nachtgedachten d'moi waarin chaos toeslaat, vraag me niets
 

simpel machtbraken en klagen tegen mensen die niet spreken
als je eens wilt vragen wat het antwoord toch kan zijn
raad ik aan te wachten tot de morgen tot je komt
de nacht slaat hard op helder denken doet verzinken in wat

heldergrijs, als strijd in water
... noch warm, het is als een droom
dromenderwijs, als iets, als pijn

alliteraties gebonden door spaties,
barbaars als in hart en ziel

wat is een ziel?
wat is mijn doel?

draakgedachten door de dradenachten tot de vijfde macht en
slaap komt eenvoudig niet

moet een mens dan dronken zijn
moet een wens ...
moet?

even niet gelukkig zijn
zijn?

slaap als eerste remedie
wenteling melancholie
ellende
doffe ellende

en de lamp, die blijft maar branden
als toetsen onder handen

die haar missen nu

en de mond, niet huilen
als zoekend iets om in te schuilen

draaiend-laaiend maar alleen
het leven sterft

toch niet vannacht?


dan zal ik morgen
morgen?

morgen

ik vind het gedicht cool. Ondanks dat het vaag is, is het toch wel beetje te volgen. Spreekt me erg aan. 1e strofe vind ik leuk. Hoe je je gedicht verder gaat ook...

alliteraties gebonden door spaties,


leuk en origineel