brief aan symboliek
 

Beste Symboliek,

er zijn schrijvers en anti-schrijvers net zoals er helden en anti-helden zijn. Ik behoor tot de categorie van anti-isten, als het op schrijven aankomt.

Ik denk dat ik extra idioom- en/of spellinglessen nodig heb en/of mijn perceptie en/of beoogde zinsconstructie's op de een en/of andere manier moet zien aan te passen tot een eenvoudiger beeld en/of vorm.

Mijn woordenschat voor woorden als symbolen - dus slechts de combinatie van letters an sich - is redelijk groot. De aan de symbolen of woorden verbonden beelden ken ik niet, zoals je wel zult merken aan hetgeen ik nu geschreven heb en ga schrijven. Dat is erg lastig voor iemand als ik die toch regelmatig een drang in zich voelt opkomen om wat er zoal in en om hem heen gebeurt op te schrijven in een voor anderen aantrekkelijke vorm. Echter word ik dus tegengehouden door mijn beperking (zoals je ziet ben ik ook al te lui om zelfbedachte beelden te voorzien van een symbool ofwel woord, waardoor mijn brief een overvloed aan woorden bevat die zonder mijn andere beperking vermeden hadden kunnen worden), die het proces van woorden aan beelden verbinden vertraagt.

Wat ik hier vooral doe is valse zelfkritiek uiten. Ik wacht op je complimenten.

Bij voorbaat dank,

Narcyst

Grappig, dat je inderdaad een zeer saai stukje maakt en daar ook in vertelt dat het niet goed zou moeten zijn.

Ik vind het wel origineel verzonnen!