Relativeren
 

Ik relativeer alles om mezelf op de been te houden.

Als ik een probleem heb, is er altijd wel iemand die een erger probleem heb.

Als het slecht met me gaat, is er altijd wel iemand met wie het slechter gaat.

Als ik down ben, is er altijd wel iemand die nog dieper in de put zit.

Als er geen oplossing voor iets is, houd ik mezelf voor dat ik er niets om geef.

Ik hou mezelf voor dat ik gewoon niet zo moet zeuren...'t is ergens anders altijd wel erger.

Doen meer mensen dit, of ben ik de enige?

ik doe t ook.. en t werkt. als ik dat nie gedaan zou hebben zou ik dr nu nie meer zijn. ja nie met alles doen. als dr ergens geen oplossing voor is zoek ik die...

Ik heb net het tegenovergestelde, kan moeilijk relativeren.
Het slechte aan niet kunnen relativeren is dat je jezelf de grond inboort, het goeie aan kunnen relativeren is dat je je altijd goed voelt omdat je vergelijkt en denkt dat er altijd slechter is, positief voor jou dus.

ik heb 't wel een geprobeerd, maar voelde me er alleen maar erger door. Dat vond ik van mezelf dat ik niet moest zeuren, want andere mensen waren er slechter aan toe, maar dan voelde ik me downer omdat ik zeurde en dat ging dus de hele tijd door :-/

Een beetje relativeren is idd wel goed, maar te veel en te erg relativeren is net zo 'slecht' als helemaal niet relativeren.

Je bent niet de enige die dat doet, er zullen altijd meer mensen zijn die iets doen, dat kan niet anders met zoveel mensen die er op deze wereld leven.

als je wilt relativeren moet je maar eens "one" luisteren van metallica. Die gast kan niet meer praten, heeft geen armen meer en geen benen. Dit komt door de oorlog. Hij wil dood, maar hij kan het niemand zeggen...

If I had arms, I could kill myself
If I had legs I could run away
If I had a voice I could talk and be somekind of company to myself


Lager kun je niet gaan denk ik...


en nu mijn mening:
ik relativeer niet omdat ik het slecht vind....Ik probeer mezelf niet beter te maken door naar slechtere te kijken, ik probeer mezelf wel beter te maken door naar mezelf te kijken en daaraan te werken. Want het is heel leuk hoor dat je meer eten hebt dan iemand in afrika, maar dat verandert verder niks voor jou, hier en nu...

Ik heb het hele lange tijd gedaan en doe het nu nog steeds wel...
Maar het is goed dat je je er bewust van bent, want ik heb lange tijd gehad dat ik mezelf echt ging geloven...Dat het echt goed met me ging terwijl het echt slecht ging...
Zorg dat dat jou niet gebeurt!!

op school kreeg k altijd te horen dat ik goed kon relativeren.. hihi

ik vind het noodzakelijk, je weet niet wat licht is als je nooit het donker hebt gezien, je weet niet wat zwart is als je wit niet hebt gezien.. het 1 kan niet zonder het ander

je beseft pas hoe goed je het hebt als je aan arme kiendjes denkt in afrika.. daarom ben ik blij dat er elke dag nieuws op tv is.

Teveel is natuurlijk nooit goed. Je moet jezelf niet wegcijferen hierdoor of wat dan ook.

Ik denk ook dat het met je eq te maken heeft, als je je niet laat meeslepen door je emoties kan je situaties goed overzien. (dat is ook wat relativeren is toch)

NIET mee eens.

Mja deels dan ;)

Je weet wel of het goed met je gaat, omdat je met JEZELF kan vergelijken in vroegere tijden.

Ik kom een beetje terug op mijn mening en vind dat je in ZEER BEPERKTE mate maar moet relativeren...Meer als een soort controle dan jezelf er echt boven op te helpen

Hmm ik relativeer ook alles tot op het bot. Grote nadeel hiervan is dat je je gevoel/geweten niet kunt sturen wat je wel qua verstand kan relativeren. En je wordt er echt niet positiever van, laat staan dat je je er beter door voelt. Krijgt slechts een nuchtere kijk op het leven..

Ik word er echter vaak depri van en mensjes vinden me vaak negatief tegenover dingen; niets heeft immers nut en niets doet er immers toe wanneer je alles relativeert..

pcies, hier zie ik mezelf in terug

is dat geen relativeren dan?

jawel maar je hoeft niet naar anderen te kijken ;)

beetje ondeduidelijk :o

Ik relativeer wel, maar ik vergelijk niet. Hoe kan ik nou mijn leven gaan vergelijken met het leven van een arm kindje in Afrika? Er zijn zoveel verschillen dat dit gewoon geen dingen zijn die je met elkaar kunt vergelijken en ik dus ook niet ga roepen van, ik moet niet zeuren want zij hebben het zoveel slechter.

Ik los hiermee helemaal niets op. Liever werk ik eraan om er zelf bovenop te komen want dan pas kan ik iets betekenen voor mensen die het inderdaad slechter hebben dan ik. Luxe is iets wat ik heb, maar dat betekent niet dat ik daarom niet ongelukkig mag zijn of iets dergelijks.

Relativeren met mate is goed, maar zover relativeren dat je eigenlijk je eigen problemen gaat ontkennen (ze zijn toch niet zo erg), daar maak je het jezelf alleen maar moeilijker mee, zoals Blackdolfin bijvoorbeeld al beschreef.

Ik zoek altijd naar oplossingen voor een probleem. Zo blijf ik bezig en word ik niet helemaal gek.

bedoel ik ook niet.
maar waarom zou je dat niet doen zo af en toe? Als je heel ontevreden bent is het soms best goed om jezelf te vergelijken met anderen. Ik denk dat mensen die dit niet durven gewoon een beetje egoistisch zijn.. (oeps watzeg k nou)

Het gevaar is alleen dat je dan misschien je eigen probleem gaat wegcijferen, zo van, het is niet zo erg als dat van die ander dus ik moet niet zeuren. Terwijl alles waar jij je vervelend en rot over voelt voldoende aandacht verdient om dat op te lossen, of het nou minder erg is dan dat van een ander of niet.

Egoïsme staat daar volgens mij echt helemaal los van, wat heeft dat er nu weer mee te maken? Tuurlijk, je moet waarderen wat je hebt, maar daarvoor hoef je niet te vergelijken, ieder heeft een eigen leven, een eigen verleden, en een eigen toekomst.

ja pcies!
ik schijn heel slecht te kunnen relativeren, ik zie dingen dus neit in de goede proporties. ik kijk meteen naar de wereldproblemen zonder eerst om me heen te kijken ed.

ik kan totaal niet relativeren. ik kon ontzettend zenuwachtig zijn voor een gymles terwijl iemand uit mijn naaste omgeving op sterven lag. natuurlijk vond ik dat laatste erger, maar ik kon niet denken, kom op daf, er is meer aan de hand in de wereld waarom maak je je druk om die twee uurtjes sporten. ik kan van een mug een olifant maken en mezelf oppeppen door te zeggen ''er zijn ergere dingen'', lukt echt niet. ik blijf toch met mn eigen rotgevoelens zitten...

Zeker wel. Je kunt namelijk een vergelijking maken tussen jullie beiden op grond van de verschillen die je constateert om op die manier na te gaan in hoeverre jij het beter (of slechter) hebt dan dat kind.

Maar ik kan mijn visie niet vergelijken met die van een kindje in Afrika. Ik persoonlijk zou als ik nu ineens in die omstandigheden zou zijn er namelijk heel anders tegenaan kijken dan een kind dat daar is geboren en dergelijke. Als ik bijvoorbeeld nu ineens zou ruilen met een kind uit Afrika dan heb je geen idee of dat kind in mijn situatie gelukkiger zou zijn dan in de situatie die het kind had in Afrika.

De dingen die voor mij beter zijn dan voor een kind in Afrika zijn de dingen die het kind in Afrika mist, maar door hoe mijn leven eruit ziet en is ingericht mis ik heel andere dingen en heb behoefte aan heel andere dingen, en daarom vind ik het niet te vergelijken.

Er is toch totaal geen garantie dat wanneer ik was geboren als arm kind in Afrika en ik daar nu leefde ik dan ongelukkiger zou zijn dan ik nu ben in dit leven? De behoeftes zijn toch totaal anders?

doe ik wel maar niet in zoveel. Heel af en toe zow.

Blijkbaar vind je het moeilijk om op verschillen te vergelijken omdat je niet weet hoe die verschillen er precies uit zien. Ik wil dit verder laten rusten, maar ik wil wel even opmerken dat er 3 mogelijkheden tot vergelijken zijn: vergelijken op grond van overeenkomsten, op grond van verschillen of beide. Het is afhankelijk van de situatie welke vergelijkingsvorm het meest geschikt is.

wtf?

egoistisch ? Dus als ik mezelf niet beter wil doen laten lijken dan ik eigenlijk ben, door mezelf te vergelijken met een hongerlijdende afrikaan, dan ben ik egoistisch?

rofl de bofl