weg willen, maar niet dood willen :s.. wie kent dat?
 

Ik ben de laatste tijd zo exteem verdrietig enso... t is niet eens zo dat ik dood wil ofzo, zoals ik normaal altijd dacht enso, meer het weg willen van deze aarde, omgeving, weet ik hoe je dat moet zeggen..

Ik kom de laatste tijd steeds vaker voor teleurstellingen te staan, mensen die me laten vallen, dingen die ik fout doe, waarvan ik van te voren ook wel had kunnen wetend dat ik dat niet had moeten doen, mn ouders die dan weer aardig zijn en dan weer niet, een vriend die lijdt onder mijn problemen waardoor ik me schuldig ga voelen, ziek zijn en daardoor niet naar school kunnen en het gevoel hebben leraren teleur te stellen, en denken dat zij denken dat je je aanstelt (ja beetje complex)..

Vooral nu ik ook nog eens megamoe ben verlang ik er heel erg naar om weg te gaan. Niet het weg naar een andere plaats, of het doodgaan (wat dat betreft ben ik kwa denken blijkbaar al een stuk vooruit gegaan), maar het weg naar een andere wereld.
Nu zul je vast zeggen van dat dat onmogelijk is enso, maar sommigen kunnen zich vast nog wel mijn topic over stemmen en werelden herinneren. En laat het nou ook nog eens zo zijn dat er een NOG realistischere wereld bijgekomen is, met een meisje erin, dat intussen een heel goeie vriendin van me geworden is..

zoals ik net al in een topic zei:
~ik wil wel bestaan, maar niet hier~

Zijn er mensen die dit herkennen...?

Liefs,

Lau.

Ja...jammer genoeg wel...maar ik kan niet weg...tenzij mijn vriend + huisdieren met me mee gaan.

ja.. heel lang gehad. nu nogsteeds wel. maar minder.. mn broer is bij mn vader gaan wonen en ik mag zelf weten of ik naar school kom of nie zonder in problemen te komen.. daardoor heb ik dr nu al veel minder last van. heb veel minder behoefte weg te gaan. en begin eindelijk ook weer t beetje t gevoel te krijgen dat ik nodig ben.

Dit herken ik echt heel erg. Eerst wilde ik idd ook dood, toen werd het meer weg van "hier" en dat is nu nog steeds wel. Maar dat dood willen is ook weer terug.

Ik kan ook gewoon bijna nergens meer om lachen, of echt iets heel erg leuk vinden.

*herkent*



Offtopic: die sig van jou, heb je die zelf verzonnen?

Mneej, die is van 'n liedje van Bright Eyes :).

dat heb/ had ik ook...
ik wilde ook dood maar toen had ik meer zoiets van waarom loop ik niet weg, dan hebben ze ook geen last meer van me en dan kan ik toch meer van het leven ontdekken, maar het lef om weg te lopen heb ik nooit gehad...
en nou heb ik eigenlijk weer zo'n gevoel van bestaat en niet een andere wereld zonder problemen (ben er nu ook achter dat weglopen ook geen zin heeft,brengt ook problemen met zich mee)
maar dood wil ik niet meer, ik ben bang voor het gene wat hierna zou zijn en voor het feit dat de wereld gewoon door zou draaien zonder mij, dat vindt ik echt heel beanstigend...

en dat lachen dat doe ik wel maar niet zoals vroeger, ik lach veel minder ben vaak shago en als ik al lach is het meer omdat het moet... alles is gewoon minder geworden...

Ken het wel een beetje.
Wil/wilde niet dood, maar gewoon weg
van alle rotzooi om me heen.
In een andere wereld zijn,
zonder alle pijn die ik voel(de).
Geen zorgen meer over m'n toekomst,
mijn leven, m'n uiterlijk, dat soort dingen..
Maar aan de andere kant,
misn wil(de) ik liever wèl dood,
gewoon doordat ik eigenlijk een beetje opgebrand ben/was.
(tijdsverschil zit er omdat dat nog niet helemaal weg is)
Weet niet of je dat bedoelt?

kan me er erg in vinden jah... idd.. wereld zonder zorgen.. wereld waar ik mezelf kan zijn...
Ik heb een hele tijd met het idee rondgelopen dood te willen, maar op de een of andere manier is dat idee op dit moment weg..Misschien dat het komt doordat ik erg in de stemmen ben gaan geloven, maar ook ben gaan accepteren dat ik ze heb, en tja kweetniet, dr intussen gehecht aan ben geraakt. Sommigen van die stemmen dragen een eigen wereld bij zich..
K ken op dit moment 2 werelden waar ik erg naar toe verlang.. 1tje heb ik het al eens kort over gehad op het forum, was mooi groen graslandschap, beekje, bloemtjuhs, vlindertjuhs etc, kun je vast wel voorstellen denk ik.. nou telkens als ik daar in wegviel was ik echt gelukkig..
voor de buitenwereld was ik dan zo ongeveer buiten bewustzijn.. k weet zelf nog niet pcies wat het is... mn eerste psyhciater heeft de voorlopige diagnose dissociatie gesteld (was niet alleen die wereld, zie topic stemmen en werelden), maar naderhand werd hier nooit meer over gepraat toen k op dagbehandeling zat, en nu ik psychotherapie heb heb ik niet de behoefte erover te praten, omdat ik meer en meer gehecht ben geraakt aan die werelden, ook de negatieve, heel vreemd uit te leggen ben ik bang, voor mensen die het niet kennen, sorry daarvoor.
De 2e is die waar ik in mn eerder bericht al over sprak.
Tis allemaal heel vreemd, en ik weet dat niemand dit geloofd enso, maar k heb nu zelf zoiets van `zolang ik maar weet dat ik NIET gek ben`

Maar goe, k dwaal zelf een beetje af merk ik, want mn vraag was gwoon of mensen t herkennen ook naar een `andere wereld` weg te willen.. ipv dood, of verder leven in de ´normale werel´
voordat mensen zich dadelijk af gaan vragen van "waar heeft ze het nou eigenlijk over, wat bedoelt ze nou eigenlijk" ;)

mjuh zal nu maar ff kappen met typen voordat ik dadelijk al mijn gedachtengangen op papier heb gezet hier.. :$ net alsof da iemand interreseert :p

ik herkend deet zeer goed ik wil ook vaak gewoon weg gewoon omda ik alles fout doe niks zit mee
ik herkend ut dus

nee dat weg naar een andere wereld heb ik helemaal niet,
het is meer wegwillen van hier gewoon naar een warm land ergens samen met m'n vriendje en nieuw leven opbouwen ofzo..
maarja.. maybe ooit...

heej lau,
aan de ene kant ben ik blij dit te horen aan de andere kant niet...
ik ben blij dat het niet meer gaat om dood willen maar ik vind het wel beangstigend dat je nóg een wereld erbij hebt...
*knuft*

ik zelf herken het niet... voor mij is het echt de dood... (tenminste als de dood zo is als ik het me voorstel).

ja, heb ik soms wel.
ben ik alles ff onwijs zat en wil ik gewoon ff weg. Een paar dagen gewoon slapen ofzo, zodat alle problemen en zorgen ff weg zijn.

he lieverd,
ik heb het nu heel erg, dood mag niet.. maar dit wil ik ook niet.
Ik roep al dagen tegen edwin dat ik in slaap wil vallen en pas in mei weer wakker wil worden ofzo..
*knuffel*
sterkte meis

jah ik heb het de afgelopen maanden heel erg..

kwil weg naar een mooie fantasiewereld
en kben vet verdrietig enzo.
samen met een vriend van me die ook wegwil fantaseren we er altijd over.. en dan komen we back in reality en voel ik me nog kutter omdat ik weet dat het nooit zal kunnen :( :(

Ik heb 't ook...
dood niet eens aan gedacht...
maar weg van alles, van de herkenning, van de sleur, van de instelling van de maatschappij...

Het nadeel is dat ik niet durf, ik durf niet alleen, ik ben bang dat ik de verkeerde weg neem, ik ben bnag dat ik spijt krijg... en dat heb ik al teveel...

JAAAAAA!!!

Ik ken het hoor, 100% !

Zie m'n post op *ons* forum...

Ja, weg... weg, weg hier!

Kon dat maar. :(
En ja, net als jij, ik wil ook niet (meer) dood...
Weg hier, een nieuw leven, een gelukkig leven!

Voorlopig blijft het een fantasiewereld... een wereld om in weg te vluchten. Waar alles goed is, waar er geen mensen zijn die mij opzettelijk pijn doen. Een wereld waarin ik ben wie ik wil zijn, waar mijn ware ik zich kan laten zien.

*droomt verder* :(

Je leeft niet, maar bent feitelijk ook niet dood...
zoals robbie williams zegt;
I don't want to die, but I ain't keen on living either...
misschien wil je niet dood, maar je wilt wél weg!
Ik was afgelopen jaar in Rome met school, en heb daar een onbekende vrijheid gevoeld, toen ik in mijn eentje de stad ging verkennen.
Het is daar zó mooi, en er zijn zoveel rustige plekken en tuinen!
Niemand dan jij, in een grote omtrek...
Was die rust hier ook maar...

Lindosenika Sambojena.

Ik heb het nu niet meer, of in ieder geval minder sterk. Vroeger had ik het wel. Ik had één verzonnen wereld, waarin ik de baas was, waarin gebeurde wat ik wilde etc. Die beleefde ik dan als ik me slecht voelde oid. Helaas verloor ik op een gegeven moment ook daar de controle over. (Herkent iemand dat?) Nadat ik een aantal keren dood was gegaan ben ik er een hele tijd niet meer aangekomen, totdat ik me weer wat beter voelde en weer controle kon nemen.

Wat ik nu soms wel heb is, dat ik me ontzettend uitgeput voel, alsof alle energie uit me weg is en ik alleen maar een leeg vat ben. Dan heb ik wel eens zoiets van: "als ik nu omval, dan kom ik uit mezelf niet meer overeind, helaas, dan blijf ik lekker liggen."

Ja...
Is ook mijn favoriete liedje. :o

ik herken dat ja! zelf een wereld verzinnen en dan de realiteit verliezen... maar ik had er vanaf het begin al geen controle over ofzow... de mensen in die wereld waren de baas over mij ipv ik over hun...

een eigen wereld, ja ik herken niet in zo'n sterke maten als jullie hebben maar toch is het fijn om daarin weg te kruipen als ik me rot voel alleen heb ik geen verzonnen personen maar personen die in het echte leven er ook zijn, alleen heb ik macht over hun in mn verzonnen leven, en dat geeft voldoening, genoeg voldoening om de pijn in het echte leven een beetje te kunnen verdragen.
daarom vind ik het ook niet zo erg dat ze me peste want in mn verzonnen wereld ben ik de baas en niet zij.

ik ken het wel..., dan wil ik weg naar een wereld zonder al die shit...,
waar ik me nergens zorgen over hoef te maken..., en mun denken uit kan schakelen...

maar zo'n wereld bestaar niet......

Ik denk niet aan dood gaan, maar wel aan weg gaan. En ik weet dat het over twee jaar gaat gebeuren. Als ik mijn havo-diploma heb. Ik wil ergens anders helemaal overnieuw beginnen. Daar leef ik nu voor. Ik hoor hier niet.


-----------------------------

Nu ik dit van mezelf lees, lijk ik radeloos, maar zo erg is het ook weer niet. Ik geniet nog steeds wel van het leven en al het leuks, alleen heb ik het gevoel dat ik hier weg moet.

----------------
L1

Ik weet wat je bedoelt, lau.

Ik woon zelf in een klein dorpje, midden in de natuur. Je zit de hele dag op elkaars lip, iedereen kent iedereen, je pa maakt zich de hele dag zorgen of je je wel gedraagt, omdat je toch grotendeels Nederlands bent opgevoed (=veeeeeeel vrijer). De enige toekomst die je hebt is emigreren, trouwen of in de vishandel terecht komen. De hele dag moet je bij alles wat je doet nadenken of je het wel kan maken in verband met de reputatie van je familie.

Winkelen kan niet. Je woont midden in een natuurgebied, een beschermd gebied wat veel toeristen trekt, maar waar verder echt NIKS is te beleven. Uitgaan? wat is dat? is dat een soort vis?

Je wordt er echt hartstikke down van, van zo´n omgeving. Het liefste zou ik een beetje privacy, beetje anonimiteit willen.... Een paar jaar geleden woonde ik nog in een grote stad (amsterdam), daar voelde ik me echt heerlijk. Maar sinds ik hier in de !)'(_#)(_#)$(_"# gat woon, voel ik me vaak echt down....

Sterkte lau, ik weet hoe je je voelt...

Dikke zoen, Shi-Ana

Ik heb precies hetzelfde als jij. Tot in de details... Kwil niet dood, maar soms wel voor heel even.. even rust...even bijkomen en dan weer ertegenaan.. want dat moet. dan lukt het wel

ik ken het..

Mmm...ken het ook. Liefst zou ik ook ergens anders heen willen en ook veel nieuwe mensen leren kennen. En dan vooral mensen die dan buiten alles staan. Die niks van de problemen weten en die ook geen contact hebben met mensen waarmee ik b.v ruzie of problemen mee heb gehad. Gewoon helemaal opnieuw beginnen ergens ver weg zonder je zorgen te maken over dingen en ook waar de toekomst al vast staat. Met vast bedoel ik dat je zekerheden heb waarop je kan bouwen. Maar het liefst gewoon ver weg en ver van al die problemen.....

waarom perse naar een andere wereld... ik ben hier nog lang niet uitgekeken... en opzich emigreren is toch al beter...

Naja verder heb ik eigenlijk niet echt iets toe te voegen :o :D

Omdat ik hier op deze wereld overal waar ik naar toe ga toch dezelfde problemen tegenkom.
In mijn eigen wereld zijn geen mensen behalve 1tje. Dus ook geen mensen die die problemen kunnen veroorzaken.

je weet het niet, maar je snapt hoe ik me voel ;)

Eigenlijk best vreemd om te lezen dat jij naar pcies het tegenovergestelde verlangt als ik.. jij verlangt aan je tekst te zien zoek je zelf een wat meer "drukkere wereld".. terwijl ik een juist "rustigere" wereld zoek..

Heb je msn? kunnen we er daar misschien verder over praten..

vleerwolfje@hotmail.com

Liefs,

Laura

Ik las de titel van je topic ennuh.....ik kon me daar al helemaal in vinden...zo'n kutgevoel... :(
kwil ook niet dood maar ik voel gewoon dat ik als ik hier nog langer blijf ik het niet uithoudt...
Ik heb eigenlijk alles wat ik zou willen *bijna alles dan..* maar tog voel ik me zo...kan iemand me raad geven? alvast bedankt...
Sanne

off topic:
*sanne*
dan blijf bij mij?
laf joew


on topic:

euhm, ik herken je verhaal enorm.
niet weten wat je hier nog doet...maar toch ook weer niet weg willen.
ik wilde eerst wel 'weg'
dat mislukte en dan ga je (na een tijdje) nadenken...
en dan besef je wat je allemaal zou moeten missen.
dus ja, weg willen...maar toch weer niet.

liefs liesje

off topic:
Haaj liefe liesje...
ik weet niet waarom ik me zo voel..dat is nou het rotte eraan...
:(
mischien dat ik daarom wil gaan reizen als ik van het st lucas *als ik die test al haal* af kom...

hmmz....
weet me nu even geen raad...
Lof joew (L)
Sanne

Kweetniej... sorry :$..

reizen lijkt me wel een goed ideej voor jou.. nieuwe dingen ontdekken..

Ja hoor, dat herken ik heel goed..'t is alleen niet mogelijk (lijkt me)
:(
'k zou graag naar een wereld willen waar 'liefde' genoeg/voldoende is om een 'goed' leven te hebben...

alleen op de titel afgaand: vakantie houden of ga een werk-trek-toch maken in australie ofzo

Ja, dat herken ik heel erg..
De laatste tijd heb ik heel vaak zoiets van wat doe ik hier nog? en dan denk ik ook vaak van was ik maar dood, of kon ik hier maar weg..
Heb de laatste tijd ook nogal problemen thuis en ik zit nu op een nieuwe school, daardoor gaat het nog slechter met mij..
Ik ben nooit meer vrolijk, kan nooit meer lachen, mijn vriendin zij pas ook nog toen ze meer weer zag dat mijn hele uitstraling weg was..
Ik mis mijn oude vrienden heel erg, omdat ik nu verhuisd ben zie ik ze eigenlijk aleen nog maar in het weekend, en ik heb niemand met wie ik echt kan praten, en die mij ook begrijpt..
Hier op mijn nieuwe school zijn ze wel aardig voor me, maar echt vrienden heb ik hier niet, mischien ook wel ergens mijn eigen schuld, en echt goed met iemand praten lukt ook niet omdat het een andere taal is..
Maar ik merk nu dat dit helemaal niks met jou vraag te maken heeft :)
Maar iig herken ik dat wel heel erg weg willen van alles maar dat kan niet..

ja, precies
dat heb ik nou ook..

hihi klopt, dit ging juist niet over het doodgaan enso.. maar als je hierover wil praten kan altijd hoor..

vleerwolfje@hotmail.com

*knuffel*

Laura.

*heel dikke knuvvel*

tja.. als dat kon...

ja ik bedenk me opeens dat dat helemaal niet klopt... herstel... ik ben het toch wel met je eens :o

ik ken het...
ik wil gewoon een nieuw leven, opnieuw beginnen, omdat ik nu kan leren van mn fouten, ik wil opnieuw beginnen zodat ik niet meer fout doe wat ik nu fout heb gedaan.. en ik wil niet hierblijven omdat ik dan weer vast blijf zitten in deze routine nu..

*knuff*

Miskien handig om eerst te lezen? :rolleyes:

ehm nou k weet nieof het daarmee te maken had ofzow...
want ik had het gepost en later (toen ik niet meer achter de computer zat) bedacht ik dat emigreren gewoon niet genoeg is enzow... en eerder dacht ik van wel... ach ja, ik ben niet erg standvastig :o

JA!! ik snap et helemaal... heb dit zelf ook.. alleen dan in tusse poze... en van mij hoeft et nie perse een andere wereld te zijn... maar gewoon een onbewoond eiland war ik lekker de hele dag kan slape en waar et warm is en niet koud... waar iemand zit waar je lekeker mee kan prate en waar je lekeker mee kan doen wat je wilt.. maar die neit aan je kop zeurt... ik snap et volkome... maar wa doe jer aan???

Ik heb ook precies hetzelfde. M'n leven is echt nix op dit moment. Ik ben 17 maar heeb nog steeds geen diploma, school waar ik nu mee bezig ben (nog steeds havo, avondschool) kan ik ook weer mee gaan stoppen want ik heb er helemaal nog nix aan gedaan. Maar wat moet ik zonder diploma? Ik heb echt geen zin om nu al te gaan werken en dat voor de rest van je leven ik weet echt niet wat ik wil gewoon. Ik zit vanaf de zomervakantie al thuis elke dag halve dag op bed liggen enzo ik doe echt nix nuttigs maar ik weet ook niet wat ik wil doen. Omgeving haat ik hier ook. Altijd dezelfde mensen enzo. Ik blow elke dag geen id hoe ik daar mee kan gaan stoppen dan voel ik me helemaal klote en ik voel me alleen gelukkig als ik heb geslikt.
Ik haat hoe ik geworden ben, ben veel stiller geworden was eerst drukker en spontaner en ik haat mezelf echt.
Ik zou echt willen dat ik idd naar een ander leven kon, dat ik m'n school had gehaald ik 1x, dat ik nu op HBO zat ofzo andere omgeving en vrienden. Toen ik 9 was zijn we verhuisd en ik ga me echt heel vaak voorstellen hoe m'n leven nu geweest zou zijn als we niet verhuisd waren en dan voel ik me echt alleen nog maar kutter.
Ik heb soms ook wel dan word ik echt zo gek al die gedachten in m'n hoofd dan zou ik echt willen dat ik mezelf gewoon uit kon zetten voor een tijdje tot het weer goed was allemaal.
Ik kan zo nog wel een uur doorgaan maarja lekker interessant. Maar ik vind het toch wel goed om te weten dat ik niet de enige ben die een beetje zo denkt.