Sommige mensen hadden nooit kinderen mogen krijgen..
 

Zoals mijn vader, die man slaat me al jaren, (nu niet meer, ik woon niet bij em) is alcoholist, roept altijd dat hij mij niet had gewild, terwijl ik wel gepland was. Ook krijg ik altijd te horen dat als ik zo depressief ben dat ik dan maar voor een trein moet springen en dat ie me ook wel even wil helpen.
Nu ik bij mn vriend woon krijg ik af en toe een telefoontje waarin hij eist dat ik bij m langskomt, hij bedreigt me, en ga zo maar door.

Ik vind echt dat hij iemand is die geen kinderen had mogen krijgen, en zo zijn er nog wel meer mensen


Offtopic: ik weet niet of dit hier thuis hoort, verplaats het anders maar

tering wat erg!!
maarja hij had idd geen kinderen mogen krijgen..
k vin gewoon dat niemand kinderen mag krijgen als hij zijn/haar kind geen leuk leven kan bezorgen. en dan bedoel ik nie dat alle armen geen kinderen mogen maar dat dat soort egoisten t nie mogen. nouwja niemand kan ze tegenhouden maar t is wel zo.

hey meis,

Ik weet dat je je vader haat, maar ik ben het niet met je eens
Van te voren kan je niet inschatten of mensen goede ouders zullen worden of niet
Mensen kunnen veranderen, er kunnen dingen gebeuren waardoor situaties veranderen

Die situatie waar jij in hebt gezeten, zulke dingen mogen inderdaad niet gebeuren
Maar nogmaals, je kan zoiets van te voren niet voorspellen

De zorg om deze kinderen (kinderen die bv worden geslagen) te helpen, daar moet nog wel het een en ander aan gedaan worden denk ik.

Ja, als je naar het 'achteraf' kijkt kan je misschien wel zeggen dat sommige mensen beter geen kinderen hadden kunnen nemen.
Maar dat is altijd achteraf, wanneer de kinderen er al zijn.
En kinderen die bv geslagen zijn/worden kunnen nog wel gelukkig worden/zijn, en ontzettend blij zijn met hun leven

hmm ja ik vind het een beetje moeilijk om het duidelijk uit te leggen :) k hoop dat t toch een beetje duidelijk is wat ik wil zeggen..

*knuuuuuuuuffffff*

Carlijn

hoi meis

ja het is duidelijk wat je wilt zeggen, en ergens heb je ook wel gelijk.
Maar zoals bij mij was het inderdaad niet te voorzien, maar drie jaar nadat ik geboren werd hebben ze besloten om NOG kind te nemen, en dat terwijl het al heel duidelijk was dat hij nooit zou veranderen, dus in dat opzicht vind het ik heel verkeerd dat er dan nog een kind is gekomen, en dat kun je zowel mn pa als mn ma verwijten natuurlijk.
Maar ik ben het met je eens dat je vaak nie van te voren kan inschatten of iemand veranderd.

*knuffel*

bij sommigen wel.. bv mijn vader is zijn hele jeugd geslagen doro zn vader.. zijn broers jatten spullen en hij werd drvoor geslagen omdat hij hun had moeten tegenhouden (terwijl hij sliep toen t gebeurde).. hij heeft een zware jeugd gehad.. is geslagen omdat hij zich liet epsten, geslagen als hij dr wat aan probeerde te doen.. kwam uit arm gezin en had geen kans om een leven te zoeken. van hem had je kunnen voorspellen dat hij zo zou worden.. t was te lang. hij zou nooit normaal sociaal kunnen worden.. nu is hij 42, en nog steeds is hij t niet..

hij heeft mij ook geslagen. mij voorgetrokken, mijn broer geslagen als ik wat fout had gedaan omdat hij de oudere was.. hij pikte alles in.. heeft mij jarenlang opgesloten zodat hij rust kon hebben .. nu heb ik bijna geen contact meer met hem..

tuurlijk kan je t niet in alle gevallen voorspellen maar in sommigen wel.

ja, zoiets vind ik idd net zo erg van je vader als van je moeder
je moeder wist het, en haalde je er niet weg..
maar je moeder heeft jullie toch niet geslagen?

ik denk dat je zelfs dan niet kan voorspellen hoe je vader zich tegenover jullie zou gedragen
het risico dat hij jullie zal slaan is misschien groter
Maar je hebt ook mensen die in zo'n situatie hebben gezeten
en het juist beter willen doen dan hun ouders, en echt alles voor hun kinderen over hebben.

nee geslagen niet, maar ze heeft me wel het huis uitgezet toen ze een nieuwe man kreeg waar het nogal mee botste, mja dat neem ik dr niet echt meer kwalijk. Het enige dat ik dr kwalijk neem is dat ze me op straat heeft laten slapen, en in de daklozenopvang voor jongeren heeft laten zitten.

:( Zo erg!!
Ja, je ouders hebben niet goed nagedacht denk ik, of het is anders uitgepakt.
Maar ja, het is inderdaad een beetje achteraf... Ik denk dat je daarom beter kan denken aan de mensen die wel om je geven.

Er zijn veel mensen die geen kinderen hadden moeten krijgen, en eigenlijk zijn er maar weinig kinderen met een makkelijke jeugd. Bij jou ging het alleen wel heel erg ver, en is de beslissing tot een tweede kind inderdaad nogal onverantwoordelijk.

Maar ja, ik kan me niet druk maken over die dingen want het is allemaal verleden tijd. Wat heeft het voor zin je kwaad te maken over dingen die je niet kan terug draaien, maar waar je mee zal moeten leven. Hou je toch niet bezig met dergelijke dingen, je schiet er niks mee op, en slechte ouders zullen altijd blijven bestaan. Probeer te leven met de situatie, waar je al goed mee bezig bent door eruit te zijn gestapt en door je moeder haar fout niet meer kwalijk te nemen.

De manier waarop je vader jou behandeld en behandeld heeft is en blijft belachelijk en onacceptabel, helaas wordt er niks aan gedaan en word jij ermee opgescheept met hem als vader te leven. Dat is dus ook wat je moet proberen, veranderen zal hij toch niet...

Ik ben het met Ciskaatje eens dat de hulp voor kinderen als jij verbeterd moet worden want dat jij er hierin in principe in je eentje voor stond is toch ronduit belachelijk!

Weet je wat het probleem is? ik word nog dagelijks bedreigd door die man, dus vergeten kan ik het niet, daar geeft ie me de kans niet voor. Ik leef iedere dag in angst dat ie er achter komt waar ik nu woon en langskomt. Die man maakt het me nog dagelijks moeilijk, en ik moet er nog minimaal een paar keer langs om spullen op te halen die daar staan, en omdat ik geen sleutels heb moet ik wachten tot ie thuis is, en joost mag weten waar ie dan allemaal toe in staat is..

Leven met die man weiger ik, ik zit onder de littekens van dingen die hij gedaan heeft, mn nek is nog erger naar de klote als dat ie al was, sinds vorig jaar (en je weet denk ik wel waar ik het over heb, 3 februari meeting) waardoor ik nooit langer als 3 uur achterelkaar op mn benen mag en kan staan.
Zodra ik geen spullen hoef te halen meer daar zal ik hem nooit meer zien, maar altijd tot de dag waarop hij sterft zal ik bang zijn m hem onverwacht tegen te komen

Dr moet zeker meer hulp komen voor kinderen/jeugd die dit moeten doormaken, en dan vooral goede en betrouwbare hulp.
Toen ik in de dakloze opvang zat heeft bureau jeugdzorg mijn vader gebeld, voor wie ik gevlucht was omdat ie me in elkaar geslagen had, om te vertellen op welk adres ik verbleef. Dit zijn dus dingen die nooit voor mogen komen..

Je kunt het niet controleren.. En zoals al is gezegd, een mens kan veranderen. Net zo als iemand die altijd ontzettend goed met kinderen omging en in niets leek op een tiran het wel zou kunnen worden. Factoren uit de omgeving en al die zaken spelen ook een rol.

En dan heb ik nog een persoonlijk vraagje.. (Niet verplicht om em te beantwoorden hoor.) Haat je je vader in alles? Heeft hij - in jouw ogen- geen enkel goed punt?

*zoals ik al zei, as je em niet wil beantwoorden of liever niet op et forum..*

Meis, die angst kan ik me voorstellen.. al zal ik me niet half kunnen indenken hoe dat voelt.. Maar dat heeft toch verder niks te maken met dat hij geen kinderen had mogen krijgen? Ja tuurlijk had dat niet gemogen, maar ik bedoel dat het geen zin heeft om je daar druk om te maken omdat je dat niet terug kunt draaien.

Ik bedoel ook niet leven met die man in de zin van met hem leven. Ik bedoel meer accepteren dat hij je vader is en niet iemand anders. Dan nog zou ik het contact inderdaad ook verbreken hoor! Kun je niet iemand meenemen als je die spullen op gaat halen?

Valt hij nou ook echt niet aan te klagen? Dat hij een straatverbod voor een straal van zoveel meter om jou heen krijgt ofzo? * heeft daar allemaal geen verstand van*

ja hier ben ik wel mee eens... het is nou allemaal gebeurd en je kan het verleden niet meer terug draaien...
maar aan de andere kant dan ook nog eens een 2de kind dat is niet verantwoordelijk... maar je kan ook daar niks meer aan veranderen alleen maar mee om leren gaan
of het nou verleden tijd is of niet het was en blijft een deel van je leven en het maakt voor een deel wel uit hoe je wordt...
ik denk dat je beter niet kwaad moet zijn op je ouders maar dat je je beter op het nu kan richten, het leren verwerken en zorgen dat je het zelf later beter doet ;)
ik wens je heel veel sterkte

Die man is wel aan te klagen, maar je kent ook de dreigementen die die dan uit, hij zou mijn zusje vermoorden, mn moeder en haar nieuwe man, hun huis in de fik steken enz enz.. mn zusje is vorige maand in elkaar geslagen door em, en weer doet de politie niets. Een straatverbod heeft geen nut, hij weet niet waar ik woon, en dat mag hij ook niet weten. Mja hij is mijn vader, en daar is het mee gezegd, hij betekend nul komma nix voor me.

het antwoord is ja, ik haat en veracht die man in alles wat ie doet. Misschien klinkt het hard, maar ik ben blij als ie dood zou zijn...