Ontzettend lastig in een relatie..
 

Hmmmm neej niet meteen roepen: "DIT MOET NAAR L&R" Omdat er toevallig het woordje relatie in de topic voorkomt..

Ik heb nu bijna 3 maandjes iets met Niels..
Hij laat vaak genoeg weten hoe verliefd hij wel niet op me is en hoe blij hij met me is..
Die woorden zijn echter niet altijd genoeg voor me..

Om een lang verhaal kort te maken
Soms ben ik zo'n ontzettende twijfelk*t
De ene keer ben ik super vrolijk
heb ik er de volste vertrouwen in

En het andere moment
Is ALLES me te veel
WAT hij ook zegt komt helemaaaaal verkeerd aan
Dan weet ik ZEKER dat hij niet verliefd op me is
Weet ik zeker dat hij van me walgt

Ik word hier zoooooo gekv an.. Dan MOET ik bevestiging hebben..En al geeft hij die, is het vaak nog niet genoeg.. Dan moet ik weer over die 'bui' heen..

Heel irritant
Voor mezelf
Maar vooral voor hem..

Herkent iemand dit..
Heeft iemand tips
Weet ik veel
Iets? :confused:

ik denk dat het probleem meer bij jezelf ligt.

Je kunt pas een gelijkwaardige relatie hebben als je alletwee weet wat je aan jezelf hebt en dus aan elkaar. En soms duurt dat jaaaren.. true love waits


(ofzo:P)

Het hoort wel op L&R.

Wat is dan de aanleiding tot zo'n bui?
En waarom weet je ZEKER dat ie niet om je geeft?

Ben je bang dat ie je pijn doet?
En ik denk idd dat jij er het meeste aan kan doen.
Hem kun je zoals je het nu voorlegt niks kwalijk nemen.

Sterkte en suc-6 ermee

Mwoah, dit is wel psychologisch. Het woordje minderwaardigheidscomplex dwarrelt door mijn gepijnigde hoofdje. Niels kan proberen wat hij wil en hij kan nog zo verliefd op haar zijn. Zij kan het zich niet voorstellen, omdat ze van zichzelf walgt. Waarom zou hij haar leuk vinden als ze zo walgelijk is in haar eigen realiteit?

Gevolg zijn die twijfelbuien. Ze moet aan haar zelfvertrouwen werken. Niels kan er niks aan doen en daarmee is dit probleem beperkt tot het individu en is de relatie ondergeschikt aan de problematiek op zich.

Blubba bla blubbla.

Ik herken het, maar ik heb helaas geen tips voor je. :o
Ik geloof het nooit als iemand zegt dat hij me leuk vindt en al helemaal niet als ie zegt verliefd te zijn... :S

Sorry voor de minder nuttige reactie :o

Als hij echt, oprecht en zuiver van je houdt begrijpt hij het en zal hij je de tijd geven er beter mee te leren omgaan. Erin te groeien.

Quatsch. Hij kan er wel degelijk wat aan doen. Tijd geven. Geduld hebben. Relatie ondergeschikt, kom nou.

Nee, ik denk van niet. Niels geeft wel om haar. Maar zij heeft in haar hoofd zitten van niet: "WAT hij ook zegt komt helemaaaaal verkeerd aan.
Dan weet ik ZEKER dat hij niet verliefd op me is.
Weet ik zeker dat hij van me walgt ."

Ze moet bevestiging hebben en zelfs dat is niet genoeg. Dan is tijd geven ook geen oplossing.

Ik heb dit zelf ook erg lang gehad. Iedere keer als hij juist wat liefs probeerde te verwoorden, draaide ik t om zodat t dus juist gemeen was. Dan was ik beledigd en zei ik stomme dingen zoals: zoek dan lekker een ander die je wel leuk vindt, die je wel mooi vindt en blablabla. Gelukkig heeft hij dat niet gedaan. Hij is nog steeds bij me en af en toe vraag ik me nog steeds af wat hij met me moet.
Het is gewoon een kwestie van vertrouwen. Zij moet meer vertrouwen in hem hebben, geloven wat hij zegt...

Bij mij heeft t erg geholpen t aan me vriend te vertellen. Dus te zeggen dat ik erg onzeker ben, dat ik t onlogisch vind dat hij me leuk vindt en blabla. Zo heeft hij er rekening mee kunnen houden. En nu... ja, nu geloof ik m wel. Weet ik zeker dat hij wel van me houdt. (we zijn dan wel 20 maanden verder)

succes iig!

Zie de post hierboven van mijn zusje. Zij weet het beter dan ik :o

Ik weet ook dat het probleem bij mezefl ligt,
Niels kan er eeeeeecht niets aan doen.. Want hij doet altijd zooo z'n best enzo, en zegt zooovaak dat ie me zo leuk vindt. Het ligt 100% bij mezefl,

Maar ik kan dus een gelijkwaardige relatie hebben, als ik weet wat ik aan mezelf heb..
Ik weet niet wat ik aan mezelf heb
Maar wat maakt dat uit?
Wat heeft dat met Niels te maken?
Als ik genoeg om hem geef, dan is het toch goed?
Het vertrouwen is er alleen niet, dat hij ook om mij geeft.

******** (of hoe je het ook mag schrijven:)) omschreef het precies goed.. Precies

Maarja..
Wat kan ik er in godsnaam aan doen..
Ik begin het echt beu te worden.
Zo beu dat ik van mezefl denk beter nog maar een aantal jarent e wachten met die 'relaties'
misschien ben ik er ook wel te vroeg in gestapt enzo.. Ik weet het niet


Het is alleen erg vervelend

Daarom vond ik ook dat deze topic niet op "Liefde en Relatie" thuishoorde, omdat het eigelijk helemaal niets is wat iets met onze relatie te maken heeft..
Het is puuuur psychisch
Puur een gedachte die in MIJN hoofd zit
En dat beinvloed onze relatie weer

het is inderdaad psychisch, maar toch hoort het meer hier thuis.

je bent niet de enige die hier last van heeft. ik bijvoorbeeld ook. zoals nu word ik echt gek omdat mijn vriend een dag niet gesmst/gebeld heeft :S en dat blijft maar malen. maar als ik hem zie weet ik weer zeker dat ie echt hardstikke gek op me is!

geen idee hoe je ervan af komt...

Jah precies dat heb ik ook
Maar bij mij is het dan
Als ik hem dan zie
Dan ben ik het eerste half uur
Totaal niet aanspreekbaar :rolleyes:
Zo kut..
En dan baal ik van mezelf
Maar dan kan ik mezelf niet hervatten
Dan moet ik ff naar de WC
Of ff naar buiten
en dan benk weer 'normaal'....


Achja
F*ck it
:)

gefeliciteerd (y)

:D :D :D

Dankje :)

Voor degene die het interesseert..

Tis nu uit
We konden dr allebei
Niet meer tegen

:(

:( sterkte meis!

ow... das kut. sterkte dan maar.

Tijd. Dan kun jij er zelf beter mee omgaan, en komt er ook iemand die je erbij kan/wil/zal helpen.

Zo raak ik echt iedereen kwijt..
Maar ik weet echt niet wat ik moet doen
Hoe ik het moet tegenhouden
Wat ik er tegen kan doen..

Damn

misschien moet je je geen dingen aanpraten die er niet zijn, hij pakt niet voor niks met je, als ie van je walgt gaat ie echt niet met je hoor.

Heb net hetzelfde, en ik kan het gevoel maar niet verdringen.
Soms denk ik dat ik ermee moet kappen, maar dat wil ik helemaal niet. Maar dat gevoel zuigt me helemaal leeg en ik ga dan vaak bot doen tegen mijn vriendin.

Ikzelf heb dit probleem ook gehad en af en toe heb ik het nog wel eens moet ik eerlijk toegeven. Maar wat heb je er in hemelsnaam aan??? Ik weet dat het makkelijker gezegd is dan gedaan maar het is de realiteit. Niet meer, niet minder...

Het klinkt misschien heel vreemd in de oren maar ga iedere dag eens voor de spiegel staan en zeg tegen jezelf: "Ik hou van je"
Misschien dat je dan leert om van jezelf te houden en later ook van anderen??!!!

Nou succes girl

niet in zo'n extreme vorm, maar mijn vriendin heeft af en toe ook een periode dat ze alles fout opvat en mij overal de schuld van geeft. Maar dat is eigenlijk ook wel weer schattig

Ik begrijp het wel
Zou jij je vriend geloven als ie Zegt dat ie nog wel van je houdt maar ineens geen sex meer met je wil hebben en nog erger, ook geen onschuldige vrijpartijtjes meer.
Nou, met dat probleem zit ik nu dus.
S.

Ben je niet toevallig in de overgang?

ik snap het gevoel echt totaal, daar heb ik ook last gehad. En ja kzou zeggen probeer je er ff over heen te zetten want ik heb het bijltje er een beetje bij neer gegooit toen. Ben er nou wel over heen, maar heeft me wel echt veel pijn gedaan.

En tja nu ben ik vrijgezel, ben niet zo huiverig om me te binden, want kben gewoon bang voor hetzelfde. Maarja bevalt me nu wel het vrijgezel zijn, maar tja ik zou het liefst verliefd zijn, want dat gevoel mis ik toch wel.