Was
 

Was

Dat je bent waar je begon geloof
ik niet, het hout is ouder en de
lucht is droog. Je gezicht is vaal
en vloekt ‘t rood weg van je mond.

Ik mis de avond op je wang en
zelfs jouw ademhaling waar ik
me zo vaak van weg dacht lijkt
nu ritme zacht als huid.

- al de grond is graf, en geen
die niet als kist of urn vergaat -

Je bent nu naam geworden en als
ik de kamer dicht zo ook het beeld
dat spiegels breken in de hand.


03/2002