Wat kan dit zijn?
 

De laatste paar maanden valt het me op dat ik tijdens gesprekken, en vooral op het eind, het ineens koud krijg. Ik begin te beven, te rillen en koud zweet breekt uit. Ook al staat de verwarming zo hoog, toch krijg ik het ontzettend koud en moet dan beven. Mijn hartslag gaat ook harder tekeer. Dit gebeurt nooit bij normale gesprekken, maar bij zeer serieuze gesprekken, vooral wanneer ik aan het woord ben. Misschien komt het doordat de aandacht dan op mij is gericht en dat ik dan bang ben dat ik iets verkeerds zeg. Meestal raak ik ook een beetje in paniek als ik niet op een goed antwoord kan komen. Maar het kan toch geen paniekaanval oid zijn? Aangezien het alleen bij serieuze gesprekken gebeurt. Het zijn overigens ‘aanvallen’ die minder dan 15 min. duren.

Is er iets dat er gebeurd is waarna je hier last van hebt gekregen?

Een paniekaanval kan volgens mij heel specifiek voorkomen in bepaalde situaties. Zo te horen, lijkt het alsof je ergens bang voor bent, binnen zo'n serieus gesprek, gezien je lichamelijke klachten...Wat gaat er op zo'n moment door je heen qua gevoelens en Gedachten?. Hoe vaak is het al voorgekomen?
Wat doe je op het moment, wanneer je zo'n "aanval" krijgt?

Ik heb er ook wel eens last van tijdens moeilijke of serieuse gesprekken. Ik begin dan helemaal vanzelf te trillen en krijg het ook heel koud. Volgens mij komt dit door de spanning tijdens zo'n gesprek. Of idd omdat alle aandacht op je gericht is en je dan heel bang word om de verkeerde dingen te doen (eigenlijk ook spanning dus). Ik vind het zelf heel erg vervelend, maar volgens mij kan het niet echt kwaad ofzo.

Niet dat ik weet.

Volgens mij ben ik bang dat ik iets verkeerds ga zeggen. De gedachten die dan door mijn hoofd spoken: Hoe breng ik dit goed onder woorden? Is dit nou goed wat ik gezegd heb? Wat als ik ontzettend iets doms heb gezegd? etc. Ik voel ook een grote druk in mijn hoofd en het valt me ook op dat ik me na zo'n gesprek moe (ontzettend) voel. In het verleden is het weleens voorgekomen dat ik na zo'n gesprek ontzettend veel hoofdpijn kreeg. Misschien door het te veel denken?


Dat is het juist. Meestal begin ik te klappertanden en mijn stem begint ook te trillen: geen gezicht zo.
Kun je daar eigenlijk wel vanaf komen?

Ik ken het, daarom vermijdt ik serieuze gesprekken waarin ik moet praten..
Je bent hoogstwaarschijnlijk onzeker over wat je zegt en bent dus bang dat andere mensen het af zullen keuren. Het béste wat je kan doen is het telkens weer doen.. Dus blijf gewoon praten, ook al krijg je weer een 'aanval'. Na een paar keer zal je zien dat de reactie van de mensen met wie je praat helemaal niet iets is om bang van te worden. Gewoon jezelf blijven dwingen dus!

Succes iig!!

ik weet het niet hoor, maar het zou een vorm van faalangst kunnen zijn, althans, daar heb ik zelf last van en dat herken ik wel een beetje. Niet bij mensen, maar bij toetsen op school........, dan breekt het zweet je uit en heb je geen flauw idee wat je met die sommen aan moet....., black out dus. Ik zou dr mee naar je huisarts ofzow gaan, die verwijst je wel door

das een goeie trouwes, ik heb het waarschijnlijk door 'jeugdtrauma' (klinkt zo groot :p) van mn pa die alcoholist was/is. Misschien heb je ook zoiets vanmoeilijkheden gehad, en denk je dat je dr overheen bent maar onbewust toch niet........

Maak grappen tijdens het gesprek.

Mensen praten dan relaxeter en ontspannender.
Gesprek wordt dan misschien iets minder serieus.
Geloof me dit helpt.

Ik geloof best dat dit helpt, maar ja, als iemand een serieus probleem met je bespreekt, wordt er natuurlijk niet van je verwacht dat je tussendoor een grapje maakt. Magoed, ik moet er mee leren leven, hoe irritant het soms ook is. Zekerder van mezelf zal ik toch nooit worden :)

Iig erg bedankt voor al jullie reacties! :)