Voor een oude baas...
 

=======================
Voor een oude baas

Vroeger,
Het was fijn, dat je er was, als we thuis kwamen
Het was fijn, die knipoog, als je wist, wat er was
Het was fijn, als je ons ’s morgens opwachtte, bij het trapgat
Dansend met vier poten in de lucht
Vogels achterna en zelfs een keer een libelle
En achter die takjes aan, die wij heen en weer zwiepten

En nu,
Niemand meer, die tijdens het eten bedelt voor ‘ook wat’
Niemand meer, die licht te spinnen op je schoot
Niemand meer, die brokjes liever uit je hand uit, dan uit zijn bak
Een lege plek in de vensterbank,
Een halfvol potje felix in de koelkast
Een halsbandje, zonder eigenaar

Maar een hart, waarin je verder leeft…
=====================

Rest In Peace, mijn vriend.. en bedankt, voor die jaren…

12/10/1987 – 11/1/2003; ‘Joepie’

:(

Ik denk dat het vooral als gevoels gedicht erg sterk is. Je geeft het gevoel weer, maar verder vind ik het qua schrijfstijl een beetje minder. (vooral door je herhaling die niet zo sterk is). Maar ik denk dat het gevoel genoeg is hier.

ik vind t wel iets hebben, vooral omdat ik zelf een kat heb en veel dingen terug herken in t gedicht. Leuk verwoord, natuurlijk niet zo'n leuk onderwerp, maar hoe je het hebt gebracht vind k goed. Het is niet een gedicht wat veel indruk heeft gemaakt op me, maar, murwari zei het ook al, het is denk k idd meer een 'gevoelsgedicht'. :)

ik zie dat ie vandaag is overleden, sterkte ermee :)