twee dingetjes
 

Huilend lees ik in het grote
dinosaurusboek;
languit op de grond.

Papa mag geen tranen
zien;
ik houd stil m'n mond.


--------------------------------------------------------


Op de klassefoto van groep vier
zijn door de tranen heen
de duivels van weleer te zien.

Maar wat doen die lieve kind'ren hier?
Waar zijn toch de monsters heen?
Verbeelding dan misschien?

Wat is er mis met mijn herinnering?
Of heeft satanische trucage
ze als engeltjes verbeeld?

Vol tranen als ik spring.
Een engel per etage.
Alsof de duvel ermee speelt.


--------------------------------------------------------


Misschien dat ik die tweede nog een keer in z'n geheel herschrijf, want hij is niet geworden zoals ik het wilde.

Gegroet,

Johan

Ik vind de eerste zeer sterk, herkenbaar.(mooi van ritme en de eenvoud van verwoording)

2e apart beschreven, leuke rijm . Ik struikel een beetje over de 2e zin 3e strofe.

ik vind het dinosaurusboek ook lievig!!
jee!

van de tweede vind ik juist de laatste strofe een beetje vreemd...
zegmaar, het gaat zo van het een naar het ander over

De eerste is heel goed, niets aan veranderen! De tweede is ... nou ja, de boodschap komt duidelijk over, maar verder vind ik het eigenlijk niets. ;)

Jaja, ik reageer nog weleens als ik daar tijd voor heb. :D

het einde van je 2e gedichtje vind ik erg sterk en leuk...

je eerste gedicht vind ik niet logisch, snap het niet goed, tis ook te simpel