|
Mijn vriendin, onbegrijpelijk...
Ik heb nu bijna 2 jaar een relatie met een hele lieve meid. De eerste (ruim) 1,5 jaar ging het zeer goed, daarna zijn we uit elkaar gegaan en na een paar vreselijke weken smeekte ze me om weer bij haar terug te komen.
Op dat moment twijfelde ik of ik dat wel echt zou willen, omdat ik al eens door haar gekwetst was en dat niet nog eens mee wou maken. Ik ging die periode echt door een hel; had nergens zin meer in en viel per week 7 kilo af... niet echt gezond dus. Nadat ze steeds weer huilend aan de telefoon hing, ben ik na gaan denken of ik zelf ook nog verder wou aan iets dat ruim 1,5 jaar mooi was geweest. Na twee dagen denken had ik besloten om haar nog een kans te geven, mits ze me beloofde dat ze me niet weer na 1 of 2 maanden aan de kant zou zetten. Ze beloofde me dit gelijk dus ik wou haar nog een kans geven omdat ze echt overtuigend overkwam. De zelfde avond ben ik nog naar haar toe gegaan en het voelde voor mij weer helemaal goed. Ik had echt weer het 'vlinders-in-m'n-buik gevoel' toen we samen op de bank zaten te knuffelen. Het ging twee weken goed en toen begon er al weer verandering te komen. Ze wilde niet meer vrijen (dat maakt me op zich niets uit) maar ook zoenen wilde ze eigenlijk niet meer. Ik bleef maar denken dat er niets aan de hand was totdat ik de vrijdag voor de kerstvakantie naar haar toe ging (22-12-2002). Ze had de dag ervoor een schoolfeest gehad en toen ik aan haar deur kwam (na een reis van 2 uur; we wonen 90km bij elkaar vandaan en het OV is niet zo snel) bleef ze maar in bed liggen. Er kon geen kus of knuffel van af. En nog steeds vermoedde ik niets... De dag erna was ze nog steeds afstandelijk, ze gedroeg zich zelfs heel raar. Ik mocht haar niet aanraken; niets. Vanaf dat moment begon ik iets te vermoeden. Steeds als ze een SMS-je kreeg ging ze bij me vandaan en ze wiste snel alles uit haar telefoon zodat ik niets kon lezen. Vanaf dat moment ging ik me gekke dingen in m'n hoofd halen en vertrouwde ik haar helemaal niet meer. Zodra ze even weg was rende ik naar haar pc en vroeg de internet-history op. Ik weet dat het een kutstreek is om in iemand's prive-spullen te gaan zitten rommelen, maar aangezien ze maar bleef ontkennen dat er iets aan de hand was vond ik dit kunnen. De history-link 'hotsms' was met resultaat... ze was vergeten uit te loggen dus ik kon zo haar smsjes lezen. En wat stond er; "*******, ik heb een probleempje, ik kan een jongetje van gister niet uit m'n hoofd krijgen... wat moet ik nu?"... Dit bericht had ze naar haar beste vriendin gestuurd. Vanaf de seconde dat ze in de deuropening stond ontplofte ik... Hoe kon ze me zoiets flikken terwijl ik honderd keer heb gevraagd of er zoiets dergelijks aan de hand was. Ik begreep gewoon niet dat ze me zoiets kon aandoen na bijna 18 fijne maanden. Vanaf dat moment kwam er opeens veel meer naar boven. Het gevoel bij haar was weg; het gevoel bij het zoenen, vrijen enz. Ik schrok me dus rot. Ik was doodsbang om haar weer kwijt te raken. Als reactie op wat ze opbiechtte vroeg ik haar dus (ik denk dat dat logisch was) of ze nog wel met me verder wou en of het gevoel nog terug zou komen. Ze wou met me verder en dat gevoel zou echt snel terugkomen. Maar nu ruim 3 weken later is er nog niets veranderd. Ik kan haar zoenen, maar voor de rest zijn de gevoelens weg. Ik weet niet wat ik moet. Ik wil echt met haar verder, maar op deze manier wordt het gewoon zo moeilijk voor me. Ik heb gewoon het gevoel alsof ze niet meer genoeg van me houdt, anders kan dat gevoel namelijk niet zomaar opeens weg zijn, toch? Ze zegt dat ze van me houdt, maar blijft ze nu niet bij me om me niet te kwetsen? En het gevoel van haar met die andere jongen, ook al is er niets anders gebeurd dan dat ze hebben gedanst en ze verliefd op hem is geworden doet ook zo'n pijn; ik zou namelijk nooit verliefd op een ander kunnen worden omdat ik zoveel om haar geef. Misschien is het wel haar leeftijd, ze is 16, misschien is ze nog niet toe aan een serieuze relatie. Misschien klinkt dat stom omdat ik zelf ook pas 18 ben, maar ik ben daar wel aan toe. Ik kan niet tegen al die onzekerheden... Wat moet ik nou??? Alvast bedankt voor het doorlezen van deze belachelijk lange lap tekst en jullie reacties... |
dat was inderdaad nogal wat tekst, maar wel veel informatie :)
dat je nog steeds wel met haar verder wilt verbaast me. er is dan wel niets gebeurd, maar ze heeft wel de hele tijd iemand anders in haar hoofd dan jou en dat is niet goed. heeft ze je ook verteld hoe serieus ze verliefd op die ander is? wanneer het slechts een 'crush' is, zou ik er inderdaad nog over denken met haar verder te willen, hoewel ze heeft gelogen of de waarheid niet heeft verteld (daar zit een verschil tussen). wanneer ze echt verliefd is op die ander zou ik er als ik jou was met haar over praten hoe ze denkt daarmee om te gaan. er is inderdaad een kans dat ze bij je blijft om je niet te kwetsen, maar als je zo'n gesprek voert over hoe serieus ze in die verliefdheid is en hoe ze ermee om denkt te gaan komt het er wel uit of ze daarom bij je blijft of dat ze denkt dat het gevoel wel weer terugkomt. (kan ik me moeilijk voorstellen helaas :( ) ik kan me trouwens wel voorstellen dat je dan in haar spullen gaat zoeken ja... het is wel verkeerd, maar een logische reactie. sterkte ermee |
Ze zegt dat de verliefdheid alleen die ene avond en ochtend was, maar ondertussen verzwijgt ze het wel voor me.
Waarom heeft ze het me niet gewoon eerlijk verteld als het toch niets voorstelde? Dan had het allemaal een stuk makkelijker geweest. En over dat gevoel, ik vraag me echt af hoe dat ooit terug zou kunnen komen, helaas... volgens mij is dat onmogelijk... Bedankt voor je reactie :) |
- Het gevoel is weg.
- Ze zit met een andere jongen in haar kop. Probeer regelmatig te blijven eten.. |
Is dat een hint? (niet echt opvrolijkend by the way)
|
Citaat:
Maar inderdaad, ik zou er nog weinig hoop bij hebben en afstand nemen. Het kan ook niet dat jij je zo kapot maakt. 7 kilo per week? |
Dat was in de weken dat het uit was, momenteel is dat nog niet het geval... Nu zijn we (Nog) samen...
|
Citaat:
Het is begrijpelijk dat je gehecht aan haar bent, maar op een gegeven moment moet je een grens trekken voor jezelf. Zo van "hier houdt het op en niet verder". Het is in principe je eigen probleem en niet het hare, maar toch. |
Ja ik heb het ook. Zie mijn topic nog maar een keer als je daar zin in mocht hebben... Maar ik werd de hele tijd gekwetst door die meid en ik ben eindelijk tot de inzicht gekomen dat ik op zoek moet naar iemand anders. En ik moet zeggen, bij liefdesverdriet of wat er op lijkt helpt een nieuw meisje het best :o ;) Helaas zal het dan niet uitdraaien vaak op iets serieus met dat nieuwe meisje, maar daar ben ik ook niet naar op zoek..
|
Om even op jouw situatie terug te komen... vraag om duidelijkheid aan haar. Als ze je die niet kan geven, dan wordt het eens tijd uit elkaar te gaan. Je kan haar natuurlijk nog een kans geven, maar ik vermoed dat er iets anders is dan verliefdheid dat haar bij jou laat blijven. Hou de eer aan jezelf, anders dan zal zij het waarschijnlijk doen uiteindelijk.
|
Wat ongelooflijk vervelend allemaal. Ik ben blij dat ik het (nog) niet mee heb hoeven maken.
Ik zou mezelf helemaal 'opvreten' van binnen. Dan word ik echt helemaal deprie. Het was misschien niet de juiste manier, maar wel logisch dat je naar iets bent gaan zoeken. Ik zou hetzelfde gedaan hebben denk ik. Ik kan je helaas geen tip geven, ik zou het ook niet weten. Heel veel sterkte ermee. Ps. Het is wel duidelijk dat je heel erg veel om haar geeft... Nu moet zij dat ook nog door krijgen.... |
*alarmbel*
ALS zoiets kan gebeuren, is er dan niet iets mis met de relatie? Vraag is dan of je dt [samen] kunt oplossen of & erger: dat het een fundamenteel gevoel is. Stel die vragen aan jezelf en luister naar jezelf. |
Hoe moeilijk het is, je moet voor jezelf kiezen :(
Een relatie moet van beide kanten komen, als jij het gevoel heb dat zij jou niet wil/kan geven wat jij nodig hebt (die speciale gevoelens (liefde?)), dan kan je dat een tijdje volhouden, maar je gaat hier uiteindelijk aan onderdoor :( Ik heb het gisteren uit gemaakt met m'n vriendin (na 3 maanden); niet omdat ik niet van haar hou, maar omdat ze gewoon te verschillend was in een aantal voor mij essentiële dingen. Ik miste bij haar gewoon het gevoel van liefde van haar kant. Het leek alsof alles van mij uitging. Ik had alles voor haar over, maar ik bleek hier maar weinig voor terug te krijgen. Ze kon ook verschrikkelijk egoïstisch zijn (vooral in bed) en daar kan ik dus ook niet tegen. (Alhoewel ik nu dus eigenlijk hetzelfde heb gedaan, want ik heb alleen aan m'n eigen welzijn gedacht). Tevens was ze niet altijd compleet eerlijk en open tegen mij. Ze mocht van mij alles weten, mijn mail lezen, sms-jes. Ik had geen geheimen voor haar, maar zij was niet open tegen mij. Ik heb behoefte aan veel aanraking en knuffelen in een relatie, maar dat bood zij mij niet, ze was niet zo knuffelig. Het knuffelen e.d. was vaak ook mijn initiatief. Ik voelde me afgewezen als ze niet met me wou knuffelen (als we bijv. op lagen en zij zei dat ze wilde slapen). Ik hield mezelf een droombeeld voor van hoe zij af en toe was. Door die vrolijke momenten probeerde ik de minder vrolijke momenten te compenseren. Maar ik voelde me steeds vaker minder gelukkig en onbegrepen. Ik heb daarom voor mijzelf besloten ermee te stoppen, hoeveel ik nog van haar hou:( Ik hoop dat je hier wat aan hebt! |
Hmm.. is wel moeilijk, maar ik zal even zeggen wat ik waarschijnlijk zou doen als ik rationeel zou handelen...
Allereerst zegt ze dat ze verder met je wil en dat het gevoel wel terug komt, nu voelt ze dus blijkbaar weinig tot niets bij je.. dat is al erg zwaar.. Jij voelt veel voor haar en je wacht dus tot zij weer wat voor jou voelt, of iig meer dan ze nu voor je voelt.. Laat je je dan niet aan het lijntje houden? Mja.. ik vind het nogal sneu voor je omdat je zoveel van haar houdt en op haar 'wacht'.. Is het je, na deze vrij rare periode met haar, nog wel waard? Toen het uit was, ging je er behoorlijk aan onder door (7 kilo afvallen is niet niks) maar dat is geen reden om het nu niet uit te maken.. Hoe voel je je nu zelf ten opzichte van haar? Vertrouw je haar nog? Denk je zeker te zijn dat vertrouwen terug te kunnen winnen? Of twijfel je nu heel erg? In het laatste geval zou ik gaan voor een pauze.. elkaar een tijdje niet meer zien, dingen op een rijtje zetten... en dan je beslissing maken.. Ik heb niet het idee dat ik je echt heb geholpen, sorry. Maar in ieder geval veel succes en sterkte!! |
Dump die meid, ze doet je alleen maar pijn en dat verdien je niet.. Sowieso vind ik het een rotstreek van haar met die SMS'jes :mad: Kies voor jezelf!
|
Citaat:
Maar toch wil ik bij haar blijven. We hebben samen zulke mooie dingen meegemaakt en ik hoop gewoon maar dat het goed komt... ook al is er misschien geen hoop meer |
Citaat:
|
Tja, das een moeilijke kwestie!
Het is logisch dat je zoveel geeft om haar en het lijkt mij dat zij na zo'n tijd ook nog heel veel om jou moet geven. Tenminste ik zou zoiets zelf wel hebben. Het verliefd worden op een andere jongen, ja dat is iets wat kan gebeuren. Jullie zijn echt niet de eerste die dit overkomt. Dat ze het niet verteld heeft kan twee redenen hebben (denk ik) 1 ze denkt dat het toch niets voorstelt en zo weer over is en wil je daarom niet alvast kwetsen 2 ze durft het nog niet te zeggen, omdat ze eigenlijk denkt dat ze toch meer voor hem voelt dan voor jou Ik hoop natuurlijk dat het het 1e is. (Misschien zit ik met allebei wel helemaal fout, maar ik geef me mening laat dat duidelijk zijn.) Ik zou dus iig nog even afwachten hoe zij met haar gevoelens voor die jongen omgaat. Stel dat het overgaat dan kan zij zich weer concentreren op dr gevoelens voor jou. Maar het kan natuurlijk zijn dat deze niet meer terug komen. En dan moet je goed nadenken wat je wilt. Zo doorgaan of er mee stoppen hoe moeilijk dat ook is na zo'n tijd. Maarja in die keuze kan ik je niet adviseren denk ik, want om over jouw gevoelens te beslissen dat is voor een ander heel erg moeilijk en dat zal je toch zelf moeten doen. Maar één ding kan ik je wel zeggen denk er goed overna en doe datgene waarvan je denkt dat het beste is voor jezelf! Ik wens je er iig heel veel sterkte mee! *knuffel* |
Ze zegt dat ze niets voor die andere jongen meer voelt en dat ze het niet had gezegd om me niet te kwetsen. Maar ze weet dat als ze zoiets voor me verzwijgt en ik kom er achter, dat ze me nog meer kwetst.
Ik snap gewoon niet waarom het gevoel weg is en ben zo bang dat dat niet meer terug komt... |
Als ik in jouw schoenen zou staan zou ik er zelf een punt achter zetten. Wat heb je aan een relatie als de anders er niet voor de volle 100% voor gaat? Dan kies ik liever voor mezelf en laat mezelf liever niet langer zo kwetsen, want pijn doet het je zeker.
Het zal heel eng zijn voor haar om wat ze met jou heeft op te geven, maar het lijkt er toch heel erg op dat het vooral angst is wat haar tegenhoud, en niet liefde. Als die liefde weg is, waarom zou hij dan nog terugkomen? Ik zou in ieder geval niet door kunnen gaan met zo'n relatie in jouw schoenen (in de hare overigens ook niet), maar ieder persoon is anders.. |
Kijk goed naar jezelf. Wil jij het nog wel langer zo? Vind je jezelf haar nog waard? Het moet namelijk wel van twee kanten komen. Verder vind ik het erg moeilijk om er wat van te zeggen...
Offtopic: je verhaal was, qua indeling dan, (y) |
Ik vind het het nog waard... Alleen ben ik zo bang dat ze nog bij me is om me niet te kwetsen, ook al zegt ze van niet...
|
Citaat:
|
Citaat:
|
ooow wat erg is dit zeg :S jij wilt dr niet kwijt, maar zij weet duidelijk niet wat ze wil.
ze houdt van je, maar ze voelt niks meer bij aanrakingen enzo. ik denk dat jullie een afstand nodig hebben. gewoon een tijdje elkaar niet zien. en dat zij dan moet bepalen of ze je echt nog wel leuk genoeg vindt. zo schiet het ook niet op... |
Een pauze wil ik niet meer. Toen het 2,5 week uit was; dat was ook een soort pauze en ze hing toen steeds huilend aan de telefoon.
Het lijkt wel alsof ze alleen het gevoel heeft als ik er niet ben... |
Ik denk niet dat ze bij je blijft omdat ze je niet wil kwetsen, ik denk dat ze bij je blijft uit angst de verkeerde beslissing te nemen. En ik denk dat ze telkens huilend aan de telefoon hing uit angst de verkeerde beslissing te hebben genomen, uit angst alleen te zijn.. uit angst jou helemaal kwijt te raken..
|
Tja, ik zou het uitmaken.. sowieso dat gedoe met SMS, zou dat echt een naaistreek vinden, mooi opzoute als ze niet genoeg aan je heeft. Heb zelf ook een vriendin die een eindje vna me af woont.. maar ik weet wel dat zodra ik haar niet meer kan vertrouwen, ik toch heel de dag ga afvragen wat ze aan het uitspoken is.. daar heb ik geen zin in, voel je je alleen maar ongelukkig door.
Beste wat je kunt doen is haar voor de keuze zetten: zeg dat jij bereid bent om aan jullie relatie te werken, maar maak duidelijk dat ZIJ met een oplossing moet komen. Als ze dat niet weet of ook dat van jou kant moet komen: lekker uitmaken, anders mag ze zichzelf ook wel een keer bewijzen.. je moet jezelf niet gek laten maken door dat vrouwtje :) sterkte |
ik heb precies hetzelfde gehad met m'n ex met wie ik 14 maanden heb gehad. Ik deed net als jouw vriendin...
Gedroeg met hetzelfde, was niet verliefd op een ander maar wel heel nieuwsgierig naar andere jongens en hoe dat zou zijn. Ik zag m'n vriend als maatje maar niet als lover (Zeg maar) En toen heb ik het dus uitgemaakt omdat het niet eerlijk tegen over hem is om zo te doen, dat verdient ie niet! En je schiet er niets mee op want je voelt je beiden kut door de situatie. Ik vind dat jouw vriendin je aan het lijntje houdt, dat was bij mij en m'n ex ook zo gegaan als ik het neit had uitgemaakt. Maar ze zegt dat ze van je houdt (zei ik ook, was ook zo) maar het is niet het houden van m'n vriend gevoel maar van een maatje, weet niet of dat bij je vriendin ook zo is maar bij mij wel. Ik zou het uitmaken want dit schiet niet op. Je houdt jezelf voor de gek maar misschien heb ik het ook wel mis, ik hoop het! Succes ermee en hou je taai! |
wat een rot-situatie! :S Ik zou haar zeggen waar je mee zit, en als er van haar kant niets verandert, zou ik het uitmaken.
Wat ik denk dat er aan de hand is (sorry, dit wil je waarschijnlijk niet horen. :( ): ze is niet meer verliefd op je, maar na bijna 2 jaar wil ze niet zomaar die relatie weggooien, dus blijft ze hopen dat het gevoel weer terugkomt. Maar die kans is heel klein. Waarschijnlijk heeft ze het er zelf ook heel moeilijk mee. Been there... :( |
Weet je dat uitmaken ook een positieve uitwerking kan hebben?
Je zult je dagen heel kut voelen, maar je komt er misschien toch wel overheen. Je vriendin zal zich ook wel rotschrikken, en dat kan ook wel eens goed zijn. Ik heb het gevoel alsof zij altijd alle beslissingen neemt en zo je niet echt respecteerd ofsow. Alsof ze een beetje teveel aan zichzelf denkt. Misschien wordt ze even wakkergeschud. Daarnaast hou je de eer aan jezelf, want ik denk gewoon dat ondertussen jou vriendin toch naar een uitweg zoekt. Uitmaken. |
Citaat:
Hij weet mijn mening erover. Maar ja ik kan het wel blijven zeggen en dat doe ik ook maar hij luisterd er jammer genoeg toch niet naar. |
Citaat:
Veel sterkte in ieder geval! |
Citaat:
En nee, als jij vind dat ik het uit moet maken, dan luister ik daar niet naar. Het enige waar ik naar luister, dat is mijn hart, en die zegt me bij haar te blijven... |
Citaat:
Je luisterd wel naar je hart maar je laat jezelf al zo lang pijn doen door haar. Iedereen zegt het. Het is niet voor nix al es uitgeweest. Dat je haar nog 1 kans gaf ok, maar nog 1. Zoiets komt nooit maar dan ook nooit meer 100% goed. Zoiets vergeet je gewoon niet en het zal altijd in je gedachte blijven en altijd zal het meespelen. Maar den. Als jij je wilt laten kwetsen, het enige wat ik daar nu op zeg is, dan moet je dat zelf weten, elk ander had het allang uitgemaakt als ze alles wisten. |
het zal moeilijk zijn voor je; maar ik vind dat je egt voor jezelf moet kiezen.
zij is degene die je heeft gesmeekt om bij haar terug te komen, maar nu dat eindelijk zover is gekomen; zit ze met een andere jongen in haar hoofd. geloof me, dit is niet bevorderlijk voor je verdere relatie. ikzelf heb ervaring met een soortgelijke situatie. kies voor jezelf, anders ben jij degene die opnieuw gekwetst gaat worden. xXx Buffy *veel sterkte* |
Kwil toch iig bij haar blijven voorlopig, tot zij er voor kiest om er toch mee te stoppen. Ik kan haar gewoon niet verlaten, ik hou nog te veel van haar.
Hartstikke bedankt voor al jullie reacties :) |
Dus kil he, ik voel echt me je mee. dat alle maal had ik ook meegemaakt met em vriendin. gelukkig is alles nu goed.
maar begrijp je wel helemaal. en dat gevoel ken ik ok ja, ik weet, is echt fuck up...maar ja, sterkte (y) |
Citaat:
|
Citaat:
|
Kan me idd niet meer concentreren... Zit al 2 uur naar één regel code te kijken bij het programmeren terwijl ik daar normaal nooit echt veel moeite mee heb... En zo gaat alles
Maarja, zal wel over gaan denk ik (en hoop ik) |
Citaat:
Neem dan ondertussen een half uur pauze en bekijk het geheel weer... Doe dit ook met je echte leven... Eerste bekijken... pauze... opnieuw bekijken... en dan evalueren... |
Ja, maar dit is momenteel eigenlijk de enige afleiding... Ben bezig met een spel en zolang ik daar mee bezig ben, dan denk ik er wel aan maar een stuk minder...
|
Citaat:
Tijd heelt alle wonden... Je moet inzien dat de relatie is afgelopen... accepteer het... Ga door met je leven... de tijd gaat ook verder... de toekomst komt je tegemoet... is je al tegemoet gekomen... Maar je blijft steken in het verleden op dat punt... Laat het verwerkingsproces zijn werk doen... Ga mee met de toekomst... :) |
dit klinkt misschien heel bot,
en je hoeft ook zeker niet me advies op te volgen, maar ik zou nu echt de knoop doorhakken en haar aan de kant zetten, misschien heeft het iets te maken met haar leeftijd, of is het iets anders in haar karakter, maar ik denk dat ze jou teveel pijn doet, hoewel het in het begin niet zo zal lijken, zul je over een jaartje maybe eerder toch wel een ander heel leuk meisje ontmoeten, die je veel meer waard is dan dit meisje! jullie hebben een leuke tijd samen gehad, maar erg veel is er niet van over.... knuffels.... |
Ik denk dat het inderdaad haar leeftijd is. Ik denk dat ze nog niet toe is aan een (serieuze) relatie, terwijl ik dat juist wel ben. Of misschien is ze bang om zich aan iemand te hechten.
Na een week niet samen te zijn geweest zijn we sinds vandaag weer samen, maar nog steeds is er niets veranderd. Mijn hoop is dan ook een beetje verdwenen. Bedankt voor jullie reacties... Dennis |
Citaat:
Ik hoop dat je binnenkort een goede beslissing neemt. Btw denk je dat het haar leeftijd is, dat kan kloppen ze is jong, ze wil weten hoe het met andere is, wil weten hoe het is zonder vriend en dergelijke. Zo zie ik het bij veel mensen gaan. Den. sterkte! |
Citaat:
Maarja, het weekend is nu weer voorbij en we zijn nog niet veel verder. Ben misschien ook stom geweest, durfde niet echt met haar te praten met de angst om haar kwijt te raken, maar zo lost het natuurlijk niets op. Soms heb ik ook het idee dat ze niets meer van me weet te waarderen. Ze heeft het continu over leuke dingen met vrienden; maar als ik haar wil verrassen met een biosje; dan kijkt ze opeens als het er op aan komt liever naar Idols... Ik weet gewoon niet meer wat ik er mee aan moet. Kwijt wil ik haar niet, maar ik heb geen idee hoe dit kan veranderen. |
Citaat:
|
voorlopig nog niks aan de hand : \
ik was bijna een jaar geleden ook in voor een serieuze relatie zij niet zij ging meerdere malen vreemd, ik bleef haar maar vergeven in de hoop dat ze zou verbeteren. Maar nee, ze dook met 2 anderen het bed in, 1tje kon ik verdragen, de 2e niet meer. Ik zou haar nog een kans geven, maar dan echt een laatste, en als dit doorgaat gaat het niet goed met je, en je moet ook aan jezelf denken Sterkte gozer :) |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 04:48. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.