelen denk ik.

Ik denk dat het ook een stukje met luiheid te maken heeft.
Een sleur beschouw ik als een 'standaard' leven waarin weinig variatie zit. Mensen beseffen misschien wel dat ze in die sleur zitten en dat er meer uit hun leven te halen valt, maar misschien hebben geen zin om zichzelf uit die sleur te wringen. Ze moeten zich dan namelijk actiever opstellen (hangt er ook een beetje vanaf waar een persoon van kan genieten), en dat is misschien al te veel voor veel mensen...

constante variate brengt ook weer constantheid....je komt er niet uit

Het leven is slechts een massaproductie van dezelfde dagen, met enkele uitschiters er tussen. Sommige kunnen na zo'n uitschieter (vakantie o.i.d.) er weer helemaal tegenaan en voor anderen begint de eindeloze herhaling weer.

Maargoed dat is wat de maatschappij tegenwoordig is, of je er blij mee moet zijn, sja....

omdat als ze meer gaan genieten ook weer dingen kwijtraken. t zijn msschien dingen waarvan jij t niet erg vind t kwijt te raken, maar voor anderen is dat misschien wel zo.. Als iemand jarenlang een kutleven heeft gehad wil hij t niet meer kwijt omdat t zijn houvast is aan de wereld. Hij/zij weet er alles van, en heeft t geaccepteert en voelt zich er thuis mee... Ik heb bv al mn hele leven alst van hallucinaties, sommigen zien t als iets engs en slechts.. Ik zie t meer als iets om blij mee te zijn en ik zou t ook nooit kwijt willen.

Enne soms is je laten meesleuren gewoon t beste.. In mijn depressieve periode ben ik ook maar meegegaan met de sleur om in leven te blijven.. Dus ja , msschien is t wel angst dinges, ik deed t in elk geval om niet dood te gaan..

Ik geniet van het leven door bewust erbij stil te staan dat ik leef en door dankbaar te zij n voor de mooie momenten. Doot intens te voelen eigenlijk dus.. Beetje vaag, maar zo is het wel